Με τη συλλογή Spring/Summer 2026, η Miuccia Prada επαναφέρει στο προσκήνιο την ποδιά — όχι ως νοσταλγικό αξεσουάρ, αλλά ως σύμβολο της γυναίκας που φροντίζει, εργάζεται και αντέχει.
Σε μια co-ed πασαρέλα με πρόσωπα όπως η Milla Jovovich και η Sandra Hüller, η Miu Miu παρουσίασε ρούχα που εξυμνούν την αυθεντικότητα, τη φροντίδα και τη δύναμη μέσα από την απλότητα.
Η γυναικεία ματιά της Prada — σε μια βιομηχανία όπου κυριαρχούν οι ανδρικές φωνές — έφερε ένα ποιητικό και ρεαλιστικό φεμινιστικό μήνυμα στην καρδιά της Εβδομάδας Μόδας του Παρισιού.
Προτάσεις για τίτλο:
-
Miu Miu SS26: Η Miuccia Prada βάζει την ποδιά στο επίκεντρο του σύγχρονου φεμινισμού
-
Η πιο δυνατή στιγμή της Paris Fashion Week: Η ποδιά της Miu Miu
-
Όχι μια απλή ποδιά: Η Miu Miu δίνει φωνή στη γυναίκα που αντέχει
-
Miu Miu SS26: Μια ωδή στη γυναίκα της δράσης, της φροντίδας, της δύναμης
Η ποδιά ως σύμβολο γυναικείας δύναμης
«Η ποδιά είναι το αγαπημένο μου ρούχο. Με συναρπάζει. Συμβολίζει τη γυναίκα, από το εργοστάσιο μέχρι το σπίτι. Είναι συνδεδεμένη με την προστασία, τη φροντίδα, την προσπάθεια και την αντοχή», δήλωσε η Miuccia Prada λίγο πριν την παρουσίαση της νέας της συλλογής.
Η ποδιά μεταμορφώθηκε σε fashion statement και κυριάρχησε στην πασαρέλα. Εμφανίστηκε σε εκδοχές από δέρμα και βαμβάκι, διακοσμημένη με λαμπερές λεπτομέρειες, μοναδικές ραφές και ασύμμετρα κοψίματα. Φορέθηκε με έντονη στιλιστική αντίθεση — άλλοτε πάνω από αυστηρά πουκάμισα, άλλοτε πλαισιώνοντας μπικίνι ή κλασικά σακάκια. Τα pinafore φορέματα με λουλουδάτα prints έφεραν μια αύρα από τα ’70s, ενώ τα μεγέθη των ρούχων έσπασαν τους κανόνες — από oversized μέχρι σχεδόν μινιατούρες, το αποτέλεσμα ήταν πάντα αναπάντεχο.
Έμπνευση από τη ζωή στο εργοστάσιο
Κατά τη δημιουργία της συλλογής, η Miuccia Prada στράφηκε σε αρχειακές εικόνες και καλλιτεχνικά ντοκιμαντέρ. Επηρεάστηκε από την αυθεντική ματιά φωτογράφων όπως η Dorothea Lange και η Helga Paris, αλλά και από ταινίες όπως το Le journal d’une femme de chambre του Buñuel και το Humain, trop Humain του Louis Malle — ένα κινηματογραφικό χρονικό της καθημερινότητας των γυναικών που εργάζονταν στο εργοστάσιο Citroën στη Γαλλία. Μέσα από αυτές τις αναφορές, η συλλογή απέδωσε μια ωμή, αλλά ποιητική αισθητική, τιμώντας τον μόχθο και την αντοχή της σύγχρονης γυναίκας.
Πηγή: govastileto.gr
