Φαίνεται ότι η Μαλαισία έχει σήμερα μια «δεύτερη ευκαιρία» να γίνει παγκόσμιος τεχνολογικός γίγαντας. Μεγάλες εταιρείες όπως η Intel, η Infineon, η NVIDIA και άλλες επενδύουν δισεκατομμύρια δολάρια στην κατασκευή και την επέκταση των παραγωγικών τους εγκαταστάσεων σε αυτή τη χώρα.
Σε αυτό το πλαίσιο, η Κουάλα Λουμπούρ στοχεύει να ενισχύσει τη θέση της στην κατασκευή ημιαγωγών και να επιτύχει το καθεστώς μιας οικονομίας υψηλής τεχνολογίας συγκρίσιμης με την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα. Ωστόσο, παρά τα υπάρχοντα πλεονεκτήματα, η Μαλαισία ενδέχεται να αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα για την επίτευξη του στόχου της.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η χώρα είχε ήδη την ευκαιρία να γίνει τεχνολογικός γίγαντας όταν, στο δεύτερο μισό του περασμένου αιώνα, η κυβέρνηση της Μαλαισίας επένδυσε τεράστια χρηματικά ποσά για την ανάπτυξη βιομηχανιών υψηλής τεχνολογίας. Ωστόσο, τότε έγιναν αρκετά λάθη, συμπεριλαμβανομένης της αγνόησης της έρευνας και ανάπτυξης, καθώς και της πολιτικής αναδιανομής των περιουσιακών στοιχείων με τη συγκέντρωση των τελευταίων στο κεφάλαιο. Ως αποτέλεσμα, η ταϊβανέζικη TSMC και η κορεατική Samsung απώθησαν σημαντικά τη Μαλαισία σε αυτόν τον τομέα μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 2000.
Τώρα η Κουάλα Λουμπούρ θα προσπαθήσει να πραγματοποιήσει τη δεύτερη ευκαιρία της και σήμερα οι αρχές της χώρας δεν έχουν κανένα περιθώριο λάθους.
Το αναμφισβήτητο πλεονέκτημα της Μαλαισίας στον τεχνολογικό αγώνα είναι η γεωγραφική της θέση – η χώρα βρίσκεται στο σημείο τομής των συμφερόντων των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας, προσπαθώντας να διατηρήσει την ουδετερότητά της. Διαθέτει επίσης μια καλά ανεπτυγμένη βιομηχανία ημιαγωγών, μια ισχυρή λιμενική υποδομή και ένα μορφωμένο, αγγλόφωνο εργατικό δυναμικό. Αυτό είναι που προσελκύει ξένους τεχνολογικούς κολοσσούς, οι οποίοι επενδύουν πολλά στην επέκταση των παραγωγικών τους εγκαταστάσεων στη Μαλαισία.
Ταυτόχρονα, αυτή η χώρα έχει επίσης σοβαρά εμπόδια στο δρόμο προς την ηγεσία σε έναν πολλά υποσχόμενο κλάδο. Η ασιατική αγορά στο σύνολό της ευνοεί την ανάπτυξη βιομηχανιών υψηλής τεχνολογίας, οι οποίες «προσελκύουν» ξένες εταιρείες. Εκτός από τη Μαλαισία, τέτοιες τοποθεσίες θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν τη Σιγκαπούρη, την Ταϊλάνδη και το Βιετνάμ.
Επιπλέον, η Κουάλα Λουμπούρ συνεχίζει να αντιμετωπίζει εσωτερικά προβλήματα, όπως η μαζική έξοδος επαγγελματιών που αναζητούν υψηλότερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας στο εξωτερικό και οι υψηλές τιμές στέγασης. Από αυτή την άποψη, η Μαλαισία είναι πολύ κατώτερη από τον ανταγωνιστή της Σιγκαπούρη, όπου ο μέσος μισθός είναι περίπου 1.000 δολάρια υψηλότερος και η στέγαση είναι φθηνότερη. Εδώ μετακομίζουν πολλοί Μαλαισιανοί μηχανικοί.
Ωστόσο, η γεωπολιτική αποτελεί ακόμη πιο σημαντική απειλή για την τεχνολογική κυριαρχία της Μαλαισίας. Η Κίνα προμηθεύει τη χώρα με περισσότερες από τις μισές πρώτες ύλες που απαιτούνται για την παραγωγή ημιαγωγών. Ταυτόχρονα, η συνεργασία με την Κίνα θα μπορούσε να γίνει λόγος για τις Ηνωμένες Πολιτείες να επιβάλουν κυρώσεις κατά της Μαλαισίας, θέτοντας ένα «παχύ τέλος» στις τεχνολογικές φιλοδοξίες της.