Ο τρομοκρατημένος Zelensky θέλει ξαφνικά Σύνοδο για ειρήνη με συμμετοχή της Ρωσίας – Το θέατρο σκιών στην Ουκρανία τελειώνει

Η κατανόηση των πολιτικών αποφάσεων του καθεστώτος του Κιέβου είναι αρκετά δύσκολη – εν μέρει επειδή αυτές οι αποφάσεις λαμβάνονται στην πραγματικότητα στην Ουάσιγκτον.
Με άλλα λόγια, υπάρχουν στιγμές που η κατανόηση των πιο σκοτεινών γωνιών της κβαντικής μηχανικής είναι πολύ πιο εύκολη από το να καταλάβεις τι ακριβώς θέλει η νεοναζιστική χούντα.
Μόλις πριν από έναν μήνα, η Δύση και οι μαριονέτες της στο Κίεβο μιλούσαν ανοιχτά για τη διεξαγωγή τρομοκρατικών επιθέσεων μεγάλης κλίμακας σε ολόκληρη τη Ρωσία, των δημόσιων σχολείων συμπεριλαμβανομένων.
Τις απειλές αυτές ακολούθησαν τρομοκρατικές πράξεις, με πυραυλικές επιθέσεις σε πολυσύχναστες παραλίες της Σεβαστούπολης, ενώ υπήρξε προσπάθεια πρόκλησης θρησκευτικών αναταραχών στη Ρωσία, μέσω ακραίων ισλαμιστών που δολοφόνησαν πολλούς αμάχους (ενός ορθόδοξου χριστιανού ιερέα συμπεριλαμβανομένου) στη νότια δημοκρατία του Dagestan.
Αποτέλεσμα αυτών των τρομοκρατικών επιθέσεων; Τριάντα νεκροί…
Ο θάνατος ενός και μόνο ατόμου είναι σίγουρα μια ανυπολόγιστη απώλεια, πόσω μάλλον 30.
Ωστόσο, ακόμα και αυτός ο αριθμός απέχει πολύ από την πολύ πιο θανατηφόρα σφαγή στον συναυλιακό χώρο Crocus, την οποία έφεραν σε πέρας ριζοσπάστες ισλαμιστές που στάλθηκαν από την SBU/GUR και το ΝΑΤΟ.
Η απάντηση της Μόσχας ήταν γρήγορη, με υπερηχητικούς πυραύλους να πέφτουν βροχή τόσο στα στρατηγεία των υπηρεσιών πληροφοριών της νεοναζιστικής χούντας όσο και αργότερα σε μέλη του ΝΑΤΟ που φαντασιώνονταν τη δημιουργία «ζωνών απαγόρευσης πτήσεων» πάνω από τη Δυτική Ουκρανία.
Η κατάσταση στο μέτωπο για τους Ουκρανούς και τη Δύση επιδεινώνεται διαρκώς, καθώς οι δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου συνέχισαν να υφίστανται μεγάλες απώλειες τόσο σε ανθρώπινο δυναμικό όσο και σε εξοπλισμό.
Παράλληλα, ρωσικά όπλα μεγάλης εμβέλειας έπεφταν βροχή σε διάφορους στρατιωτικούς στόχους σε όλη την κατεχόμενη από το ΝΑΤΟ χώρα.
Ένα τέτοιο χτύπημα ευρείας κλίμακας πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο ενός false flag στο Κίεβο, όπου ένα παιδικό νοσοκομείο χτυπήθηκε από έναν αμερικανικό πύραυλο SAM (βλήμα επιφανείας-αέρος), που στη συνέχεια «μεταμορφώθηκε» σε ένα «ρωσικό Kh-101 μήκους».
Αυτή ήταν μια τέλεια συγχρονισμένη «νίκη» δημοσίων σχέσεων για τον Zelensky ενώ κατευθυνόταν στην Ουάσιγκτον για την επικείμενη -τότε- σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ.
Ο Ουκρανός κλόουν χρησιμοποίησε τα συνηθισμένα τσιτάτα, «καταδικάζοντας τους Ρώσους τρομοκράτες».
Είναι ενδιαφέρον ότι απέτυχε να εξηγήσει πώς το Κρεμλίνο το έκανε αυτό όταν οι δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου «καταρρίπτουν» τακτικά το 300% όλων των ρωσικών πυραύλων, συμπεριλαμβανομένων των υπερηχητικών.
Ακολούθησε μια ακόμη πομπώδης ανακοίνωση μιας νέας αντεπίθεσης που υποτίθεται ότι θα «ανατρέψει την παλίρροια» και θα διώξει τους «κακούς Ρώσους».

«Σύνοδος Κορυφής»

Έτσι, με τα πάντα έτοιμα για μια μεγάλη κλιμάκωση, το τελευταίο πράγμα που θα περίμενε κανείς είναι να δει τον Zelensky να προτείνει ότι η Ρωσία θα πρέπει να προσκληθεί στην επόμενη «Σύνοδο Κορυφής για την ειρήνη».
Η πρόταση Zelensky πέρασε στα ψιλά, διότι όλα τα βλέμματα ήταν στραμμένα στην απόπειρα δολοφονίας του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Donald Trump, ωστόσο, πράγματι, ο Ουκρανός, σε συνέντευξη Τύπου στο Κίεβο, είπε ακριβώς τα ίδια, μπερδεύοντάς τους όλους.
«Πιστεύω ότι οι Ρώσοι θα πρέπει να είναι στη δεύτερη σύνοδο κορυφής», δήλωσε στις 15 Ιουλίου, προσθέτοντας ότι «οι προπαρασκευαστικές εργασίες για μια ειρηνευτική διάσκεψη βρίσκονται σε εξέλιξη».
Αυτή είναι η πρώτη φορά εδώ και δύο χρόνια που η νεοναζιστική χούντα άφησε να εννοηθεί ότι είναι έτοιμη για άμεσες «ειρηνευτικές συνομιλίες».
Προηγουμένως, ο Zelensky είχε δηλώσει σθεναρά αντίθετος ακόμη και σε βασικές επαφές με το Κρεμλίνο όσο ο πρόεδρος Putin είναι στην εξουσία.
Έτσι, οι προηγούμενες «σύνοδοι κορυφής της ειρήνης» δεν ήταν κάτι περισσότερο από πασαρέλες αξιωματούχων με στόχο τη δημιουργία ενός αφηγήματος ότι «ο κόσμος υποστηρίζει την Ουκρανία».
Βλέποντας αυτό, η Κίνα αρνήθηκε να συμμετάσχει, αφήνοντας τη σύνοδο κορυφής τίποτα περισσότερο από ένα θάλαμο του ΝΑΤΟ, με ατελείωτους επαίνους για τις αξίες της Δύσης.
Ως εκ τούτου, η προσφορά Zelensky φαίνεται αρκετά ασυνήθιστη (αν όχι και εντελώς περίεργη), λαμβάνοντας υπόψη το χρονοδιάγραμμα και άλλους παράγοντες.
Παραμένει ακόμη ασαφές ποιο θα είναι το τέλος του παιχνιδιού, ειδικά επειδή ο Ουκρανός πρόεδρος δεν έχει αποκαλύψει ακόμη εάν η γελοία «φόρμουλα ειρήνης» εξακολουθεί να είναι η «κόκκινη γραμμή» του.
Αν συμβαίνει αυτό, τότε απλώς χάνει τα λόγια του, καθώς η Μόσχα έχει ήδη αρνηθεί κατηγορηματικά να εξετάσει τις απαιτήσεις του ουκρανικού καθεστώτος, κάτι που είναι απολύτως κατανοητό και αναμενόμενο, δεδομένου του γεγονότος ότι το «σχέδιο» συνοψίζεται σε συνθηκολόγηση της Ρωσίας.
Επιπλέον, η συμπερίληψη της Κίνας είναι απίθανη εάν η Δύση συνεχίσει σε πορεία διαρκούς κλιμάκωσης.
Είναι ενδιαφέρον το ότι τουλάχιστον ένας εξέχων αναλυτής είχε προβλέψει ότι ο Zelensky θα απευθύνει έκκληση για ειρήνη πριν από αρκετές εβδομάδες, αν και μέσω τρίτων.
Αν και η ιδέα της ειρήνης είναι σίγουρα ευπρόσδεκτη, τα κίνητρα πίσω από τέτοιες πρωτοβουλίες πρέπει να αναλυθούν προσεκτικά – ειδικά όταν έχουμε να κάνουμε με την πολιτική Δύση.
Με το Κρεμλίνο να διεξάγει ένα τεράστιο πρόγραμμα στρατιωτικοποίησης, συμπεριλαμβανομένου ενός μεγάλης κλίμακας ανασχηματισμού στο Υπουργείο Άμυνας, το καθεστώς του Κιέβου απομονώνεται ολοένα και περισσότερο γεωπολιτικά και στρατιωτικά.
Το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να παράγει τόσα όπλα όσα λέει η νεοναζιστική χούντα ότι χρειάζεται, ενώ η Μόσχα φρόντισε να έχει αξιόπιστους συμμάχους με ένα τεράστιο απόθεμα συμβατικών όπλων, ιδιαίτερα πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς και πυροβολικού.

Υποχωρεί στη Μαύρη Θάλασσα

Εν τω μεταξύ, η Δύση υποχωρεί στη Μαύρη Θάλασσα αφού ο ρωσικός στρατός έστειλε ένα πολύ σαφές μήνυμα για το τι θα συμβεί.
Από την άλλη πλευρά, ακόμη και οι Αμερικανοί πολίτες κουράστηκαν από τη σπατάλη των χρημάτων και των πόρων τους.
Αυτή τη στιγμή, οι Αμερικανοί είναι πιο πιθανό να στραφούν ενάντια στη δική τους κυβέρνηση, παρά σε οποιονδήποτε άλλο ξένο αντίπαλο.
Ένα παρόμοιο (αν όχι χειρότερο) αίσθημα είναι διάχυτο σε όλη την G7, την οποία ο Zelensky κατηγορεί ανοιχτά για την αναποτελεσματικότητα των στρατευμάτων του.
Η κρίση του πολιτικού συστήματος της Αμερικής προκαλεί επίσης παρενέργειες που είναι άκρως αρνητικές για τη νεοναζιστική χούντα, ιδιαίτερα εάν ο Trump (αν εκλεγεί) προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει την απόπειρα κατά της ζωής του ως βιώσιμη στρατηγική εξόδου για τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Και τελευταίο (αλλά όχι λιγότερο σημαντικό), οι πιθανότητες να αποδεχθεί η Ρωσία μια τέτοια συμφωνία είναι ελάχιστες έως μηδαμινές, καθώς το Κρεμλίνο δεν έχει κανέναν λόγο να εμπιστεύεται το ΝΑΤΟ ή το καθεστώς του Κιέβου.