Η απόφαση του 2021, που έθετε τον στόχο μείωσης κατά 45% έως το 2030, ακυρώθηκε από το Εφετείο, το οποίο αναγνώρισε μεν την «ειδική ευθύνη» της εταιρείας ως μεγάλη πετρελαϊκή, αλλά έκρινε ότι ο στόχος αυτός δεν μπορεί να επιβληθεί νομικά.
Η αγωγή είχε υποβληθεί από τη Milieudefensie, τον ολλανδικό κλάδο των Friends of the Earth, μαζί με περισσότερους από 17.000 συμμάχους. Ο διευθυντής της Milieudefensie, Ντόναλντ Πόλς, σχολίασε ότι η απόφαση «πονάει», αλλά τόνισε πως η υπόθεση αυτή έχει συμβάλει στο να ενταθεί η συζήτηση γύρω από την ευθύνη των μεγάλων ρυπαντών για την κλιματική αλλαγή.
Η Shell, κατά την έφεσή της, υποστήριξε ότι η μείωση των εκπομπών πρέπει να είναι ευθύνη των πολιτικών και όχι των δικαστηρίων, προσθέτοντας ότι εάν η ίδια δεν εξορύξει ορυκτά καύσιμα, άλλες εταιρείες θα το κάνουν.
Το Εφετείο δέχτηκε ότι η Milieudefensie είχε το δικαίωμα να φέρει την υπόθεση, αλλά αποφάσισε ότι η επιβολή υποχρέωσης μείωσης σε μια συγκεκριμένη εταιρεία δεν θα έχει ουσιαστική επίδραση στις εκπομπές των πελατών της, ιδιαίτερα αν η μείωση αυτή επιτυγχάνεται με τη μείωση των πωλήσεων ορυκτών καυσίμων.
Ο CEO της Shell, Ουαέλ Σαουάν, δήλωσε ότι η απόφαση είναι «η σωστή για τη διεθνή ενεργειακή μετάβαση, την Ολλανδία και την εταιρεία μας». Παρότι η Shell σχεδιάζει να μειώσει τις εκπομπές από τις δικές της λειτουργίες κατά 50% έως το 2030, δέχεται επικρίσεις για τη συνέχιση της επένδυσής της σε νέα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Η απόφαση μπορεί να ασκηθεί περαιτέρω έφεση στο Ανώτατο Δικαστήριο της Ολλανδίας, αν και η διαδικασία θα αφορά περισσότερο την ερμηνεία της νομοθεσίας παρά τα γεγονότα της υπόθεσης.
Με πληροφορίες από Guardian