Τα μηνύματα που στέλνει το διάγγελμα του Μπέντζαμιν Νετανιάχου, μετά το θάνατο του Σινουάρ

Γράφει η Άννα Κωνσταντινίδου , Ιστορικός -Διεθνολόγος Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου και Πολιτικής Επιστήμης Νομικής Σχολής ΑΠΘ

Λίγες ώρες μετά τον θάνατο του τρομοκράτη Γιαχία Σινουάρ και των υπασπιστών του από μονάδες του IDF που επιχειρούσαν στη Ράφα της Γάζας για ανεύρεση των Ισραηλινών ομήρων, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ απευθύνθηκε με διάγγελμα στο λαό του, αλλά και τους λαούς της περιοχής του που βρίσκονται επί δεκαετίες υπό τον έλεγχο των ισλαμιστών τρομοκρατών και του Ιράν. Το διάγγελμα αυτό έρχεται μόλις δύο σχεδόν εβδομάδες από την 1η Οκτωβρίου, όταν ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου απευθύνθηκε για άλλη μία φορά στο λαό του Ισραήλ, αλλά και στον λαό του Ιράν λίγα 24ωρα μετά τον θάνατο του αρχηγού της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα.

Και πραγματικά,τα δύο διαγγέλματα θα θεωρούνταν μία συνθήκη που εμμέσως πλην σαφώς αποτελούν ένα επικοινωνιακό έθος, προκειμένου ένας λαός σε δύσκολες στιγμές να αναπτερώσει το ηθικό του, εάν το περιεχόμενό τους δεν έφερε βαθύτερα νοήματα που προορίζονται για τη Διεθνή Διπλωματία και τη Διεθνή Κοινή Γνώμη. Ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου από τις 27 Σεπτεμβρίου 2024 που εκφώνησε την ομιλία του από το βήμα της 79ης Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών καθώς και με τα διαγγέλματα που αφορούν τους θανάτους των επικεφαλής Χαμάς και Χεζμπολάχ, με τον πιο ηχηρό τρόπο συνεχίζει να δίνει ένα συγκεκριμένο μήνυμα, ότι η απελευθέρωση των Ισραηλινών ομήρων θα σημάνει την απελευθέρωση των λαών που βιώνουν εδώ και δεκαετίες την ισλαμική τρομοκρατία.Το Ισραήλ είναι εκεί και θα είναι εκεί για όλα τα έθνη της Μέσης Ανατολής, να συνδράμει σε ένα καλύτερο μέλλον των ίδιων, αρκεί οι λαοί αυτοί να συνεργαστούν σθεναρά με το ίδιο για την απελευθέρωση των αιχμαλώτων από τους τρομοκράτες.

Και όχι μόνο δίνει το συγκεκριμένο μήνυμα, αλλά αυτό που προσπαθεί να κατορθώσει μέσω της απευθείας έκκλησης που κάνει στους τρομοκράτες της Χαμάς για την απελευθέρωση των Ισραηλινών ομήρων, να φέρει απέναντί τους ιδίως το τμήμα αυτό του λαού τους, που συνεργάζεται μαζί τους.Γιατί εάν οι συνεργάτες των τρομοκρατών τούς αφήσουν “ξεκρέμαστους”, η Χαμάς ως μηχανισμός θα πάψει να υφίσταται μέσα σε λίγα 24ωρα… Πότε πέφτουν τα καθεστώτα με ανελεύθερο χαρακτήρα; Όταν χτυπηθούν από τους ίδιους τους συνεργάτες τους… Οι δικτατορίες της Ευρώπης και ο τρόπος που έπεσαν αυτό κατέδειξαν, πολλώ δε μάλλον όταν στην προκειμένη περίπτωση δεν υφίσταται οργανωμένη κρατική οντότητα, αλλά μία οργάνωση…
Παραθέτω το προχθεσινό διάγγελμά του Ισραηλινού πρωθυπουργού, ώστε οι αναγνώστες του παρόντος κειμένου να έχουν άμεση αντίληψη των λεγομένων του.

Η έξυπνη αυτή κίνηση του Μπέντζαμιν Νετανιάχου εμμέσως πλην σαφώς και μετά την αποκάλυψη ότι ένας εκ των υπασπιστών τού Γιαχία Σινουάρ ήταν εργαζόμενο μέλος της UNRWA αναδεικνύει, εκτός των άλλων, κάτι πάρα πολύ συγκεκριμένο. Ότι ο λαός του Ισραήλ συνεχίζει να πονά για τους ομήρους του που ακόμα βρίσκονται στα χέρια των τρομοκρατών, γιατί ως φαίνεται και αποδεικνύεται εμπράκτως, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών και οι υπόλοιποι διεθνείς φορείς, επειδή γνωρίζουν την φαυλότητα των οργάνων τους, γι’αυτό τον λόγο έναν ολόκληρο χρόνο κρατούν αποστάσεις, ή πιο σωστά συμπεριφέρονται ως άλλοι Πόντιοι Πιλάτοι.

Τα Όργανα των Διεθνών Οργανισμών που ιδρύθηκαν για να προστατεύουν τη Διεθνή Ειρήνη και Ασφάλεια, όχι μόνο δεν ποιούν το θεσμικό καθήκον τους, αλλά ως φαίνεται και αποδεικνύεται, είναι συμμέτοχοι σε μία πράξη που το ίδιο το Διεθνές Δίκαιο οριοθετεί ως έγκλημα. Η τρομοκρατία και οι εκφάνσεις της εκ των πραγμάτων αντίκεινται στη Διεθνή Νομιμότητα, όμως η Διεθνής Κοινότητα μέσω των θεσμικών οργάνων της όφειλαν να κάνουν τα πάντα για την προστασία των Ισραηλινών ομήρων. Αντ’ αυτού τεχνηέντως νομιμοποίησαν το διεθνές αυτό έγκλημα, κάνοντας τα πάντα μέσω των μηχανισμών τους να στρέψουν τη Διεθνή Κοινότητα σε ένα διεθνές πολιτικό ζήτημα, που εκ των πραγμάτων λόγω της διαχείρισής του από την τρομοκρατία εδώ και χρόνια, έφερε δυσφορία ακόμα και σε κρατικές οντότητες της Μέσης Ανατολής που έφεραν φυλετικό συμφέρον.

Και οφείλουμε να καταθέσουμε κάτι ακόμα, αν και προς το παρόν αυτό που γράφω κινείται στα όρια της εικασίας. Ειδικά ο συγκεκριμένος πρωθυπουργός που η πολιτική πορεία του όλες αυτές τις δεκαετίες απέδειξε ότι ξέρει να μάχεται, δηλώνοντας ότι θα γίνουν τα πάντα για την απελευθέρωση των ομήρων, είναι επόμενο, εκτός από τα ζητήματα ασφάλειας που εγείρονται για το Κράτος του από τους τρομοκρατικούς θύλακες στο νότιο Λίβανο, να επιχειρεί ο IDF στη συγκεκριμένη γεωγραφική ζώνη γιατί πολύ απλά δεν υφίσταται η γνώση για το πού ζούνε οι εναπομείναντες Ισραηλινοί όμηροι. Ποιος αποκλείει το γεγονός ότι η Χεζμπολάχ και τα φερέφωνά της στον Λίβανο ότι κρατουν Ισραηλινούς ομήρους;

Και φυσικά, αυτό που προκαλεί ερωτηματικά, είναι γιατί αυτόν τον ένα χρόνο των εχθροπραξιών, οι ειρηνευτικές δυνάμεις του ΟΗΕ που βρίσκονται σε Γάζα και Λίβανο δεν συνεργάζονται με τον ισραηλινό Στρατό προκειμένου και λιγότερες παράπλευρες απώλειες σε άμαχο πληθυσμό να υπάρχουν και οι Ισραηλινοί όμηροι να γυρίσουν στις οικογένειές τους; Ως φαίνεται ωστόσο αυτό είναι ένα ρητορικό ερώτημα, γιατί ο Νετανιάχου μέσω και του τελευταίου διαγγέλματος κατέδειξε τον σκιώδη ρόλο ορισμένων διεθνών φορέων. Ο πόλεμος στο ισραηλινό έδαφος θα είχε τελειώσει στον πρώτο μήνα, εάν οι διεθνείς φορείς δεν στρουθοκαμήλιζαν επειδή δεκαετίες ολόκληρες, ως αποδεικνύεται, μέλη τους είναι μέρος του μηχανισμού των ισλαμικων οργανώσεων. Γιατί είναι μέλος; Γιατί πολύ απλά η ισλαμική τρομοκρατία είναι το μέσο εκφοβισμού των Αράβων και το όπιο των λαών της περιοχής χωρίς εθνική συνείδηση, όπως είναι οι αυτοαποκαλούμενοι “Παλαιστίνιοι”.

Προσωπικά, μένω και σε κάτι ακόμα από την τελευταία δημόσια παρουσία του Ισραηλινού πρωθυπουργού στο λαό του. Ανέφερε χαρακτηριστικά: ” οι θάνατοι του Σινουάρ και πολλών άλλων ηγετών των τρομοκρατών, που υποστηρίζονται από το Ιράν, θα επιτρέψουν στους λαούς της Μέσης Ανατολής μια μεγάλη ευκαιρία να σταματήσουν τον άξονα του κακού και να δημιουργήσουν ένα διαφορετικό μέλλον – ένα μέλλον ειρήνης , ένα μέλλον στο οποίο ολόκληρη η περιοχή να ευημερεί. Μαζί μπορούμε να απωθήσουμε την κατάρα και να προωθήσουμε την ευλογία. Στη Γάζα, στη Βηρυτό, στους δρόμους ολόκληρης της περιοχής, το σκοτάδι αποσύρεται και το φως ανατέλλει”…

Αυτήν τη στιγμή, ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου κινείται στην τακτική του πολέμου, όπως ο Σουν Τσου περιέγραψε στο βιβλίο του “Η Τέχνη του Πολέμου”: “Φτιάξε μία χρυσή γέφυρα, για να μπορέσει να περάσει ο εχθρός σου, υποχωρώντας”… Και ο Ισραηλινός πρωθυπουργός με το προχθεσινό διάγγελμά του, μετά το θάνατο του Σινουάρ, έφερε αντιμέτωπους με την πραγματικότητα την Χαμάς αλλά και ΟΗΕ (Γκουτιέρες). Γιατί πολύ απλά, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός με τον πιο “ηχηρό τρόπο” επιδιώκει την ηρεμία στη Μέση Ανατολή, αλλά για να γίνει αυτό, επιβάλλεται να απελευθερωθούν οι Ισραηλινοί όμηροι.

Άννα Κωνσταντινίδου

Comments (0)
Add Comment