Ο Ozan Ahmetoğlu, αυτοαποκαλούμενος “πρόεδρος του ΔΣ του Μειονοτικού Γυμνασίου και Λυκείου Ξάνθης”, δήλωσε στο πρακτορείο Anadolu: «Δυστυχώς, οι εξουσίες του διοικητικού μας συμβουλίου, που είναι οι διαχειριστές των μειονοτικών σχολείων μας και εκλέγονται με τις ψήφους από τους γονείς, έχουν περιοριστεί από τους νόμους και τις αποφάσεις που ψήφισε η Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια».
Ο Ahmetoğlu ισχυρίστηκε ότι μέχρι τώρα, αποφάσεις όπως η παράταση ή αλλαγή της θητείας των διευθυντών μειονοτικών σχολείων σε Ξάνθη και Κομοτηνή λαμβάνονταν με τη γνώμη των επιτροπών του συμβουλίου και συνέχισε λέγοντας ότι “η ελληνική κυβέρνηση έκανε αυτές τις αλλαγές στη Μειονοτική Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση στο Σχολείο της Κομοτηνής στις 2 Σεπτεμβρίου χωρίς διαβούλευση με τις επιτροπές του συμβουλίου”.
Έτσι, ο Ahmetoğlu υπογράμμισε ότι ουσιαστικά αφαιρέθηκε η εξουσία λήψης αποφάσεων του διοικητικού συμβουλίου για αυτό το θέμα και η επιρροή τους στις διοικητικές διαδικασίες των μειονοτικών σχολείων ήταν περιορισμένη και πρόσθεσε ότι “αυτή η κατάσταση ενόχλησε σημαντικά τη μειονοτική κοινότητα”.
Αναφορά στη Συνθήκη της Λωζάνης
Δηλώνοντας ότι αυτή η απόφαση είναι “αντίθετη με τις εκπαιδευτικές και πολιτισμικές συμφωνίες που υπογράφηκαν μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, συμπεριλαμβανομένης της Συνθήκης της Λωζάνης”, ο Ahmetoğlu δήλωσε ότι οι επιτροπές του συμβουλίου θα πρέπει να βρίσκονται σε διάλογο με τις εκπαιδευτικές αρχές αντί να μείνουν εκτός αυτής της διαδικασίας.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο Πρόεδρος της αυτοαποκαλούμενης “Ένωσης Τούρκων Δασκάλων Δυτικής Θράκης” Aydın Ahmet επεσήμανε επίσης ότι αυτή η πρακτική είναι αντίθετη τόσο στις διμερείς συμφωνίες όσο και στο διεθνές δίκαιο. Τονίζοντας ότι αυτή η πρακτική είναι μια προσπάθεια “να εξαλειφθεί το δικαίωμα της τουρκικής μειονότητας να έχει λόγο στα δικά της σχολεία”, ότι αυτό δεν μπορεί ποτέ να γίνει αποδεκτό.
«Είμαστε αντιμέτωποι με έναν νέο σφετερισμό δικαιωμάτων, που αποδεικνύει πόσο εύστοχες είναι οι αντιδράσεις μας στη βίαιη αφαίρεση των δικαιωμάτων εκπαίδευσης που μας παραχωρούνται από διεθνείς και διμερείς συμφωνίες. Η νοοτροπία που δεν απευθύνεται στις μειονότητες μας σε κανένα μειονοτικό ζήτημα είναι πλέον να σφετερίζονται ανοιχτά δικαιώματα χωρίς να βλέπουν κανένα κακό».
Πηγή