Η μέχρι στιγμής…αμέλεια της τουρκικής κυβέρνησης ως προς τη διεθνή της ευθύνη να αποτρέπει την πρόσβαση των εξαγόμενων όπλων σε ακούσιους τελικούς χρήστες τέθηκε υπό εξέταση κατά τη διάρκεια συνεδρίασης της κοινοβουλευτικής επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων στις 10 Ιουλίου.
Όπως αναφέρει το Nordicmonitor, ο Mustafa Murat Şeker, αναπληρωτής πρόεδρος της Αμυντικής Βιομηχανίας (SSB), αποκάλυψε διαδικασίες και μεθόδους παρακολούθησης, καθώς η Τουρκία λαμβάνει μέτρα για να διασφαλίσει την ασφάλεια και τη συμμόρφωση των εξαγωγών όπλων της.
Σύμφωνα με τον Şeker, όταν μια τουρκική εταιρεία σχεδιάζει να εξάγει όπλα, πρέπει να υποβάλει αίτηση στο Υπουργείο Άμυνας. Η αίτηση πρέπει να προσδιορίζει το προϊόν, τη χώρα υποδοχής και τον προβλεπόμενο αγοραστή. Στη συνέχεια, το υπουργείο διαβουλεύεται με το Γενικό Επιτελείο Στρατού, το Υπουργείο Εξωτερικών και το SSB για να λάβει τις εγκρίσεις τους.
Το Υπουργείο Εξωτερικών αξιολογεί τις πολιτικές επιπτώσεις της πώλησης. Για παράδειγμα, η Τουρκία δεν εγκρίνει εξαγωγές όπλων στην Ινδία λόγω των στενών δεσμών της με το Πακιστάν. Ομοίως, κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης Ουκρανίας-Ρωσίας, η Τουρκία επιτρέπει μόνο την εξαγωγή αμυντικών και όχι επιθετικών όπλων στην Ουκρανία. Ωστόσο, φαίνεται ότι τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη Bayraktar που παράγονται από τον γαμπρό του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, Selçuk Bayraktar, εξαιρούνται από αυτή την πολιτική.
Μόλις ληφθούν όλες οι απαραίτητες εγκρίσεις, το Υπουργείο Άμυνας και το Γενικό Επιτελείο αξιολογούν τις στρατιωτικές πτυχές της συναλλαγής και εξετάζουν πώς η πώληση όπλων θα επηρεάσει τις στρατιωτικές σχέσεις της Τουρκίας με τη χώρα υποδοχής.
Ο Şeker τόνισε ότι οι συμφωνίες μεταφοράς τεχνολογίας και κοινής παραγωγής εξετάζονται επίσης προσεκτικά. Σημείωσε ότι ο βαθμός ευαισθησίας του εξαγόμενου προϊόντος παίζει καθοριστικό ρόλο στη διαδικασία έγκρισης. Απλά είδη όπως γιλέκα και κράνη λαμβάνουν εύκολα εγκρίσεις, αλλά πιο ευαίσθητος εξοπλισμός απαιτεί λεπτομερή ανάλυση.
Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες πτυχές των μέτρων ελέγχου των εξαγωγών της Τουρκίας είναι η χρήση του GPS εντοπισμού και του spyware. Ο Şeker εξήγησε ότι τα ιδιαίτερα ευαίσθητα προϊόντα εξοπλίζονται με συσκευές GPS για την παρακολούθηση της θέσης τους.
Αυτό διασφαλίζει ότι τα προϊόντα παραμένουν στον προβλεπόμενο παραλήπτη και δεν μεταπωλούνται σε μη εξουσιοδοτημένους τρίτους. Επιπλέον, ορισμένα προϊόντα είναι εφοδιασμένα με λογισμικό που επιτρέπει την περαιτέρω παρακολούθηση και τον έλεγχο.
Ο Şeker ανέφερε επίσης ότι τα μέτρα αυτά λαμβάνονται με διαφάνεια και περιλαμβάνονται στις συμφωνίες με τις χώρες αγοράς, διασφαλίζοντας ότι όλα τα μέρη γνωρίζουν τα μέτρα παρακολούθησης και ελέγχου που εφαρμόζονται.