Πως το ΝΑΤΟ εξαπάτησε τη Ρωσία… Ενοχλεί πολύ η παρουσία των Βορειοκορεατικών στρατευμάτων στο Κουρσκ

Το γεγονός της ευθείας και ενεργούς συμμετοχής των Βόρειας Κορέας στον πόλεμο της Ουκρανίας έχει πολύ μεγάλη γεωστρατηγική και τροχιοδεικτική σημασία για τα παγκόσμια δεδομένα, τις εξελίξεις και την περαιτέρω πορεία των διεθνικών γεγονότων. Είναι γνωστό ότι στον πόλεμο της Ουκρανίας τη Ρωσία την πολεμούν πολλοί: Νατοϊκοί κεκαλλυμένα ως δήθεν ή τάχα εκπαιδευτές, μισθοφόροι από δεκάδες χώρες, στρατιωτικό και μη προσωπικό και εταιρείες με ειδικά δορυφορικά πληροφοριών, γεωεντοπισμού και άλλα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου, κλπ.

Μέχρι πρότινος, στα πεδία των μαχών η Ρωσία πολεμούσε μόνη της κατά όλων των άλλων Νατοϊκών και μη στρατιωτικών αποστολών και ενόπλων τμημάτων. Αυτή η κατάσταση άλλαξε από την ώρα που στα ρωσικά στρατεύματα προστέθηκαν αντίστοιχα βορειοκορεατικά. Πλέον, στα πεδία των μαχών υπάρχουν δυο σχηματισμοί και ο πόλεμος διεξάγεται με δυο συμμαχικούς σχηματισμούς: Από την μια πλευρά είναι η Ρωσία μαζί με τους βορειοκορεάτες και από την άλλη η Ουκρανία μαζί με τη Νατοϊκή και μη Δύση, συν τους διεθνείς μισθοφόρους. Αυτό μπορεί να φαίνεται κατ’ αρχήν ως ένα απλό γεγονός, αλλά στην ουσία του δεν είναι καθόλου έτσι.

O πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν δήλωσε ότι η Ουκρανία πρέπει να απαντήσει αν βορειοκορεάτες στρατιώτες «περάσουν στην ουκρανική επικράτεια», προσθέτοντας μάλιστα ότι τον ανησυχεί η παρουσία βορειοκορεατικών στρατευμάτων στο ρωσικό Κουρσκ. «Με ανησυχεί» είπε ο Τζο Μπάιντεν όταν ρωτήθηκε για την παρουσία Βορειοκορεατών στη Ρωσία. Ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας Λόιντ Όστιν δήλωσε ότι στρατεύματα της Βόρειας Κορέας, που φορούν ρωσικές στολές και φέρουν ρωσικό εξοπλισμό, πολεμούν στο πλευρό των Ρώσων στην περιφέρεια του Κουρσκ.

Επίσης, το Κίεβο ταυτοποίησε και τρεις Βορειοκορεάτες στρατηγούς που βρίσκονται στη Ρωσία μαζί με τα βορειοκορεατικά στρατεύματα, τους οποίους και κατονόμασε δημοσίως. Η Ουκρανία ταυτοποίησε και κατονόμασε τον στρατηγό Κιμ Γ. Μποκ, διοικητή των ειδικών δυνάμεων του 11ου Σώματος, γνωστό και ως Σώμα Εφόδου, για τον οποίο η νοτιοκορεατική υπηρεσία πληροφοριών αναφέρει πως έχει αποσπαστεί στη Ρωσία. Ο στρατηγός Κιμ έχει εμφανισθεί επανειλημμένα σε εκδηλώσεις μαζί με τον Βορειοκορεάτη ηγέτη Κιμ Γιονγκ Ουν και θεωρείται ευνοούμενός του.

Ο Β. Ζελένσκι δήλωσε στις 4 Νοεμβρίου ότι «υπάρχουν 11.000 Βορειοκορεάτες στην περιφέρεια Κουρσκ. Βλέπουμε αύξηση του αριθμού των Βορειοκορεατών, όχι όμως και της αντίδρασης των εταίρων μας στη Δύση». Ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ, Μαρκ Ρούτε, είπε ότι «μπορώ να επιβεβαιώσω ότι βορειοκορεατικά στρατεύματα έχουν σταλεί στη Ρωσία και ότι βορειοκορεατικές στρατιωτικές μονάδες έχουν αναπτυχθεί στην περιοχή του Κουρσκ», τονίζοντας ο ίδιος ότι πρόκειται για «σημαντική κλιμάκωση» και «επικίνδυνη επέκταση του πολέμου».

Ο Μ. Ρούτε τόνισε ότι «το ΝΑΤΟ καλεί τη Ρωσία και τη Β. Κορέα να σταματήσουν αμέσως αυτές τις ενέργειες» και πρόσθεσε: «Η εμβάθυνση της στρατιωτικής συνεργασίας μεταξύ Ρωσίας και Βόρειας Κορέας αποτελεί απειλή για την ασφάλεια του Ινδο-Ειρηνικού και του Βορειοατλαντικού». Ο Μαρκ Ρούτε, αφού πρώτα υπογράμμισε ότι οι Σύμμαχοι του ΝΑΤΟ «θα συνεχίσουν να υποστηρίζουν» την Ουκρανία, στη συνέχεια είπε ότι η παρουσία των βορειοκορεατών «τροφοδοτεί τον ρωσικό πόλεμο κατά της Ουκρανίας».

Το διαβάσατε αυτό καλά, ή ότι η στρατιωτική παρουσία της Βόρειας Κορέας υπέρ της Ρωσίας τροφοδοτεί τον πόλεμο στην Ουκρανία; Καταλάβατε ότι ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ λέει ή υποστηρίζει ότι η συμμαχία των Ρώσων και των Βορειοκορεατών αποτελεί κίνδυνο και πηγή περαιτέρω κλιμάκωσης και διάχυσης του πολέμου; Μα το ΝΑΤΟ είναι αυτό που έχει περικυκλώσει σταδιακά, στραγγαλιστικά και πνικτικά τη Ρωσία από την εποχή της διάλυσης της ΕΣΣΔ και τώρα θυμήθηκε ο Μ. Ρούτε τον κίνδυνο εξάπλωσης του πολέμου και την Βόρεια Κορέα;

Τα λόγια του Μ. Ρούτε είναι πράγματι ένα πολύ καλό γεωπολεμικό ανέκδοτο για πολλά γέλια, όσο και για ατέλειωτα προχρονολογημένα κλάματα για αυτά που έρχονται. Αλλά, όμως, η ιστορική αλήθεια είναι καταγεγραμμένη, ξεκάθαρη και αμείλικτη. Για του λόγου το αληθές και αναφορικά με τη συμμαχία της Ρωσίας με τη Βόρεια Κορέα, ας κάνουμε ένα βήμα πίσω από τις τελευταίες γεωστρατηγικές εξελίξεις και ας εξετάσουμε τα τρέχοντα γεγονότα και καταστάσεις σε ιστορικό φόντο και με άξονα την ιστορική πορεία του ΝΑΤΟ.

Μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ, στις 26 Δεκεμβρίου 1991, το ΝΑΤΟ/Δύση κινήθηκε ιδιαζόντως επιθετικά κατά της Ρωσίας, οδηγώντας διαχρονικά την κόκκινη Αρκούδα σε ένα είδος γεωπολιτικής νέο-απομόνωσης και σε μια κατάσταση ενός σκληρού γεωστρατηγικού εγκλωβισμού. Εάν παρατηρήσουμε τον γεωγραφικό χάρτη και τις γεωστρατηγικές μεταβολές από τις απανωτές διευρύνσεις του ΝΑΤΟ προς Ανατολάς, θα πάθουμε ένα μικρό-σοκ με την ταχύτητα και με το πώς οι Νατοϊκοί «άρπαζαν» διαχρονικά τα «ενδιάμεσα» πρότερα σοβιετικά και μη εδάφη και εθνικό «ζωτικό χώρο» της Ρωσίας.

Ήδη, από τις 12 Σεπτεμβρίου 1990, τα γεωστρατηγικά «πανιά» των Δυτικών είχαν «φουσκώσει» προς Ανατολάς με τη Συνθήκη για την τελική ρύθμιση όσον αφορά τη Γερμανία, γνωστή και ως «Συνθήκη 2 συν 4»: Οι 4 συμμαχικές δυνάμεις (ΗΠΑ, ΕΣΣΔ, Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο) παραιτήθηκαν από όλα τα δικαιώματα που διατηρούσαν στη Γερμανία, επιτρέποντας την επανένωση των 2 Γερμανιών στις 3 Οκτωβρίου 1990.

Ο τότε πρόεδρος της Ρωσίας Γέλτσιν έκανε γραπτή επιστολή με ειδική αναφορά στη «Συνθήκη δύο συν τέσσερις», σχετικά με τη διαδικασία και τα παρεπόμενα της επανένωσης της Γερμανίας, λέγοντας ότι «το πνεύμα της συνθήκης αποκλείει την επιλογή επέκτασης της ζώνης του ΝΑΤΟ προς την Ανατολή». Βέβαια, μετά από εκείνη την επιστολή που έστειλε ο Γέλτσιν, το ΝΑΤΟ έχει δεχτεί δεκάδες χώρες από την Ανατολική και Νοτιοανατολική Ευρώπη στη συμμαχία.

Από τις χώρες του Ανατολικού μπλοκ και τις τέως 15 συνολικά Σοβιετικές δημοκρατίες της τότε ΕΣΣΔ, στο ΝΑΤΟ εισήλθαν κατά σειρά: Στις 12 Μαρτίου 1999, η Τσεχία, η Ουγγαρία και η Πολωνία. Στις 29 Μαρτίου 2004, η Βουλγαρία, η Εσθονία, η Λετονία, η Λιθουανία, η Ρουμανία, η Σλοβακία και η Σλοβενία. Την 1η Απριλίου 2009, η Αλβανία και η Κροατία. Στις 5 Ιουνίου 2017, το Μαυροβούνιο. Στις 27 Μαρτίου 2020, τα Σκόπια. Γεωστρατηγικό «κερασάκι» στην Νατοϊκή τούρτα, και ένα ευγενικό «δώρο» προς τη Ρωσία, αποτέλεσε η είσοδος στο ΝΑΤΟ της Φινλανδίας (4 Απριλίου 2023) και της Σουηδίας (7 Μαρτίου 2024).

Τον Ιανουάριο του 2022, ο πρόεδρος Β. Πούτιν το είπε ορθά, κοφτά και με εμφανέστατη πολιτική οργή προς τη Δύση/ΝΑΤΟ: Μας εξαπατήσατε ξεδιάντροπα. Μετά τις συμφωνίες που έλαβαν χώρα και αφορούσαν την πτώση του Τείχους του Βερολίνου και το τέλος των δυο χωριστών Γερμανιών, ο Β. Πούτιν είπε ότι «μας υποσχεθήκατε στη δεκαετία του 1990 ότι (το ΝΑΤΟ) δεν θα μετακινηθεί ούτε μια ίντσα προς την Ανατολή»! Που πήγαν «οι συμφωνίες μας και οι κατηγορηματικές σας διαβεβαιώσεις για τη μη επέκταση του ΝΑΤΟ προς Ανατολάς;», αναρωτήθηκε ο Πούτιν.

Για να λάβει τη συναίνεση του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ για την επανένωση της Γερμανίας, ο τότε Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζορτζ Χ. Μπους είχε αναφέρει: «Δεν έχουμε καμία πρόθεση, ακόμη και στις σκέψεις μας, να βλάψουμε τη Σοβιετική Ένωση με οποιονδήποτε τρόπο». Ο Μ. Γκορμπατσόφ είπε ότι ο τότε Γερμανός καγκελάριος Χέλμουτ Κολ και οι Αμερικανοί του είχαν υποσχεθεί ότι το ΝΑΤΟ «δεν θα μετακινηθεί ούτε ένα εκατοστό ανατολικότερα».

Τον Φεβρουάριο του 1990, ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Χανς-Ντίτριχ Γκένσερ διαβεβαίωσε το Κρεμλίνο ότι: «Για εμάς, είναι βέβαιο ότι το ΝΑΤΟ δεν θα επεκταθεί προς τα ανατολικά. Και αυτό ισχύει γενικά», εννοώντας ολοκάθαρα πέρα ​​από την Ανατολική Γερμανία. Μάλιστα δε, ο Γκένσερ, σε ομιλία του στις 31 Ιανουαρίου 1990, είπε ότι το ΝΑΤΟ θα πρέπει να εκδώσει μια δημόσια δήλωση λέγοντας: «Ότι και να γίνει με το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, δεν θα υπάρξει επέκταση του ΝΑΤΟ στα ανατολικά και πιο κοντά στα σύνορα της Σοβιετικής Ένωσης».

Την ίδια χρονική περίοδο ο τότε Αμερικανός υπουργός των Εξωτερικών Τζέιμς Μπέικερ μίλησε για «σιδερένιες εγγυήσεις ότι η δικαιοδοσία ή οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ δεν θα κινηθούν προς τα ανατολικά». Όταν ο Γκορμπατσόφ, ο τελευταίος ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης, είπε ότι η μελλοντική επέκταση του ΝΑΤΟ θα ήταν «απαράδεκτη», ο Τ. Μπέικερ απάντησε: «Συμφωνούμε με αυτό».

Πηγαίνοντας ακόμη παραπέρα, ο τότε Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Μιτεράν είπε στον Γκορμπατσόφ ότι «προσωπικά είναι υπέρ της σταδιακής διάλυσης των στρατιωτικών μπλοκ». Ο Ρολάν Ντιμά, υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας το 1990, είχε πει ότι «δεσμεύτηκε ότι τα στρατεύματα του ΝΑΤΟ δεν θα προχωρήσουν» πιο κοντά στο έδαφος της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.

Σε συζήτηση μεταξύ του τότε Βρετανού πρωθυπουργού Τζον Μέιτζορ και του τότε Ρώσου υπουργού Άμυνας Ντμίτρι Γιάζοφ, στις 5 Μαρτίου 1991, ο Ρώσος υπουργός είπε: «Με ανησυχεί ότι οι Τσέχοι, οι Πολωνοί και οι Ούγγροι θα γίνουν μέλη του ΝΑΤΟ». Ο Τ. Μέιτζορ απάντησε: «Σας διαβεβαιώνω ότι κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί». Ο υπουργός Ν. Γιάζοφ ερωτά: «Ποια είναι τα σχέδια του ΝΑΤΟ για την περιοχή;». Και η απάντηση του τότε Βρετανού πρωθυπουργού ήταν: «Δεν προβλέπω καταστάσεις τώρα ή στο μέλλον όπου οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης θα γίνουν μέλη του ΝΑΤΟ».

Ο Τζακ Μάτλοκ, πρεσβευτής των ΗΠΑ στη Μόσχα εκείνη την περίοδο, είπε ότι δόθηκαν στη Σοβιετική Ένωση «κατηγορηματικές διαβεβαιώσεις» ότι το ΝΑΤΟ δεν θα επεκταθεί προς τα ανατολικά. Ο τότε Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Μάνφρεντ Βέρνερ είχε εκφράσει και αυτός την σαφή αντίθεσή του στην επέκταση της Δυτικής συμμαχίας προς τα Ανατολικά.

Σύμφωνα επίσης με σχετικά έγγραφα που υπάρχουν, η Αμερική, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γερμανία έδωσαν γραπτή πληροφορία στο Κρεμλίνο ότι αποκλείεται η ένταξη στο ΝΑΤΟ χωρών όπως η Πολωνία, η Ουγγαρία και η Τσεχία. Τον Μάρτιο του 1991, ο τότε Βρετανός πρωθυπουργός Τζον Μέιτζορ υποσχέθηκε κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης στη Μόσχα ότι «τίποτα τέτοιο δεν θα συμβεί», σε σχέση με τη ένταξη στο ΝΑΤΟ των 3 αυτών χωρών του Ανατολικού μπλοκ. Και, εν τέλει, παρά τους πολλαπλούς και σοβαρούς «όρκους» της Δύσης, στις 12 Μαρτίου 1999, η Πολωνία, η Ουγγαρία και η Τσεχία έγιναν μέλη του ΝΑΤΟ.

Από ότι γίνεται αντιληπτό και μόνον από τα ανωτέρω, το ΝΑΤΟ και η Δύση, ναι, πράγματι, εξαπάτησαν τη Ρωσία. Και πλέον, δια των «νέων» χωρών-μελών της, το ΝΑΤΟ έχει φτάσει στο σημείο να έχει και κοινά σύνορα με τη Ρωσία. Αλλά βλέπετε ότι όλα αυτά δεν ήταν αρκετά για τους «πεφωτισμένους» τυφλοπόντικες. Οι σιωνιστές Εβραίοι που κυβερνούν από τα παρασκήνια όλες ανεξαιρέτως τις Νατοϊκές χώρες, τώρα οι ίδιοι πολεμούν τη Ρωσία δια των μπροστινών τους αντιπροσώπων Ουκρανών όσο, επίσης, και δια των λοιπών μισθοφόρων που πολεμούν στο πλευρό των προς «άλεσμα» Ουκρανών.

Γεω-«μαεστρικά», προγραμματισμένα και «πνίγοντας» τη Ρωσία με το γεωστρατηγικό τους «μοιρογνωμόνιο», οι σιωνιστές Εβραίοι δεν άφησαν στον Πούτιν καμία άλλη επιλογή από το να εισβάλει στην Ουκρανία. Και τα διεθνικά πράγματα προχώρησαν και έτι περαιτέρω: Δια των «παρένθετων» Ουκρανών, των μισθοφορικών και μη τμημάτων και των λοιπών ειδικών υπηρεσιών πληροφορίας και υπηρέτησης προηγμένων οπλικών συστημάτων της Δύσης, το ΝΑΤΟ έφτασε στο σημείο και εισέβαλε στη ρωσική περιφέρεια του Κουρσκ, κάτι που είχε να συμβεί από τον Ιούνιο του 1940 και τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Και σαν να μη έφαναν μόνον ή όλα αυτά, οι Νατοϊκοί βοήθησαν με τα δορυφορικά τους συστήματα ή και οι ίδιοι «κινηθήκαν» αοράτως και «εμπρηστικά» και βομβαρδίζοντας ανατίναξαν, και πάλι μέσα στη Ρωσία, τρεις από τις μεγαλύτερες αποθήκες πυρομαχικών των Ρώσων στο Τόροπετς και στο Οκτιάμπρσκι του Τβερ και στο Τιχορέτσκ του Κρασνοντάρ. Φυσικά, όλα αυτά εκ μέρους των σιωνιστών Εβραίων, για να οδηγηθεί ο πλανήτης στο Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο που οι ίδιοι έχουν σχεδιάσει και βρίσκεται σε εξέλιξη.

Τώρα συμβαίνει το εξής «τρελό» σε σχέση με τους Βορειοκορεάτες που πολεμούν στο πλευρό των Ρώσων: Από την μια πλευρά, η επίσημη και τοποθετημένη ηγεσία του ΝΑΤΟ, μαζί με την εκλεγμένες ηγεσίες-μαριονέτες της Δύσης, «διαμαρτύρονται» όλοι τους που 11.000 Βορειοκορεάτες ήρθαν να βοηθήσουν τη Ρωσία. Ενώ, δηλαδή, οι Νατοϊκοί είπαν ψέματα για την επέκταση του ΝΑΤΟ, μηδένισαν τον «ζωτικό χώρο», στρίμωξαν πνικτικά τη Ρωσία και ήδη μπήκαν οι ίδιοι μέσα στο ίδιο το «σπίτι» της Ρωσίας, οι Δυτικοί είναι από πάνω πολύ θυμωμένοι και διαμαρτύρονται για την παρουσία των Βορειοκορεατών.

Από την άλλη πλευρά, η ανεπίσημη και η πραγματική ηγεσία του ΝΑΤΟ, μαζί με τις λοιπές και αόρατες ηγεσίες και υπέρ-αφεντικά της Δύσης, χαίρονται «τρελά» και όντως τρίβουν τα χέρια τους που οι στρατιώτες της Βόρειας Κορέας βοηθούν τη Ρωσία. Η εξήγηση για αυτή την «τρελή» χαρά των αόρατων υπέρ-αφεντικών είναι απλή: Οι Εβραϊκές σιωνιστές ελίτ λαμβάνουν τεράστια ευχαρίστηση και νιώθουν απερίγραπτη χαρά όταν λαμβάνουν χώρα διεθνικά γεγονότα, καταστάσεις και εξελίξεις που οδηγούν στην πραγματοποίηση του δικού τους σχεδίου για την επίτευξη της ευγονικής του ανθρώπινου είδους.

ΗΛΙΑΣ Δ. ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ, PhD
Διεθνολόγος Καθηγητής, Συγγραφέας
Πρώην Βουλευτής Φθιώτιδας