Για άλλη μία φορά δικαστική απόφαση έρχεται να ορίσει πως, μπροστά στο συμφέρον ανήλικων παιδιών, πρέπει να παραμερίζονται οι αντιπαραθέσεις μεταξύ γονέων για να διασφαλίζεται το συμφέρον και η ψυχική τους υγεία, ορίζοντας συνεπιμέλεια.
Σύμφωνα με την υπόθεση που εξέτασε το Δικαστήριο, οι γονείς «επικαλούμενοι αμφότεροι νέες συνθήκες και συγκεκριμένα αφενός ο πρώτος τις διενέξεις της καθ’ ης με τα τέκνα και αφετέρου η δεύτερη την αύξηση των αναγκών των τέκνων» ζήτησαν να τροποποιηθεί η συμφωνία σχετικά με την επιμέλειά τους.
Ο αιτών – καθ’ ου εμφάνιζε κατά τη διάρκεια του γάμου του με την καθ’ ης – αιτούσα εθισμό σε τυχερά παίγνια, πλην όμως πιθανολογείται ότι, μετά τη μακροχρόνια παρακολούθηση θεραπευτικού προγράμματος, έχει απεξαρτηθεί. Η δε καθ’ ης – αιτούσα ήδη από τη νεαρή της ηλικία πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας, που την εμποδίζει να εργασθεί.
Επιπροσθέτως, ο υιός των διαδίκων έχει διαγνωσθεί από τα τρία του έτη με αναπτυξιακή διαταραχή του λόγου και της κινητικής λειτουργίας, για τα οποία υποβλήθηκε σε λογοθεραπείες και εργοθεραπείες κατά την περίοδο από το 2015 έως και το 2019, ενώ ακόμα έχει διαγνωσθεί με διαταραχή φοβικού άγχους για τη διαταραχή της οποίας υποβάλλεται μέχρι σήμερα σε ψυχοθεραπεία και πρόγραμμα ψυχολογικής υποστήριξης».
Η απόφαση του Δικαστηρίου
Βάσει της απόφασης, «δεν πιθανολογήθηκε η βασιμότητα των εκατέρωθεν αιτιάσεων των διαδίκων σε βαθμό και ένταση τέτοια που να τους καθιστούν ακατάλληλους για τον γονεϊκό τους ρόλο, σε κάθε δε περίπτωση άπτονται κυρίως των μεταξύ τους προσωπικών σχέσεων. Αντιθέτως, ενόψει της κρίσιμης ηλικίας των τέκνων (13 και 10 ετών) και των αναπτυξιακών διαταραχών από τις οποίες πάσχει ο υιός των διαδίκων καθίσταται απαραίτητη η ουσιαστική συμβολή αμφότερων των διαδίκων στην ανατροφή, επίβλεψη και διαπαιδαγώγηση των τέκνων.
Συνακόλουθα, το Δικαστήριο κρίνει ότι το συμφέρον των ανήλικων τέκνων, το οποίο αποσκοπεί στην ανάπτυξη υπεύθυνης και υγιούς προσωπικότητας από τους ανηλίκους, επιβάλλει την ανάθεση προσωρινά της άσκησης της επιμέλειάς τους σε αμφότερους τους διαδίκους με χρονική κατανομή αυτής ανάμεσα στους δύο γονείς, που εξασφαλίζει την ισότιμη συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή των τέκνων και ενισχύει τους δεσμούς των τελευταίων με αμφότερους τους γονείς τους, περιορίζοντας έτσι τις αναπόφευκτα δυσμενείς επιπτώσεις που προκαλεί ο χωρισμός των γονέων στην ψυχολογία και την εν γένει προσωπικότητα των τέκνων».
Τονίζεται δε πως «με τους κοντινούς τόπους διαμονής των γονέων επιτυγχάνεται η εύκολη και ασφαλής πρόσβαση των τέκνων και στις δύο χωριστές κατοικίες.
Κατόπιν των ανωτέρω και ενόψει του ότι συντρέχει επείγουσα περίπτωση κατά την κρίση του Δικαστηρίου προς προσωρινή ρύθμιση της κατάστασης αναφορικά με την άσκηση της επιμέλειας προς εξυπηρέτηση του αποκλειστικού συμφέροντος των ανηλίκων πρέπει να κατανεμηθεί χρονικά η άσκηση της επιμέλειας ανάμεσα στους δύο γονείς με εναλλασσόμενη κατοικία των ανηλίκων».
Συνεπιμέλεια: Η πρόβλεψη για τη διατροφή
Σύμφωνα με το Δικαστήριο, «ενόψει της εναλλασσόμενης κατοικίας με ισόχρονη κατανομή της επιμέλειας και με δεδομένο ότι δεν πιθανολογήθηκε ότι κάποιος των διαδίκων είναι οικονομικά ασθενέστερος, ουδείς των διαδίκων υποχρεούται έναντι του άλλου σε καταβολή μηνιαίας σε χρήμα διατροφής για λογαριασμό των ανηλίκων τέκνων τους,παρά βαρύνεται έκαστος εξ αυτών στην κάλυψη των διατροφικών και εν γένει δαπανών των ανηλίκων για το χρονικό διάστημα που θα έχει την επιμέλεια, για δε τα δίδακτρα και τις εξωσχολικές δραστηριότητες θα βαρύνονται επίσης εξίσου οι διάδικοι, απορριπτομένου συνεπώς του αιτήματος της καθ’ ης – αιτούσας περί υποχρέωσης του αντιδίκου στην καταβολή μηνιαίας σε χρήμα διατροφής για λογαριασμό των ανήλικων τέκνων τους».
Πηγή: https://www.dikastiko.gr/