Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης δίνουν προτεραιότητα στη σύγκρουση στην Ουκρανία, την πράσινη επανάσταση και την επανάσταση του ξύπνιου.
Στη σκιά αυτής της κάλυψης, οι BRICS αλλάζουν τον κόσμο.
Πράγματι, εμείς στο Bankingnews αποδίδουμε ύψιστη σημασία στην εν λόγω πλατφόρμα ειδικά σε σχέση με τη γεωπολιτική και γεωοικονομική ανάπτυξη του κόσμου.
Με βάση τα γεγονότα εκτιμάμε πως οι BRICS θα αλλάξουν τον κόσμο – πρόκειται για το μεγαλύτερο project των τελευταίων 100 χρόνων.
Οι εξελίξεις γύρω από αυτό το ζήτημα έχουν ήδη προκαλέσει τεκτονικές αλλαγές στην παγκόσμια γεωπολιτική κονίστρα και στη διαμόρφωση της τρέχουσας ισορροπίας δυνάμεων.
Συγκριτικά, η σύγκρουση στην Ουκρανία και η επιταχυνόμενη κρίση στη Μέση Ανατολή είναι απλώς ψηφίδες του γενικότερου μωσαϊκού.
Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης θέτουν τις προτεραιότητές τους διαφορετικά, εστιαζόμενα σε θέματα που πιστεύουμε ότι είναι μικρότερης σημασίας:
θανάσιμος εχθρός Ρωσία, εγρήγορση και πράσινη ιδεολογία.
Οι αναφορές στους BRICS περιορίζονται είτε στην απεικόνισή τους ως οργάνου της Κίνας για την επίτευξη παγκόσμιας ισχύος (όπως το θέτουν οι Financial Times, «Πώς τα έθνη των BRICS κινδυνεύουν να γίνουν δορυφόροι της Κίνας») είτε για να βλάψουν την εικόνα της νέας Συμμαχίας.
Προκαταρκτικές παρατηρήσεις
Σύμφωνα με κάποιες πρώτες παρατηρήσεις, τα μέλη από 1ης Ιανουαρίου, η Σαουδική Αραβία, το Ιράν, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Αίγυπτος και η Αιθιοπία προσχώρησαν στα υπάρχοντα μέλη (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική) ως νέα μέλη.
Η Αργεντινή δεν συμμετέχει.
Τον Αύγουστο του 2023, η Αργεντινή κλήθηκε να γίνει το έκτο μέλος, ωστόσο ο νέος πρόεδρος της Αργεντινής, Javier Milei, αποφάσισε να μην αποδεχθεί αυτή την πρόσκληση, αλλά να βασιστεί στις ΗΠΑ και τον Donald Trump για να σώσουν την οικονομία του.
Είναι αδύνατο να κρίνουμε σε αυτό το σημείο αν αυτή η απόφαση θα αποδειχθεί σωστή.
Για τη δεύτερη μεγαλύτερη χώρα της Νότιας Αμερικής, που κάποτε ήταν μια από τις πλουσιότερες χώρες στον κόσμο, πρέπει να ελπίζουμε ότι ο Milei θα μπορέσει να βγάλει το κάρο από τον βαθύ βούρκο.
Ο Milei παλεύει ενάντια στο κατεστημένο στην Αργεντινή, που έχει οδηγήσει τη χώρα οικονομικά στον γκρεμό.
Σαουδική Αραβία
Σύμφωνα με δημοσιεύματα των δυτικών μέσων ενημέρωσης, η Σαουδική Αραβία δεν είναι ακόμη πλήρως… επιβιβασμένη.
Ο υπουργός Εξωτερικών της Νότιας Αφρικής Naledi Pandor φέρεται να είπε στο Reuters ότι «η Σαουδική Αραβία δεν έχει ακόμη ανταποκριθεί στην πρόσκληση να ενταχθεί στους BRICS. Εξετάζεται ακόμη».
Η Σαουδική Αραβία, ή μάλλον η κυρίαρχη οικογένεια Σαούντ, είναι σύμμαχος των ΗΠΑ από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και η σχέση αυτή ενισχύθηκε περαιτέρω μετά τη συμφωνία για το «πετροδολάριο» το 1974.
Από τότε που ο Πρόεδρος Biden ανήλθε στην εξουσία, η σχέση με τις ΗΠΑ έχει πληγεί μαζικά.
Την ίδια στιγμή, η συνεργασία με την Κίνα και τη Ρωσία έχει ενισχυθεί σε πρωτοφανές επίπεδο.
Το πρόβλημα που έχει τώρα η Σαουδική Αραβία είναι οι τεράστιες επενδύσεις που έχουν κάνει το κράτος και ιδιώτες στις ΗΠΑ και στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Οι κρατικές επενδύσεις μόνο στις ΗΠΑ ανέρχονται σε πάνω από 35 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ οι επενδύσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο λέγεται ότι είναι περίπου 75 δισεκατομμύρια δολάρια.
Λόγω της γεωπολιτικής κατάστασης στον κόσμο και της επιθετικής πολιτικής κυρώσεων της Δύσης, οι Σαουδάραβες ανησυχούν ότι αυτές οι επενδύσεις θα μπορούσαν να δημευθούν σε περίπτωση ένταξής τους στους BRICS.
Δεδομένου ότι η Σαουδική Αραβία είναι σημαντική για τους BRICS και η Κίνα έχει ξεπεράσει τις ΗΠΑ ως ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της, αναμένουμε πως το Βασίλειο θα ενταχθεί στους BRICS μόλις η Κίνα δεσμευτεί πως σε περίπτωση απαλλοτρίωσης από τη Δύση θα το αποζημιώσει.
Αριθμοί
Παρακάτω παρατίθενται στοιχεία βάσει των οποίων συγκρίνονται οι BRICS-10 με τους G7 και τον κόσμο συνολικά ώστε να αποκτήσετε μια αίσθηση των αναλογιών.
Το παρακάτω γράφημα δείχνει το ακαθάριστο εθνικό προϊόν προσαρμοσμένο στην αγοραστική δύναμη.
Αν χρησιμοποιείτε το δολάριο ΗΠΑ ως μέτρο του ΑΕΠ, η οικονομική ισχύς μιας χώρας διαστρεβλώνεται: εάν θέλετε να μετρήσετε ρεαλιστικά την οικονομική ισχύ, έχει μεγάλη διαφορά εάν, για παράδειγμα, ένα Big Mac σε δολάρια ΗΠΑ κοστίζει δύο φορές περισσότερο σε ένα μέρος από κάπου αλλού.
Ο λεγόμενος Big Mac Index είναι αρκετός για να χρησιμοποιηθούν στοιχεία προσαρμοσμένα στην αγοραστική δύναμη κατά τη σύγκριση των στοιχείων του ΑΕΠ.
Ο λόγος για τον οποίο τα δυτικά μέσα χρησιμοποιούν τα μη προσαρμοσμένα στοιχεία είναι καθαρό μάρκετινγκ, για να συγκαλύψουν την υποτίμηση του δολαρίου και να το κάνουν να φαίνεται ισχυρότερο από ό,τι είναι.
Σε κάθε περίπτωση, όλες οι παράμετροι δείχνουν ότι οι BRICS 10 ξεπερνούν κατά πολύ τις G7.
Μια ματιά κάτω από την επιφάνεια αποκαλύπτει τα γεγονότα.
Παραγωγή πετρελαίου
Τα ακόλουθα πρόσθετα στοιχεία θα πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά την αξιολόγηση των στοιχείων παραγωγής πετρελαίου:
Πρώτον, παρότι οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός πετρελαίου στον κόσμο, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 18% της παγκόσμιας παραγωγής, καταναλώνουν επίσης το περισσότερο πετρέλαιο, με μερίδιο άνω του 20%.
Αυτό σημαίνει ότι οι ΗΠΑ επί του παρόντος δεν είναι σε θέση να καλύψουν ούτε τη δική τους κατανάλωση.
Αυτό από μόνο του είναι ένας επιτακτικός λόγος για να πιέσουν οι ΗΠΑ τη Σαουδική Αραβία να μην ενταχθεί στους BRICS.
Δεύτερον, τα μεγάλα πετρελαιοπαραγωγά μέλη των BRICS έχουν μεγάλη επιρροή ή ακόμη και έλεγχο στον ΟΠΕΚ.
Δεδομένου λοιπόν ότι οι BRICS ελέγχουν τον ΟΠΕΚ και επομένως την τιμή και τη διανομή μεγάλου ποσοστού πετρελαίου, μπορούμε να πούμε ότι διατηρούν έμμεσα μονοπωλιακή θέση.
Τρίτον, το κόστος παραγωγής για το αμερικανικό πετρέλαιο είναι περίπου 2,5 φορές υψηλότερο από το κόστος παραγωγής για το πετρέλαιο της Σαουδικής Αραβίας.
Επομένως, αυτοί οι παράγοντες ενισχύουν περαιτέρω τη θέση ισχύος των BRICS όσον αφορά το πετρέλαιο.
Φυσικό αέριο
Όσον αφορά το φυσικό αέριο, πρέπει να σημειωθεί ότι, με την ένταξη του Ιράν στους BRICS, οι δύο μεγαλύτεροι παραγωγοί φυσικού αερίου στον κόσμο είναι κοινά μέλη του BRICS: η Ρωσία και το Ιράν.
Ο μεγαλύτερος παραγωγός φυσικού αερίου εκτός των BRICS είναι το Κατάρ, το οποίο (ακόμα) είναι σύμμαχος με τις ΗΠΑ.
Οι BRICS είναι επομένως ένα πραγματικό κέντρο ισχύος όσον αφορά το φυσικό αέριο.
Χρυσός
Όσον αφορά τον χρυσό, θα πρέπει να αναφερθεί -έστω εν συντομία- ότι η Κίνα και η Ρωσία είναι νούμερο 1 και 2 στην παγκόσμια παραγωγή χρυσού, αντίστοιχα.
Εν προκειμένω αναφέρεται ο χρυσός γιατί υπάρχει μια καλή πιθανότητα να παίξει ξανά σημαντικό ρόλο στα μελλοντικά νομισματικά συστήματα κάποια στιγμή.
Η Ρωσία κατέχει την προεδρία των BRICS
Πάνω από 220 συνέδρια BRICS θα πραγματοποιηθούν στη Ρωσία κατά τη διάρκεια του 2024.
Τα θέματα ποικίλλουν: επιστήμη, υψηλή τεχνολογία, υγειονομική περίθαλψη, προστασία του περιβάλλοντος, πολιτισμός, αθλητισμός, ανταλλαγές νέων και κοινωνία των πολιτών.
Ενδιαφέρουσες ήταν οι δηλώσεις του Προέδρου Putin στην αρχή της χρονιάς στην εκδήλωση έναρξης των BRICS 2024 στη Μόσχα.
Αρκετές φορές αναφέρθηκε στη στενότερη συνεργασία των μελών σε θέματα ασφάλειας.
Φαίνεται ότι οι BRICS δεν θα επικεντρωθούν μόνο σε οικονομικές πτυχές, αλλά και σε πτυχές που σχετίζονται με την ασφάλεια.
Ο προφανής συντονισμός των κρατών BRICS σε σχέση με τη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή στον ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη δείχνει ξεκάθαρα τη στενή συνεργασία σε μη οικονομικά ζητήματα.
Διάφορες μη επίσημες πηγές ανέφεραν ότι ο SCO (Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης) πλησιάζει περισσότερο τους BRICS και μπορεί ακόμη και να συγχωνευθεί μαζί τους.
Εκτός από την Κίνα, την Ινδία, το Καζακστάν, το Κιργιστάν, το Πακιστάν, τη Ρωσία, το Τατζικιστάν και το Ουζμπεκιστάν, το Ιράν είναι επίσης μέλος της SCO από τον Ιούλιο του 2023.
Αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό λόγω των αυξημένων γεωπολιτικών εντάσεων και των δύο μεγάλων συγκρούσεων στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή.
Εάν αυτοί οι δύο οργανισμοί συγχωνεύονταν, θα υπήρχε ένα αντίβαρο στο ΝΑΤΟ.
Επισημαίνεται πως το ΝΑΤΟ ήδη χαρακτηρίζεται πλέον από τους ειδικούς ως μια απλή λέσχη φλυαρίας, ιδιαίτερα λόγω της απόδοσής του στη σύγκρουση στην Ουκρανία, η οποία δεν στέφθηκε με επιτυχία.
Εάν δε η συγχώνευση BRICS-SCO γίνει πραγματικότητα, η βορειοατλαντική συμμαχία θα εκφυλιστεί μετατρεπόμενη σε ένα άδειο κέλυφος.
Επίσημες αιτήσεις εισδοχής
Η Αλγερία, το Μπαχρέιν, το Μπαγκλαντές, η Βολιβία, το Καζακστάν, η Κούβα, το Κουβέιτ, η Νιγηρία, το Πακιστάν, η Παλαιστίνη, η Σενεγάλη, η Ταϊλάνδη, η Βενεζουέλα, το Βιετνάμ και η Λευκορωσία έχουν υποβάλει επίσημα αιτήσεις για ένταξη.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι πιθανότατα δεν θα γίνουν δεκτοί όλοι οι επίσημοι υποψήφιοι το 2024.
Αυτή η εικόνα δείχνει το μέγιστο και το ευρύ επίσημο ενδιαφέρον για αυτόν τον οργανισμό.
Βέβαια, κάποιες αιτήσεις εισδοχής ενδέχεται να προκαλέσουν την αντίδραση των ΗΠΑ.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το Μεξικό δεν έχει αιτηθεί ακόμη ένταξη.
Ο φόβος πνέει στον λαιμό των Μεξικανών και οι ΗΠΑ ασκούν πίεση στο βάθος.
Στη Βενεζουέλα, τη χώρα με τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου στον κόσμο, οι ΗΠΑ προσπαθούν εδώ και χρόνια να ανατρέψουν τον Πρόεδρο Maduro και να εγκαταστήσουν μια μαριονέτα.
Πάντως, ο κατάλογος των επίσημων αιτήσεων θα μπορούσε να αλλάξει σημαντικά από τώρα έως τον Οκτώβριο, όταν ληφθούν οι αποφάσεις για το ποιος θα προσκληθεί στο Καζάν.
Το σίγουρο, ωστόσο, είναι ότι η G7 – ειδικά οι Ηνωμένες Πολιτείες – αφιερώνουν μεγάλη ποσότητα ενέργειας για να επιβραδυνθεί η ανάπτυξη των BRICS.
Το πετροδολάριο
Οι ΗΠΑ διατρέχουν θανάσιμο κίνδυνο
Ως γνωστόν, το πετροδολάριο είναι το θεμέλιο της αμερικανικής υπεροχής, και όχι οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις.
Συνεπώς, για τον «θείο Σαμ» είναι υπαρξιακής σημασίας το διεθνές εμπόριο, ιδιαίτερα το εμπόριο βασικών προϊόντων, να διεξάγεται σε δολάρια ΗΠΑ.
Ωστόσο, οι ΗΠΑ κάνουν κατάχρηση αυτού του προνομίου εδώ και δεκαετίες.
Κάθε φορά που μια χώρα εφαρμόζει κάτι που δεν αρέσει στις ΗΠΑ, αποκόπτεται από το δολάριο.
Οι ΗΠΑ μπορούν να το επιβάλλονυν αυτό χωρίς προβλήματα.
Μάλιστα, οι συνέπειες για την εν λόγω χώρα είναι καταστροφικές, καθώς ουσιαστικά αποκλείεται από το εμπόριο βασικών προϊόντων.
Υπενθυμίζεται πως ο Γάλλος πρόεδρος Giscard d’Estaing δικαίως περιέγραψε το πετροδολάριο τη δεκαετία του 1970 ως «υπερβολικό προνόμιο», καθώς οδηγεί στην αυτόματη αναχρηματοδότηση των ΗΠΑ.
Κλοπή αποθεματικών της Ρωσικής Κεντρικής Τράπεζας
Μπλοκάροντας τα συναλλαγματικά αποθέματα της ρωσικής κεντρικής τράπεζας τον Μάρτιο του 2023, οι ΗΠΑ ξεπέρασαν το όριο.
Ως αποτέλεσμα, πλέον, τα κράτη του Παγκόσμιου Νότου φοβούνται να διακρατήσουν δολάρια, καθώς μπορεί να έχουν την ίδια μοίρα.
Αν και οι νομικοί εμπειρογνώμονες δηλώνουν ότι το πάγωμα είχε πραγματοποιηθεί χωρίς διεθνή νομική βάση, η Δύση πρόκειται να προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα και να προετοιμάσει τη δήμευση.
Υπενθυμίζεται η ξεκάθαρη δήλωση που έκανε η Janet Yellen στις 27 Φεβρουαρίου:
«Πιστεύω ότι είναι απαραίτητο και επείγον για τον συνασπισμό μας να βρει έναν τρόπο να ξεκλειδώσει την αξία αυτών των παγωμένων περιουσιακών στοιχείων για να υποστηρίξει την αντίσταση και τη μακροπρόθεσμη ανοικοδόμηση της Ουκρανίας».
Συνέπειες για τις ΗΠΑ
Η αποδολαριοποίηση συνιστά υπαρξιακή απειλή για τις ΗΠΑ, καθώς θα έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια αγοραστών για τα αμερικανικά κρατικά ομόλογα και συνεπώς την ικανότητα των ΗΠΑ να αναχρηματοδοτήσουν τον εθνικό προϋπολογισμό τους με υψηλά ελλείμματα.
Καθώς τα κρατικά ομόλογα των ΗΠΑ είναι ένα προϊόν του οποίου η τιμή καθορίζεται από την προσφορά και τη ζήτηση, η κατάρρευση της ζήτησης οδηγεί επίσης σε κατάρρευση στην τιμή των αμερικανικών κρατικών ομολόγων.
Και δεδομένου ότι το επιτόκιο των ομολόγων κινείται αντίστροφα προς την τιμή, το επιτόκιο των ομολόγων και επομένως ο πληθωρισμός θα αυξηθούν.
Το χρέος στις ΗΠΑ επιταχύνεται αυτή τη στιγμή με πρωτοφανή ρυθμό: ανέρχεται σήμερα σε πάνω από 34 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Σύντομα θα χρειαστεί μόλις ένας μήνας για να συσσωρευτεί το επόμενο τρισεκατομμύριο χρέη – αποκαλυπτικό.
Όταν ο Πρόεδρος Reagan ήταν στην εξουσία, το συνολικό χρέος των ΗΠΑ ανερχόταν σε λιγότερο από ένα τρισεκατομμύριο.
Χρειάστηκαν λοιπόν κάτι λιγότερο από 200 χρόνια για να δημιουργηθεί το πρώτο τρισεκατομμύριο χρέος.
Σύντομα αυτό το ποσό του χρέους θα γίνει πραγματικότητα.
Ένας από τους λόγους γι’ αυτό είναι ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει ήδη να πληρώσουν ένα τρισεκατομμύριο δολάρια ΗΠΑ (1.000.000.000.000) σε πληρωμές τόκων για το δικό τους χρέος μόνο φέτος.
Αυτό το ποσό είναι μεγαλύτερο από ό,τι ξοδεύουν οι ΗΠΑ για το σύνολο των στρατιωτικών τους δαπανών, κάτι που είναι τεράστιο από μόνο του, καθώς οι ΗΠΑ ξοδεύουν περισσότερα χρήματα για τον στρατό τους από τις επόμενες 13 χώρες μαζί.
Εάν μειωθεί η προθυμία των χωρών του Παγκόσμιου Νότου, και ειδικότερα των μελών των BRICS, να αγοράσουν, οι ΗΠΑ αργά ή γρήγορα θα βρεθούν σε μια υπαρξιακά επικίνδυνη κατάσταση.
Το νόμισμα των BRICS
Γίνεται πολύς λόγος για ένα νέο νόμισμα που θα χρησιμεύσει ως μέσο πληρωμής και χρηματοδότησης για τους BRICS.
Υπήρχαν φωνές – συμπεριλαμβανομένου του James Rickards – που έβλεπαν το νέο νόμισμα το 2023.
Ήμασταν επιφυλακτικοί σχετικά με αυτό το χρονοδιάγραμμα και πιστεύαμε ότι θα χρειαζόταν περισσότερος χρόνος, και είχαμε δίκιο.
Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι ο James Rickards έκανε λάθος, απλώς προέτρεξε.
Άλλωστε, οι χώρες BRICS στην πραγματικότητα δεν χρησιμοποιούν πλέον το δολάριο ΗΠΑ μεταξύ τους, αλλά τα δικά τους τοπικά νομίσματα.
Για παράδειγμα, η Ρωσία και η Ινδία χρησιμοποιούν ρούβλια και ρουπίες στις μεταξύ τους συναλλαγές.
Δεδομένου ότι η Ρωσία πουλάει περισσότερα στην Ινδία (ειδικά τις πρώτες ύλες) από ό,τι η Ινδία στη Ρωσία, οι Ρώσοι μένουν με μεγάλες ποσότητες ρουπιών.
Αυτό το πρόβλημα εμφανίζεται τακτικά σε ολόκληρη την περιοχή BRICS μεταξύ των διαφόρων μελών στο διμερές εμπόριο όταν δημιουργούνται ελλείμματα ή πλεονάσματα.
Όπως φαίνεται, η διμερής χρήση εθνικών νομισμάτων θα συνεχιστεί προς το παρόν, αλλά πρώτο βήμα θα είναι η αναζήτηση μηχανισμού για την εξισορρόπηση αυτών των πλεονασμάτων ή ελλειμμάτων στο τέλος της εμπορικής περιόδου.
Εν προκειμένω η προφανής επιλογή είναι ο χρυσός (όχι ο χρυσός που υπολογίζεται σε δολάρια ΗΠΑ, ρουπίες ή ρούβλια, αλλά ο χρυσός σε μονάδες βάρους.
Οι εμπορικές διαφορές στο τέλος ενός έτους ή ενός μήνα θα διευθετούνται σε χρυσό (kg ή τόνους).
Το αν σε αυτήν την περίπτωση ο χρυσός παραδίδεται όντως με φυσικό τρόπο ή απλώς καταγράφεται σε βιβλίο εξαρτάται από την εμπιστοσύνη μεταξύ των μερών.
Ένα ζήτημα που μένει να καθοριστεί είναι η συναλλαγματική ισοτιμία των τοπικών νομισμάτων.
Αυτό φαίνεται να είναι ένα από τα σημαντικότερα κωλύματα μέχρι στιγμής.
Το μέλλον των BRICS – πολλά νέα μέλη
Εν κατακλείδι, με το βλέμμα στο μέλλον, οι BRICS έχουν τη δυνατότητα να ενώσουν πολλές χώρες του Παγκόσμιου Νότου και να επισκιάσουν πλήρως την παγκόσμια Δύση.
Αφότου έγιναν BRICS-10 τον περασμένο Αύγουστο διπλασιάζοντας τα μέλη τους, ξεπερνώντας τους G7, η ανάπτυξή τους το 2024 πρόκειται να συνεχιστεί με γιγαντιαία βήματα.
Το χάσμα με την G7 σίγουρα θα διευρυνθεί στη σύνοδο κορυφής στο Καζάν.
Και παρότι παραμένει ερώτημα ποιος από τους αιτούνται θα προσκληθεί, ένα πράγμα είναι ήδη γεγονός: η ηγεμονία των ΗΠΑ θα τερματιστεί ως αποτέλεσμα της αποδολαριοποίησης.
Ο συνδυασμός αστρονομικών χρεών, αχαλίνωτου δανεισμού και το γεγονός ότι όλο και περισσότερες χώρες στον Παγκόσμιο Νότο απομακρύνονται από το δολάριο ΗΠΑ επιταχύνει την κατάρρευση του ηγεμόνα που ανέβηκε στο θρόνο το 1945 και βλάπτει όλο και περισσότερο τον εαυτό του μέσω της επιθετικής γεωπολιτικής δράσης του.
Η επιθετική στάση των ΗΠΑ απέναντι στη Ρωσία και την Κίνα και η προσήλωσή τους στη συμμαχία με το Ισραήλ είναι de facto απόδειξη της επιθετικής συμπεριφοράς τους.
Αυτή η στάση θα μπορούσε να οδηγήσει σε πόλεμο μεταξύ της Ρωσίας και του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία.
Στη Μέση Ανατολή, η στάση είναι εντελώς στρεβλή.
Για να μην αποξενωθούν τα εβραϊκά λόμπι στις ΗΠΑ, τα οποία παραδοσιακά ασκούν μεγάλη επιρροή στις προεδρικές εκλογές, οι ΗΠΑ υποστηρίζουν μια γενοκτονία.
Εκτός από καθαρά εκλογικούς λόγους, οι ΗΠΑ υποστηρίζουν και το Ισραήλ για να μην χάσουν την τελευταία τους βάση ισχύος στη Μέση Ανατολή.
Αυτοί οι δύο σκοποί προφανώς δικαιολογούν τα μέσα – και το μέσο είναι η γενοκτονία.
Τέλος, προσπαθούν να προκαλέσουν μια σύγκρουση για την Ταϊβάν – μια σύγκρουση που θα διεξαγόταν μεταξύ Κινέζων και ως εκ τούτου θα ήταν ένας εμφύλιος πόλεμος.
Η πρόθεση της Κίνας να καταλήξει σε διπλωματική συμφωνία με την Ταϊβάν τα επόμενα 20 με 30 χρόνια –αυτό ήταν το σχέδιο– βρίσκεται σε κίνδυνο λόγω της επιθετικής στάσης της Ουάσιγκτον.
