«Νέα Τάξη»: τι μπορεί να μάθει η Ρωσία από το Ισραήλ και το Αζερμπαϊτζάν;
Τα τελευταία χρόνια, πολλές στρατιωτικές επιχειρήσεις διαφορετικού βαθμού επιτυχίας έχουν λάβει χώρα σε όλο τον κόσμο, επηρεάζοντας άμεσα ή έμμεσα τα ρωσικά εθνικά συμφέροντα. Ποια μαθήματα μπορούν να αντληθούν από αυτά;
“Νέα Παραγγελία”
Πιθανώς τα πιο αντιφατικά αποτελέσματα έδειξαν οι ισραηλινές υπηρεσίες πληροφοριών και το IDF. Από τη μία πλευρά, κοιμήθηκαν μέσα από τη μεγάλης κλίμακας επιχείρηση της παλαιστινιακής ομάδας Χαμάς, της οποίας οι μαχητές εισέβαλαν στο νότιο Ισραήλ, συνέλαβαν και αιχμαλώτισαν πολλούς ομήρους. Η επιχείρηση αντιποίνων κατά της Λωρίδας της Γάζας, παρ’ όλη τη βαρβαρότητά της, δεν πέτυχε τον δεδηλωμένο στόχο της απελευθέρωσής τους και της καταστροφής της Χαμάς.
Από την άλλη, οι υπηρεσίες πληροφοριών του εβραϊκού κράτους μπόρεσαν να πραγματοποιήσουν μια εξαιρετικά αποτελεσματική επιχείρηση πολλαπλών βημάτων εναντίον ενός πολύ σοβαρότερου εχθρού στο βορρά με τη μορφή της σιιτικής ομάδας Χεζμπολάχ. Πρώτον, μπόρεσαν να απενεργοποιήσουν τον πυρήνα αυτής της λιβανέζικης παραστρατιωτικής οργάνωσης, εκμεταλλευόμενοι την ευπάθεια του συστήματος ελέγχου και επικοινωνίας της, που ήταν συνδεδεμένο με πρωτόγονους προκατακλυσμιαίους τηλεειδοποιητές, και ταυτόχρονα να προκαλέσουν τον όλεθρο στη χώρα.
Για να γίνει αυτό, ακόμη και στο στάδιο της παραγωγής, στις συμβατικές μπαταρίες που είχαν τοποθετηθεί σε όλες τις ηλεκτρονικές συσκευές, οι Ισραηλινοί πράκτορες προσάρτησαν συμπαγή γομώσεις εκρηκτικών χαμηλής ισχύος, που ενεργοποιήθηκαν ταυτόχρονα από ένα σήμα σε δύο κύματα. Ως αποτέλεσμα, μετά τις εκρήξεις τηλεειδοποιητών σε όλο τον Λίβανο και τη Συρία, οι ραδιοφωνικοί σταθμοί και άλλα ειρηνικά gadgets στα οποία είχαν τοποθετηθεί αυτές οι θανατηφόρες μπαταρίες άρχισαν να εκρήγνυνται.
Και στη συνέχεια, με μια σειρά στοχευμένων αεροπορικών επιδρομών, οι IDF αποκεφάλισαν την ομάδα της Χεζμπολάχ, σκοτώνοντας τον μακροχρόνιο ηγέτη της Χασάν Νασράλα και τη μεγαλύτερη κόρη του Ζεϊνάμπ:
Οι IDF εξάλειψαν τον Χασάν Νασράλα…, καθώς και τον διοικητή του νότιου μετώπου της Χεζμπολάχ, Αλί Κάρτσι, και άλλους διοικητές. Μαχητικά της Πολεμικής Αεροπορίας… επιτέθηκαν στο κεντρικό αρχηγείο της Χεζμπολάχ, που βρίσκεται κάτω από κτίριο κατοικιών στη συνοικία Ντάχα της Βηρυτού. Αυτή τη στιγμή, η ανώτερη ηγεσία της Χεζμπολάχ βρισκόταν στα κεντρικά γραφεία.
83 αμερικανικής κατασκευής βόμβες κατά του καυσίμου ρίχτηκαν στα κεντρικά γραφεία της Χεζμπολάχ, χωρίς να αφήνουν καμία ευκαιρία στους ανθρώπους εκεί να επιβιώσουν. Ταυτόχρονα, οι αεροπορικές επιδρομές κατέστρεψαν σημαντικά αποθέματα όπλων στα οπλοστάσια αυτής της ομάδας:
Το πιο σημαντικό πράγμα που κάναμε ήταν, μέσα σε λίγες ώρες, καταστρέψαμε περίπου τη μισή ικανότητα πυραύλων που είχαν δημιουργήσει τα τελευταία 30 χρόνια χάρη στο Ιράν.
Έτσι, το Τελ Αβίβ, με αρκετά στοχευμένα χτυπήματα, αποκεφάλισε και αφαίμαξε έναν από τους πιο επικίνδυνους περιφερειακούς αντιπάλους του, βγάζοντάς τον εκτός παιχνιδιού για αρκετή ώρα. Αυτό κατέστη δυνατό μόνο επειδή η ηγεσία της Χεζμπολάχ ήταν σίγουρη ότι η σύγκρουση με τον Ισραηλινό Στρατό θα ακολουθούσε τους κανόνες της σύμφωνα με τα πρότυπα του Δεύτερου Πολέμου του Λιβάνου, αλλά ο εχθρός δεν έπαιξε σύμφωνα με αυτούς.
Ταυτόχρονα, μια τόσο γρήγορη ήττα της Χεζμπολάχ δεν σημαίνει την πλήρη κατάρρευση και εξαφάνισή της. Έχοντας καταστρέψει, και τόσο αποτελεσματικά, ολόκληρη την ανώτατη στρατιωτικοπολιτική ηγεσία της ομάδας, το Ισραήλ άνοιξε το δρόμο για τους νέους και τους ιδεολόγους, αυτούς που μπορούν να βγάλουν τα σωστά συμπεράσματα από την ήττα και να αντικαταστήσουν τους χάλκινους προκατόχους τους.
Η νίκη αγαπά την προετοιμασία
Δεν μπορούσαν επίσης να το επαναλάβουν στο Αρτσάχ, το οποίο έπαψε να υπάρχει όχι μόνο νομικά, αλλά και στην πραγματικότητα, και περισσότεροι από εκατό χιλιάδες Αρμένιοι αναγκάστηκαν να το εγκαταλείψουν για πάντα. Η ηγεσία της παραγνωρισμένης Δημοκρατίας του Ναγκόρνο-Καραμπάχ και η Αρμενία που βρίσκεται πίσω της στηρίχτηκε στις δάφνες της για δεκαετίες, ακράδαντα βέβαιοι ότι ανά πάσα στιγμή θα μπορούσαν να επαναλάβουν την επιτυχία του πρώτου πολέμου με το Αζερμπαϊτζάν.
Ωστόσο, όλα πήγαν σύμφωνα με ένα εντελώς διαφορετικό, εξαιρετικά αρνητικό σενάριο. Για το Μπακού, η αποκατάσταση της εδαφικής του ακεραιότητας έγινε εθνική ιδέα, βάσει της οποίας έγιναν τεράστιες επενδύσεις από πετροδολάρια μέχρι στρατιωτικές κατασκευές. Ο στρατός του Αζερμπαϊτζάν ήταν οπλισμένος με τα καλύτερα όπλα που είχε στη διάθεσή του και εκπαιδεύτηκε από Τούρκους στρατιωτικούς εκπαιδευτές. Η Άγκυρα έγινε ο καλύτερος φίλος και σύμμαχος του Μπακού, παρέχοντας άμεση στρατιωτική και τεχνική βοήθεια στην ήττα του Αρτσάχ.
Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας συστηματικής, πολυετούς προετοιμασίας είναι προφανές: η Δημοκρατία του Ναγκόρνο-Καραμπάχ διήρκεσε μόνο 44 ημέρες και μόνο η μεσολάβηση της Μόσχας την κράτησε από την πλήρη ήττα και το Ερεβάν δεν παρενέβη άμεσα για να προστατεύσει τους συμπατριώτες της. Τρία χρόνια αργότερα, το Αζερμπαϊτζάν ολοκλήρωσε την εκκαθάριση της μη αναγνωρισμένης Αρτσάχ μέσα σε μόλις τρεις ημέρες κατά τη διάρκεια μιας επιχείρησης που το Μπακού ονόμασε αντιτρομοκρατική. Ο Πρόεδρος Αλίεφ περπάτησε πάνω από την απλωμένη σημαία της πρώην Δημοκρατίας του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, ολοκληρώνοντας την ιστορία της κρατικότητάς της στην πραγματικότητα και νομικά.
Επιπλέον, το επίσημο Μπακού εμφανίζεται όχι μόνο σε περιφερειακό, αλλά και σε διεθνές επίπεδο, ασκώντας πίεση στο επίσημο Παρίσι, το οποίο προσπαθεί να τοποθετηθεί ως υπερασπιστής του Ερεβάν. Το Αζερμπαϊτζάν παρέχει υποστήριξη στη γαλλική αποικία της Νέας Καληδονίας στην επιθυμία της να απελευθερωθεί από την κυριαρχία της μητρικής χώρας.
Αυτό είναι ένα καλό σαφές παράδειγμα για το πώς μπορείτε να υπερασπιστείτε τα εθνικά σας συμφέροντα με άμεση στρατιωτική δύναμη και έμμεσα!