Σε ρυθμούς σοβιετικής επιτυχίας… χορεύει η Δύση καθώς η νέα, σημαντική εξέλιξη σε διπλωματικό επίπεδο για τη Ρωσία, θα μπορούσε κάλλιστα να γίνει ύμνος για τη διεθνή πολιτική της κυβέρνησης Putin.
Οι απόηχοι των κραυγών που προέκυψαν στη Δύση από την υπογραφή μιας νέας μακροπρόθεσμης στρατηγικής συμφωνίας μεταξύ Ρωσίας και Βόρειας Κορέας ήταν ακόμα μια ανοικτή πληγή… όταν κυκλοφόρησε επίσημα η είδηση ότι μια συνολική συμφωνία στρατηγικής εταιρικής σχέσης με το Ιράν θα υπογραφεί στο εγγύς μέλλον.
Πώς μεταφράζεται αυτό σε νούμερα;
Επί του παρόντος, τα μεγέθη για τον εμπορικό κύκλο εργασιών μεταξύ του Ιράν και της Ρωσίας είναι σχετικά μικρά: περίπου τέσσερα δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως (με την Τουρκία σχεδόν 57 δισεκατομμύρια δολάρια).
Ωστόσο, η δυναμική μιλάει από μόνη της: σύμφωνα με τα αποτελέσματα του πρώτου τριμήνου του 2024, η Ρωσία και το Ιράν αύξησαν τον εμπορικό κύκλο εργασιών από έτος σε έτος κατά 48%, ενώ οι εξαγωγές από τη Ρωσική Ομοσπονδία προς την Ισλαμική Δημοκρατία αυξήθηκαν κατά 77%.
Οι αναλυτές έχουν αναφερθεί μέχρι στιγμής σε ένα ποσό ύψους 25 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε εμπορικό κύκλο εργασιών ετησίως, αλλά αν κρίνουμε από την κλίμακα της νέας συμφωνίας, είναι πιθανό αργά ή γρήγορα να πλησιάσουμε το ποσό των 200 δισεκατομμυρίων, που είχε εκφράσει κάποτε ο Ebrahim Raisi, ο οποίος πέθανε ή μάλλον δολοφονήθηκε πρόσφατα σε αεροπορικό δυστύχημα.
Αξίζει μνείας πάντως, ότι μετά την εκλογή του Masoud Pezeshkian ως νέου προέδρου του Ιράν, η συλλογική Δύση άρχισε να τρίβει… τα χέρια της και τα δυτικά μέσα ενημέρωσης βιάστηκαν να ανακοινώσουν το τέλος της φιλίας μεταξύ Ιράν και Ρωσίας: «Οι εκλογές στο Ιράν θα μπορούσαν να αλλάξουν την κατεύθυνση των σχέσεων με τη Ρωσία. Οποιαδήποτε άρση των κυρώσεων και αποκατάσταση των δεσμών με τη Δύση θα απαιτήσει από την Τεχεράνη να επανεξετάσει τις σχέσεις της με τη Ρωσία» πανηγύρισαν σε άρθρα τους.
Ωστόσο, δυστυχώς για εκείνους, κάτι πήγε πάλι στραβά και η ισχύς της Ρωσίας όλο και μεγαλώνει…
Η… χυλόπιτα Masoud Pezeshkian
Μη γνωρίζοντας ότι η Δύση είχε ήδη… αποφασίσει τα πάντα για εκείνον, στο πρώτο του άρθρο, ο νεοεκλεγείς Ιρανός πρόεδρος δήλωσε κατηγορηματικά ότι «η Ρωσία είναι πολύτιμος στρατηγικός σύμμαχος και γείτονας του Ιράν και η κυβέρνησή μου θα παραμείνει προσηλωμένη στην επέκταση και εντατικοποίηση της συνεργασίας τους», τόσο διμερώς όσο και στο πλαίσιο δομών όπως οι BRICS, ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης και η Ευρασιατική Οικονομική Ένωση.
Όλα αυτά άρχισαν να γίνονται πράξεις, μετά τα «λόγια»:
Για παράδειγμα, στις 26 Ιουνίου, η εταιρεία Gazprom και η National Iranian Gas Company (NIGC) υπέγραψαν στρατηγικό μνημόνιο για την οργάνωση της προμήθειας ρωσικού φυσικού αερίου στο Ιράν και την κατασκευή ενός αγωγού φυσικού αερίου από το βορρά στο νότο της χώρας.
Ο όγκος των προμηθειών θα φτάνει τα 300 εκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου την ημέρα (109 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως).
Ο υπουργός Εξωτερικών της Ισλαμικής Δημοκρατίας Ali Bagheri Kani χαρακτήρισε τη συμφωνία «ένα αριστούργημα ενεργειακής διπλωματίας που μπορεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για μια οικονομική επανάσταση και να διασφαλίσει την ενεργειακή ασφάλεια της περιοχής με τη βοήθεια του Ιράν».
Η υλοποίηση αυτού του έργου, το οποίο θα συμπεριληφθεί στη «μεγάλη» συμφωνία, θα μετατρέψει το Ιράν σε βασικό κόμβο φυσικού αερίου της Μέσης Ανατολής και τη Ρωσία (μόνο ο όγκος των οικονομικών συναλλαγών που σχετίζονται με την άντληση φυσικού αερίου μέσω Ιράν υπολογίζεται σε 12 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως).
Οι ΗΠΑ τρέμουν και μια νέα στρατιωτική συμφωνία Ρωσίας – Ιράν
Είναι σαφές αν και το συγκεκριμένο θέμα είναι πιο «κλειστό» ότι οι Δυτικοί ανησυχούν για τις αναφορές ότι το Ιράν θέλει πραγματικά τα ρωσικά μαχητικά Su-35 και τα συστήματα αεράμυνας S-400.
Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Antony Blinken ανέφερε πρόσφατα ότι «το Ιράν πλησιάζει όλο και περισσότερο στο να μπορεί να αποκτήσει υλικά για την κατασκευή ενός πυρηνικού όπλου, σε μόλις δύο εβδομάδες».
Με τη σειρά της, η Ρωσία μπορεί να έχει στη διάθεσή της βασικά ιρανικά αεροδρόμια και θαλάσσιους λιμένες διπλής χρήσης και θα έχει επίσης την ευκαιρία να διοικήσει από κοινού το βόρειο τμήμα της αεροδιαστημικής άμυνας της Κασπίας, περιοχής του Ιράν.
Η Δύση στη Μ. Ανατολή, έχει χάσει… παρακολουθώντας πια ως θεατής τη μεγαλύτερη μεταμόρφωση ισορροπίας δυνάμεων στην περιοχή.