Η πολιτιστική και σεξουαλική επανάσταση που ξεκίνησε στις ΗΠΑ τη δεκαετία του 1960, με το κίνημα των χίπηδων, των παιδιών των λουλουδιών, κήρυξε ανοιχτό πόλεμο στις χριστιανικές αξίες και τους ηθικούς κανόνες του. Το οπλοστάσιο των επιχειρημάτων αυτής της επίθεσης κατά του Χριστιανισμού την δανείστηκε από το Νεοεποχικό αποκρυφιστικό κίνημα, το οποίο έχει τις δικές του αντιλήψεις για το τι είναι ο άνθρωπος και το ποιος είναι ο προορισμός του.
Οι Νεοεποχίτες Προωθούν το Παγκόσμιο Ανδρόγυνο (Universal Androgyne)
Η “Νέα Εποχή” έχει αντιγράψει και ενστερνιστεί τις διδασκαλίες της Καμπάλα για τον πρωτόπλαστο άνθρωπο, τον Αδάμ και την Εύα. Σύμφωνα με την Καμπαλιστική διδασκαλία ο Αδάμ και η Εύα, οι πρωτόπλαστοι, ήταν ένα θεόμορφο πνευματικό Ανδρόγυνο, η ακεραιότητα του οποίου διασπάστηκε σε δύο μέρη κατά τη διαδικασία της δημιουργίας τους στον υλικό κόσμο. Το φύλο άρρεν/θήλυ, επομένως είναι ένας ελαττωματικός περιορισμός, ένας διχασμός, μια διαίρεση που οδηγεί τον άνθρωπο σε αποσύνθεση και θάνατο. Για να “σωθεί” ο άνθρωπος πρέπει να επιστρέψει στην προηγούμενη πρωταρχική πνευματική κατάσταση ακεραιότητας του και μετά να ενωθεί με τη θεότητα. Επειδή λοιπόν ο άνθρωπος δεν νοιώθει ολοκληρωμένος αρχίζει την αναζήτηση του για να αποκαταστήσει την ψυχοσωματική ακεραιότητα του ήδη από αυτή τη ζωή. Αυτός είναι ο λόγος, που το κίνημα των ΛΟΑΤΚΙΑ+, που αποτελεί την μαχητική εμπροσθοφυλακή του νεοεποχικού κινήματος αναζητούν αυτή την πληρότητα του ανδρόγυνου (androgyne), με τέτοια μανία, θέλουν να νιώθουν και να συμπεριφέρονται σαν να είναι ταυτόχρονα και σαν άνδρας και σαν γυναίκα. Όλοι οι αρχαίοι Γνωστικοί και οι διάδοχοι τους σήμερα Τέκτονες, Ερμητιστές, Ροδόσταυροι, Αλχημιστές, Καμπαλιστές που για αιώνες κρατούσαν τις εωσφορικές διδασκαλίες τους κρυφές (εξ ου στόμα ερμητικά κλειστό), και για αυτό και λέγονται αποκρυφιστές, είχαν κορυφαία διδασκαλία, την Ανδρόγυνη Αρχή, ότι ο «ολοκληρωμένος “θεϊκός” άνθρωπος είναι το “Oικουμενικό Aνδρόγυνο” αυτός που έχει ταυτόχρονα αρσενικές και θηλυκές ιδιότητες, ο ερμαφρόδιτος, όπως ακριβώς είναι ο “θεός” που πιστεύουν. Το Μυστικό Δόγμα των Ροδόσταυρων ήταν το “Universal Androgyne” (Οικουμενικό ή Καθολικό Ανδρόγυνο). Επομένως, οι τρανσέξουαλ, είτε το γνωρίζουν οι ίδιοι είτε όχι, έχουν καθαρά θρησκευτική εωσφορική κατεύθυνση, που με την πανίσχυρη προπαγάνδα των συστημικών ΜΜΕ, της τρανσκουλτούρας, πολλαπλασιάζουν τους οπαδούς, σαν να είναι μόδα. Οπότε τώρα, στην Νέα Εποχή όλοι αυτοί που κρύβονταν βγήκαν από καβούκι τους και διαλαλούν τα πιστεύω τους. Την θεωρητική βάση αυτής της διεστραμμένης σεξουαλικής συμπεριφοράς, του “ανδρόγυνου”, την διδάσκει ο εβραϊκός αποκρυφισμός, ο Καμπαλισμός.
Η Καμπαλιστική Διδασκαλία για το “Οικουμενικό Ανδρόγυνο”
Καθώς ο Αδάμ και η Εύα, ενώ έχουν ενωθεί με τα δεσμά του γάμου, δεν μπορούν να αλληλοσυμπληρωθούν και να αποτελέσουν ένα αρμονικό ανδρόγυνο, ένα ενιαίο σύνολο, για να βρουν την ευτυχία και την αρμονία. O Αδάμ παραμένει κατώτερος και ατελής άνδρας και η Εύα μια μη ολοκληρωμένη γυναίκα. Αρχίζουν λοιπόν και οι δυο τους να αναζητούν εναγωνίως αυτή την ακεραιότητα, την πληρότητα που τους λείπει ήδη από αυτή τη ζωή. Δηλαδή, όσο ένας άνδρας προσπαθεί να ενισχύσει την αρρενωπότητα, τον ανδρισμό του, δεν μπορεί να βρει την αρμονία και την ακεραιότητα του. Παρομοίως, όσο και να προσπαθεί μια γυναίκα να τονίσει και να ενισχύσει την θηλυκότητα της το αποτέλεσμα όλων αυτών των προσπαθειών οδηγούν στο είναι αδιέξοδο. Επομένως, ο θεόσδοτος θεσμός του γάμου παραμένει απεχθής και μισητός και για τους δύο και για τον άνδρα και για την γυναίκα. Αυτά διδάσκουν οι Καμπαλιστές και από αυτούς τα δανείστηκαν οι νεοεποχίτες και οι σοδομιστές ΛΟΑΤΚΙΑ+.
Για να αποκατασταθεί η ανδρόγυνη/ερμαφρόδιτη ενότητα, η ακεραιότητα του ανθρώπου, ο άνδρας πρέπει να επικεντρωθεί στην προσπάθεια του να αναπτύξει μέσα του τις θηλυκές ιδιότητες και χαρακτηριστικά και αντίστοιχα η γυναίκα να αποκτήσει τα αρσενικά χαρακτηριστικά. Αυτή η “Ανδρόγυνη Ολότητα”, όπως διδάσκει η διεστραμμένη κοσμοθεωρία της Νέας Εποχής, μπορεί να αποκατασταθεί μέσω της υπέρβασης του γεννητικού φύλου (άρρεν/θήλυ) και για να επιτευχθεί η υπέρβαση των φύλου πρέπει οι άνθρωποι να γίνουν έκφυλοι, δηλαδή να απαρνηθούν τα χαρακτηριστικά του φύλου τους και να αναπτύξουν σεξουαλικές σχέσεις με άτομα του ιδίου φύλου, μέσα από τις ομοφυλοφιλικές, λεσβιακές και τρανσέξουαλ σχέσεις.103 Η ένωση θηλυκού – αρσενικού, σε ένα αρσενικοθήλυκο ανδρόγυνο σώμα είναι μια νέα κατάσταση συνείδησης, είναι ο καινούργιος ιδανικός ερμαφρόδιτος άνθρωπος της Νέας Εποχής, και των μετανθρώπων, των σάιμποργκ.
Η Ανδρογυνία των Αρχαίων Νεοεποχικών Πολιτισμών Αναβιώνουν στις Ημέρες μας
[Η ανδρογυνία μεταξύ των ανθρώπων ήταν καθιερωμένη μεταξύ όλων των αρχαίων ειδωλολατρικών πολιτισμών που ήταν στην πραγματικότητα τα αρχαία Νεοεποχικά βασίλεια μια και κάτω από διαφορετικά ονόματα λατρεύονταν ο ίδιος “θεός” ή “θεοί”, ο Εωσφόρος και οι ακόλουθοι του. Στην αρχαία Σουμέρια, οι ανδρόγυνοι και οι ερμαφρόδιτοι άντρες λάτρευαν της θεάς Ινάννα. Οι Σουμέριοι ιερείς που ήταν γνωστοί ως γκαλά, υπηρετούσαν στους ναούς της θεάς Ινάννας, όπου εκεί ψέλνονταν ύμνοι και θρήνοι. Οι γκαλά είχαν γυναικεία ονόματα, μιλούσαν την παραδοσιακά γυναικεία διάλεκτο eme-sal. Οι γκαλά ανάμεσα στις άλλες τελετουργικές υποχρεώσεις και οι ομοφυλοφιλικές συνουσίες. Οι Βαβυλώνιοι που διαδέχθηκαν τους Σουμέριους στην Μεσοποταμία, είχαν σαν θεά την Iστάρ ή Αστάρτη (η αντίστοιχη ανατολική σημιτική θεά με την Ινάννα, μια θεά παρόμοια με την Αφροδίτη), και οι ιερείς της οι kurgarrū και assinnu που υπηρετούσαν στους ναούς της φορούσαν γυναικείες ενδυμασίες και χόρευαν εντός των ναών πολεμικούς χορούς. Υπάρχουν αρκετές ακαδικές παροιμίες που υποδηλώνουν ότι είχαν μεταξύ τους ομοφυλοφιλικές σχέσεις. Η Αγγλίδα ανθρωπολόγος Gwendolyn Leick (1951 – 2022), η οποία ήταν ειδική για την Μεσοποταμία, έχει γράψει ότι οι ιερείς της Ίσταρ ήταν παρόμοια με τoυς σύγχρονoυς Ινδούς hijra, τους πάμφτωχους Ινδούς τρανσέξουαλ (ανδρόγυνους). Ένας ακαδικός ύμνος, περιγράφει την θεά Ιστάρ να μεταμορφώνει άνδρες σε γυναίκες.
Στον αρχαίο Αιγυπτιακό, Ασσυριακό, Φοινικικό, Ελληνικό και Ελληνορωμαϊκό ειδωλολατρικό πολιτισμό της Νέας Εποχής υπήρχε εκτεταμένη ομοφυλοφιλία, παιδεραστία και ο θεσμός των τελετουργικών ανθρωποθυσιών (στην εορτή των Κρονίων, των Καθαρμάτων κ.ά.) μέχρι την εποχή του Ρωμαίου Αυτοκράτορα του Μεγάλου Θεοδοσίου (347 – 395 μ.Χ.), ο οποίος απαγόρευσε με αυστηρούς νόμους την ομοφυλοφιλία, ανθρωποθυσίες και τις άλλες νεοποχίτικες σεξουαλικές διαστροφές και ειδωλολατρικές πρακτικές και διδασκαλίες. Μέχρι την εποχή εκείνη πραγματοποιούνταν τελετουργικές ανθρωποθυσίες. Ο Άγιος Δάσιος (3ος αιώνας μ.Χ.), όντας στρατιώτης του Ρωμαϊκού στρατού τον ετοίμαζαν 30 ημέρες να τον θυσιάσουν πάνω στον βωμό του Κρόνου, σε μία σατανική τελετή, στην εορτή Σατουρνάλιων (εορτή του Κρόνου). Αυτός όμως ομολόγησε με θάρρος τον Ιησού Χριστό και έγινε Άγιος μάρτυρας.
Το “Θεϊκό Ανδρόγυνο” των Εωσφοριστών
Οι αποκρυφιστές και αλχημιστές του Μεσαίωνα, ως οπαδοί του Εωσφόρου, αγκάλιασαν και προώθησαν την ομοφυλοφιλία και την ανδρογυνία, ανδρών και γυναικών. Μια ανθολογία των αλχημικών διδασκαλιών του 1550, η De Alchemia, περιελάβανε το σημαντικό για αυτούς βιβλίο που ονομάζεται το “Ροζάριο των Φιλοσόφων”, το οποίο απεικονίζει τον ιερό γάμο της αρσενικής αρχής (Sol) με τη θηλυκή αρχή (Luna) που μορφοποιείται στο “Θεϊκό Ανδρόγυνο” (Divine Androgyne), μια δυϊστική αλχημική ερμητική αναπαράσταση, την υπερβατική τελειότητα της ένωσης των δύο αντίθετων. Ο συμβολισμός και το νόημα του ανδρογυνισμού αποτελούσε το βασικό θέμα με οποίο ασχολήθηκε ο Γερμανός μυστικιστής Γιάκομπ Μπέμε (Jakob Böhme, 1575 – 1624), ο οποίος ταύτιζε τον “θεό” με τη φύση, και του Σουηδού αποκρυφιστή φιλοσόφου Εμμάνουελ Σβέντενμποργκ (Emanuel Swedenborg, 1688 – 1772). Η αποκρυφιστική έννοια του “Οικουμενικού ή Καθολικό Ανδρόγυνου” (Universal Androgyne) — είναι η συγχώνευση των δύο φύλων σε ένα Ανδρόγυνο σώμα, που προϋπήρχε του σύγχρονου κόσμου, και αποτελεί το ιδανικό πρότυπο της νεοεποχικής ουτοπίας — και διαδραματίζει βασικό ρόλο στις αποκρυφιστικές διδασκαλίες των Ροδόσταυρων, των Θεοσοφιστών και του Σουηδικού Σβέντενμποργιανισμού.]
Οι Σοδομίτες αναβιώνουν στον 21ο αιώνα
Στις ημέρες μας, στον 21ο αιώνα, ο ερμαφροδιτισμός, αναβίωσε με το κίνημα των ΛΟΑΤΚΙA+ και εξαπλώνεται ραγδαία, αποσκοπώντας στο να καταστεί ο γενικός κοινωνικός κανόνας, σύμφωνα με τις διεστραμμένες νεοεποχικές διδασκαλίες και πρακτικές. Ο τελικός στόχος είναι η κατάργηση όλων των φύλων, της ανθρώπινης σεξουαλικότητας (και κατά συνέπεια της τεκνοποίησης) και η εξαφάνιση της ανθρώπινης φυλής
Αυτή είναι σε γενικές γραμμές η “θεολογία της ερμαφρόδιτης αποκατάστασης” της Νέας Εποχής. Για να ξαναεπιστρέψουν οι άνθρωποι στην κατάσταση της πρωταρχικής αρχέγονης αρμονικής αθάνατης ανδρογυνίας, είναι απαραίτητο να γίνουν οι μεν άνδρες θηλυπρεπείς, οι δε γυναίκες αρρενωπές και οι δύο να συγκλίνουν σε ένα ερμαφρόδιτο νέο τεχνητό πλάσμα με αρσενικοθήλυκα χαρακτηριστικά. Επιπλέον, αυτό το αρσενικοθήλυκο “ανδρόγυνο” θα οδηγήσει με την σειρά του στη γέννηση ενός νέου “αγγελικού” είδους, σε ένα άφυλο χωρίς ταυτότητα φύλου πλάσμα, της έβδομης φυλής όπως την ονομάζει η Μπλαβάτσκυ, που θα αποτελείται μόνο από πνεύματα/ψυχές. [Ταυτόχρονα, η Σύγκλιση των Νέων Τεχνολογιών —NIBICS προετοιμάζει τον υπερφυή μετάνθρωπο με τα εμφυτευμένα τσιπάκια (όσο πιο πολλά τσιπάκια εμφυτεύσει κανείς στον εγκέφαλο του τόσο πιο έξυπνος νεοεποχίτης γίνεται !) που θα τον μετατρέψουν σε ένα τηλεκατευθυνόμενο αρσενικοθήλυκο/χωρίς φύλο σάιμποργκ, όπως ακριβώς θα είναι και μελλοντικά άφυλα έξυπνα ρομπότ. Επομένως, το εωσφορικό νεοεποχικό θρησκευτικό κίνημα, το τεχνοκρατικό κίνημα των μετανθρωπιστών (transhumanists) και το κίνημα των σεξουαλικά διεστραμμένων ΛΟΑΤΚΙΑ+, είναι παράλληλα κινήματα που έχουν όχι μόνο την ίδια σημαία (το πολύχρωμο εωσφορικό ουράνιο τόξο) αλλά έχουν και κοινό στόχο να μετατρέψουν τον άνθρωπο σε ένα τηλεκατευθύνομενο ασέξουαλ ζόμπι, ένα μετάνθρωπο (2.0) που στο τελικό στάδιο θα απαρνηθεί πρώτα την φυλή & την πατρώα πίστη του (την εθνικότητα και την θρησκεία του) μετά το φύλο του (που του έδωσε η φύση) και μετά και ίδια την ανθρώπινη υπόσταση του μετατρεπόμενος σε σάιμποργκ και στο τελικό στάδιο απαρνούμενος και ίδιο το γήινο σώμα του θα μπορεί να ζει ψηφιακά σε ένα εικονικό μετασύμπαν (metaverse) σε άυλη μορφή π.χ. σε ένα ολογραφικό σώμα ή Άβαταρ. Αυτός τον προορισμό μας επιφυλάσσει ο ανθρωποκτόνος Εωσφόρος, οι δαίμονες του και ανθρώπινοι οπαδοί του. Τις προθέσεις του αυτές μάλιστα τις μεταβίβασε τηλεπαθητικά στο μέντιουμ της Θεοσοφίστριας Έλενας Μπλαβάτσκυ, η οποία καθ’ υπαγόρευση έγραψε στα βιβλία της για την μελλοντική έλευση της άυλη, άφυλης, “πνευματικής” 7ης φυλής.]
Ως εκ τούτου, για τους ψευδοπροφήτες της Νέας Εποχής, ο ερμαφρόδιτος άνθρωπος είναι το αποκλειστικό ιδανικό πρότυπο, ο μόνος κανόνας και το σύμβολο του είναι η αδιαχώριστη συγχώνευση των αντιθέτων —του Γιν και του Γιανγκ, του αρσενικού και του θηλυκού, σε ένα “ανδρόγυνο” κλπ. Ο διαχωρισμός των δύο ξεχωριστών φύλων —σύμφωνα με τους νεοεποχίτες— είναι μια ανωμαλία, ένα κουσούρι, ένα αφύσικο φαινόμενο και οτιδήποτε συνδέεται με την οικογένεια, που επιβάλλει ηθικούς και πολιτισμικούς περιορισμούς και απαγορεύσεις στην αυτοέκφραση των ενδότερων επιθυμιών και ενστίκτων του ανθρώπου θα πρέπει να καταργηθεί. Άλλωστε, το επιτάσσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα τα κατοχυρωμένα από τον ΟΗΕ.
Η “Θρησκεία του Σοδομισμού” θα επιβληθεί στην Νέα Εποχή
Έτσι, αυτή η Νεοεποχίτικη ερμηνεία του φαινομένου της ομοφυλοφιλίας δεν αποτελεί μόνο μια πρόκληση για τη σύγχρονη κοινωνία και την παραδοσιακή Χριστιανική ηθική της, αλλά προετοιμάζει τους ανθρώπους, στο εγγύς μέλλον, να διακηρύξει την εγκαθίδρυση επί της γης την “θρησκεία του σοδομισμού”. Η θανατηφόρα αμαρτία του σοδομισμού, που είναι θεομίσητη, ισχυρίζεται η νεοεποχική κοσμοθεωρία ότι είναι η υπέρτατη αρετή, είναι η θεϊκή αποκατάσταση της αγάπης. Αλλά, με αυτή την αμαρτία του σοδομισμού, ο άνθρωπος έχει κλείσει για πάντα το μονοπάτι προς την αληθινή σωτηρία του. Η μοίρα ενός σοδομίτη είναι τρομερή — καθώς απορρίπτοντας το φύλο του, αρνείται το πεπρωμένο και τον προορισμό που του έδωσε ο Θεός και καταδικάζεται στον δεύτερο θάνατο. Η ψυχή του, εγκαταλελειμμένη από τους αγγέλους, υφίσταται πνευματική μετάλλαξη και αποστατώντας από τον Δημιουργό προσχωρεί στο Νεοταξικό σχέδιο και το στρατόπεδο του Σατανά/Εωσφόρου.
Οι Διεστραμμένες “Επιστημονικές” Θεωρίες των ΛΟΑΤΚΙΑ+
Για να συγκαλύψουν την πραγματική πνευματική (θρησκευτική) σημασία των καταστροφικών σχεδίων τους, οι Νεοεποχίτες καλύπτουν τις διεστραμμένες διδασκαλίες τους κάτω από ένα “επιστημονικό μανδύα”, χρησιμοποιώντας σαν πρόσχημα τις “νέες επιστημονικές αντιλήψεις” της κοινωνιολογίας, της σεξολογίας και της ψυχολογίας που ξεφούρνισαν οι ίδιοι τις τελευταίες δεκαετίες. Έτσι, μεταμφιέζοντας τις νεοεποχικές ιδέες τους κάτω από τον μανδύα των “νέων επιστημονικών” πορισμάτων και θεωριών, τις προωθούν ιδιαίτερα στην νεολαία σαν μια σύγχρονη μόδα, σαν ένα μοντέρνο τρόπο ζωής του 21ου αιώνα. Μεταξύ αυτών των “νέων” προσχηματικών θεωριών, η πιο σημαντική αναπτύχθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Στην αμερικανική ψυχολογία, η έννοια του κοινωνικού φύλου διατυπώθηκε για πρώτη φορά από τον Αμερικανό ψυχολόγο, σεξολόγο και καθηγητή του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς, John Money (1921 –2006), ο οποίος ήταν ειδικός στη μελέτη της διαφυλετικότητας και της τρανσεξουαλικότητας και επινόησε την νέα ορολογία: Ο ρόλος του φύλου και ο σεξουαλικός προσανατολισμός.
Ο Money πρότεινε και ανέπτυξε αρκετές θεωρίες που σχετίζονται με τα θέματα της “ταυτότητας φύλου” και των “ρόλων του φύλου” και επινόησε μια νέα ορολογία στην κοινωνιολογία, τον διαχωρισμό των εννοιών του “βιολογικού φύλου” και του “κοινωνικού ρόλου του φύλου”. Η νέα ορολογία του Money, έκφραση του “κοινωνικού ρόλου του φύλου” ενός ανθρώπου, γίνεται κατανοητή ως μια κοινωνικά καθορισμένη ταυτότητα, ως σεξουαλικός προσανατολισμός, ο οποίος είναι διαφορετικός και ανεξάρτητος από το “βιολογικό φύλο”, εκείνου που δόθηκε στον άνθρωπο από ίδια τη φύση —από τον ίδιο τον Δημιουργό.
Αυτό επέτρεψε στον φεμινισμό να θεωρήσει την έννοια του φύλου (αρσενικό/θηλυκό) ότι είναι καθαρά κοινωνικό φαινόμενο, το οποίο δεν βασίζεται στη φύση, αλλά είναι το αποτέλεσμα της ανατροφής και της διαπαιδαγώγησης που λαμβάνει το παιδί μέσω της οικογένειας και του εκπαιδευτικού συστήματος. Το νεοεποχικό κίνημα έχοντας στο χέρι αυτές τις νέες “επιστημονικές” θεωρίες κατέστησε το θέμα του “φύλου” ως ζήτημα αιχμής, ένα καυτό θέμα άμεσης προτεραιότητας αναπροσαρμόζοντας το πρόγραμμα του. Μεγάλη συμβολή στη διάδοση αυτής της καταστροφικής νεοεποχικής αντίληψης του τι είναι φύλο είχε ο Γάλλος μεταμοντερνιστής φιλόσοφος και ψυχολόγος Μισέλ Φουκώ (1926 – 1984), ο συγγραφέας του τρίτομου έργου “Ιστορία της Σεξουαλικότητας” (3 τόμοι— 1976–1984), μέσα στο οποίο έγινε υπέρμαχος και απολογητής της αρχαίας ελληνικής παιδεραστίας, την οποία εξύμνησε ως “αληθινή αγάπη”.
Τι Σημαίνει το Ακρωνύμιο ΛΟΑΤΚΙΑ+ (LGBTQIA+) ;
ΛΟΑΤΚΙΑ+ (LGBTQIA+) σημαίνει Λεσβίες (Lesbians), Ομοφυλόφιλοι (Gays), Αμφιφυλόφιλοι (Bisexuals), Τρανσέξουλ (Transgenders ή Transexuals), Κουίρ, (Queers = Aλλόκοτοι), Ίντερσεξ, και τα Ασεξουαλικά (Asexuals) άτομα, κ.ά)
Το σύμβολο “συν” + αντιπροσωπεύει και άλλες σεξουαλικές ταυτότητες, συμπεριλαμβανομένων των Πανσεξουαλικών και των Two-Spirit και αποτυπώνει την ποικιλομορφία των σεξουαλικών ομάδων που έλκονται από το ίδιο/παρόμοιο/τρανς φύλο. Τα πρώτα τέσσερα γράμματα του ακρωνύμιου (ΛΟΑΤ) χρησιμοποιούνται από τη δεκαετία του 1990, αλλά τα τελευταία χρόνια προστέθηκαν και νέες σεξουαλικές ταυτότητες με διαφορετικούς σεξουαλικούς προσανατολισμούς. Κάθε γράμμα αυτού του ακρωνύμιου αντιπροσωπεύει και ένα φύλο ή μια σεξουαλική ταυτότητα, ένα διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό.
Ορισμένοι άλλοι όροι που πρέπει να γνωρίζουμε ή μπορεί να ακούσαμε αλλά δεν γνωρίζουμε είναι οι όροι που σχετίζονται με την κοινότητα ΛΟΑΤΚΙΑ+ (LGBTQIA+): Cisgender: Αυτός ο όρος αναφέρεται στα άτομα των οποίων η ταυτότητα φύλου είναι ταυτόσημη με το βιολογικό φύλο που τους αποδόθηκε κατά τη γέννηση. Δηλαδή, είναι βιολογικά άνδρας και ο σεξουαλικός του προσανατολισμός είναι έλκεται από την γυναίκα. —Μη δυαδικό: Είναι το άτομο του οποίου η ταυτότητα φύλου δεν είναι αποκλειστικά γυναίκα ή άνδρας. —Μη συμμορφωμένο με το βιολογικό φύλο: Ένα άτομο του οποίου η ταυτότητα ή η έκφραση φύλου είναι έξω ή πέρα από τα παραδοσιακά πρότυπα αρσενικού/θηλυκού και γυναίκας/άνδρας. — Η ταυτότητα φύλου ενός ατόμου είναι η εσωτερική του σεξουαλική παρόρμηση, το πώς αισθάνεται, η αίσθηση του φύλου του, είτε πρόκειται για γυναίκα, είτε για άνδρα, είτε για μη δυαδικό φύλο. Η ταυτότητα φύλου ενός ατόμου δεν αντιστοιχεί απαραίτητα με το βιολογικό του φύλο που του αποδόθηκε κατά τη γέννηση ή στην έκφραση του φύλου του.
Σύμφωνα με τις θεωρίες των ΛΟΑΤΚΙΑ+ το κοινωνικό φύλο δεν είναι ταυτίζεται με το βιολογικό το φύλο. Το σεξ είναι βιολογικό, ενώ το φύλο επηρεάζεται από κοινωνικούς, πολιτιστικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες.
Οι Σεξουαλικές Φυλές των ΛΟΑΤΚΙΑ+ (LGBTQIA+)
- Λ: Λεσβίες (Lesbians) είναι οι γυναίκες που έλκονται ερωτικά/σωματικά ή/και ρομαντικά/συναισθηματικά από άλλες γυναίκες. Είναι η πιο μαχητική ομάδα της κοινότητας μια και πολλές από αυτές είναι/ή ήταν ταυτόχρονα και φανατικές φεμινίστριες και αισθάνονται απέχθεια προς ανδρικό φύλο και μίσος για την Πατριαρχία.
Οι Λεσβίες αποτελούσαν το πιο μαχητικό τμήμα των φεμινιστικών κινημάτων της δεκαετίας του 1960 και του 1970. Ορισμένες λεσβίες προτιμούν να αποκαλούνται ομοφυλόφιλες (“γκέι”), καθώς αυτός ο όρος συμπεριλαμβάνει και άνδρες και γυναίκες που έλκονται από το ίδιο φύλο. Ο όρος Λεσβίες είναι ο παλαιότερος από τους υπόλοιπους όρους στο ακρωνύμιο ΛΟΑΤΚΙΑ+ (= LGBTQIA+), που σημαίνει ότι αυτός ο όρος προηγείται του 20ου αιώνα. Προέρχεται από μια αρχαία Ελληνίδα συγγραφέα την Σαπφώ την Λεσβία (εκ του τόπου καταγωγής της), μια γυναίκα που έγραφε με πάθος ποιήματα για την ομορφιά των μαθητριών της. Ο όρος “λεσβία” εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1800, για να περιγράψει κάποια γυναίκα που αγαπούσε τις γυναίκες, όπως έκανε και η ποιήτρια Σαπφώ.
Ελληνίδα λυρική ποιήτρια Σαπφώ
[Η αρχαία Ελληνίδα λυρική ποιήτρια Σαπφώ από την Λέσβο (~ 630 π.Χ. – 570 π.Χ.), ήταν ιδιαίτερα γνωστή από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα για τα λυρικά ποιήματα της. Η Σαπφώ έγραψε ερωτικά ποιήματα, ύμνους στους θεούς και επιθαλάμια (τραγούδια του γάμου). Η ποίησή της δονείται από έντονο ερωτισμό, αυθορμητισμό, λυρισμό και έντονα αισθήματα. Ίδρυσε στην Μυτιλήνη Ωδείο και συγκέντρωσε γύρω της νεαρές όμορφες μαθήτριες από την αριστοκρατία του νησιού και των μικρασιατικών πόλεων, για να τις διδάξει τις τέχνες της μουσικής και της ποίησης, στην υπηρεσία της Αφροδίτης και των Μουσών. Έδειχνε ιδιαίτερη αγάπη και έντονο συναισθηματισμό προς τις μαθήτριες της, η οποία παρεξηγήθηκε από τους Αθηναίους κωμωδιογράφους, που έψαχναν αφορμή για δημιουργήσουν σκάνδαλα, και τη δυσφήμησαν για ομοφυλοφιλικές συναισθηματικές τάσεις προς ίδιο φύλο, εξ ου και ο όρος λεσβία. Λέγεται ότι η Σαπφώ, ήταν μικρόσωμη και μελαχρινή, και ερωτεύθηκε σε νεαρή ηλικία τον όμορφο νεαρό Φάωνα, έναν ακόλουθο της θεάς Αφροδίτης, ο οποίος όμως δεν ανταποκρίθηκε στον έρωτα της, την απέρριψε και την εγκατέλειψε. Αυτό όμως το συναισθηματικό τραύμα, το οποίο το βίωσε έντονα η Σαπφώ, πιθανόν να είναι η αιτία που έδειχνε τόσο έντονο συναισθηματισμό προς τις μαθήτριες της, μια και ήταν βαθιά πληγωμένη συναισθηματικά από το άλλο φύλο. Έτσι, ο έντονος αυτός συναισθηματισμός της καθηγήτρια του Ωδείου Σαπφούς προς τις μαθήτριές της θεωρήθηκε αργότερα απρεπής, και έμεινε στην ιστορία ως “λεσβιακός έρως”. Πολύ πιθανόν να ήταν μόνο ένας πλατωνικός ευγενής έρωτας και όχι σεξουαλικός. Οι σύγχρονοι της συγγραφείς την εξύμνησαν: Ο Πλάτων την ονομάζει “σοφή” και “δέκατη Μούσα”, ο Ανακρέων “ηδυμελή”, ο Λουκιανός “μελιxρόν καύχημα Λεσβίων”, οι Ιουλιανός και Αντίπατρος “θηλυκό Όμηρο” και “τιμή Λεσβίων γυναικών”, ενώ ο Στράβων “θαυμαστόν τέρας”. Ο Ρωμαίος ποιητής Οράτιος στη 2η Ωδή του μας λέει ότι ακόμα και οι νεκροί στον κάτω κόσμο όταν ακούν τα τραγούδια της στέκονται με θαυμασμό σε ιερή σιγή. Σύγχρονοί μας σοβαροί μελετητές εκφράζουν αμφιβολίες για το αν η Σαπφώ ήταν όντως λεσβία. Όλα αυτά όμως έχουν πολύ μικρή σημασία για τις σύγχρονες νεοεποχίτριες μαχητικές φεμινίστριες που έγιναν λεσβίες. Υπέκλεψαν το όνομα της καταγωγής της ποιήτριας, διαστρέβλωσαν το νόημα των ποιημάτων της και το έκαναν σημαία της σεξουαλικής διαστροφής τους. Έτσι, το όνομά της ποιήτριας Σαπφούς στην σύγχρονη εποχή έχει συνδεθεί με τον λεσβιακό έρωτα και με το κίνημα των ΛΟΑΤΚΙΑ+
Η αρχαία Ελληνίδα Λυρική ποιήτρια Σαπφώ από την Λέσβο (~ 630 π.Χ. – 570 π.Χ.)
- Ο: Ομοφυλόφιλοι ή Γκέι = (Homosexuals ή Gays ): είναι οι λεσβίες (γυναίκες) και οι γκέι (άνδρες) είναι αυτοί που νιώθουν ερωτική/σωματική και/ή ρομαντική/συναισθηματική έλξη για άτομα του ίδιου φύλου. Ο όρος ομοφυλόφιλος μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως όρος ομπρέλα που αναφέρεται σε οποιονδήποτε άνδρα ή γυναίκα έλκεται από ένα άτομο του ίδιου φύλου. Δηλαδή, συμπεριλαμβάνει και τις λεσβίες (γυναίκες) και τους ομοφυλόφιλους άνδρες (γκέι) που είναι αυτοί που νιώθουν σωματική και/ή συναισθηματική έλξη για άτομα του ίδιου φύλου. Τις περισσότερες φορές, ωστόσο, η λέξη ομοφυλόφιλος γκέι αναφέρεται στους άνδρες που έλκονται από άλλους άνδρες. Στο κίνημα ΛΟΑΤΚΙΑ+ ο όρος γκέι εισήλθε για πρώτη φορά στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Πριν, η λέξη γκέι (gay) ήταν μια προσβλητική (υβριστική), λέξη όπως η αντίστοιχη ελληνική πούστης. Μια άκρως προσβλητική λέξη, μειωτική για την κοινωνική υπόληψη του άνδρα στην Ελλάδα. Έκτοτε, διεθνώς η λέξη γκέι έχει αντικατασταθεί από τον νεότερο όρο ομοφυλόφιλος (homosexual), όρος που είναι πιο ήπιος χωρίς στιγματισμό, όπως έγινε και στην Ελλάδα.
Η λέξη γκέι εξακολουθεί να χρησιμοποιείται για να περιγράψει το σύνολο της Κοινότητας ΛΟΑΤΚΙΑ+ ή ένα μεμονωμένο άτομο που δεν ταυτίζεται με τους στρέιτ (=straight, δηλαδή τους φυσιολογικούς ετερόφυλους άνδρες) και έλκεται από άλλους άντρες είτε ερωτικά/σωματικά ή/μόνο ρομαντικά/συναισθηματικά.
Τα Ελληνικά στερεότυπα ακόμη και σε επίπεδο λέξεων είναι πανίσχυρα, έτσι στην ελληνική γλώσσα η λέξη πούστης είναι συνώνυμο με τον άντρα που δρα με ύπουλο και ανέντιμο τρόπο. Συνώνυμα του ομοφυλόφιλου είναι και οι εξής 32 λέξεις: πούστης, παλιόπουστας, πουστάρα, πουσταρέλι, πουσταρδέλι, πουσταριό, πουστιά, πούστικος, πούστρα, πουστράκι, πουστρόνι, αδερφή, αδερφούλα, αρσενοκοίτης, κίναιδος, σοδομίτης, γυναικωτός, συκιά, τοιούτος, ντιγκιντάνγκας, πισωγλέντης, διαπρωκτικός, ντιντής, λούκρα, λούγκρα, λουκρητία καταπύγων τσαχπινοκωλοσφυρίχτρας, κωλοσφυρίχτρας, σφυριχτάρι, τσαχπινογαργαλιάρης, τσιγκολελέτα. Όλες αυτές λέξεις έχουν υβριστικό ή προσβλητικό ή μειωτικό περιεχόμενο. Ενώ ο όρος λέσβια είναι χαρακτηριστικά με πολύ λιγότερα συνώνυμα που δεν έχουν την αντιστοίχιση προσβλητική χροιά που έχει η λέξη πούστης για τον άνδρα. Έτσι συνώνυμα της λέξης λεσβίας είναι οι εξής 6 λέξεις: ομοφυλόφιλη, τριβάδα, λέσβω, λεσβόγκα, σβόγκα, τζιβιτζιλού
Ανεξάρτητα από όλα αυτά, οι ομοφυλόφιλοι άνδρες (γκέι) και γυναίκες (λεσβίες) είναι το πιο συντηρητικό τμήμα της κοινότητας των ΛΟΑΤΚΙΑ+, μια και παραδέχονται την ύπαρξη του βιολογικού τους φύλο αλλά δηλώνουν ότι έλκονται από άτομα του ιδίου φύλου. Όλα τα υπόλοιπα τμήματα του κινήματος των ΛΟΑΤΚΙΑ+ αρνούνται να παραδεχθούν την ύπαρξη του βιολογικού φύλου. Επομένως, επειδή ο τελικός σκοπός των νεοεποχιτών μέσα από αυτή την πανσεξουαλική βαβέλ, που έχει δημιουργηθεί, είναι να καταργήσουν, όχι μόνο όλα τα φύλα αλλά και να απονεκρώσουν ακόμη και την ίδια την σεξουαλική επιθυμία, ώστε το ανθρώπινο είδος να πάψει να αναπαράγεται ή να αναπαράγεται μόνο τεχνητά in vitro (στον γυάλινο σωλήνα), δεν θα προκαλούσε έκπληξη, αν το πιο συντηρητικό τμήμα των ΛΟΑΤΚΙΑ+, οι ομοφυλόφιλοι (γκέι και λεσβίες) να διαχωρίσει την θέση του στο μέλλον από τις πιο επικίνδυνες υπόλοιπες σεξουαλικές φυλές, που είναι έκφυλοι, διεμφυλικοί, τρανσέξουαλ ή και άσεξουαλ, άφυλοι.
- Α: Αμφιφυλόφιλοι (Bisexuals): είναι εκείνοι που νιώθουν σωματική και/ή συναισθηματική έλξη όχι μόνο από τους άνδρες και τις γυναίκες αλλά και από όλα τα άλλα φύλα των ΛΟΑΤΚΙΑ+. Μπορεί ένας στρέιτ άνδρας στην πορεία της ερωτικής διαδρομής για να γίνει γκέι μπορεί να είχε ή έχει ερωτικές σχέσεις και με γυναίκες και με άνδρες. Επομένως, οι Bi νιώθουν έλξη και προς όλα τα φύλα Είναι ανάμεσα στις 4 πρώτες ομάδες το κινήματος μαζί με ομοφυλοφίλους. Οι αμφιφυλόφιλοι μπορεί και μην να έχουν σεξουαλικές εμπειρίες. Οι Bi δεν ταυτίζονται με τους ομοφυλόφιλους. Η μεγαλύτερη σεξουαλική μειονότητα είναι οι αμφισεξουαλικοί άνθρωποι. Σε εφηβικές ηλικίες, περισσότεροι αναγνωρίζονται ως αμφισεξουαλικοί παρά ως λεσβίες ή γκέι. Όπως διαπιστώνουν έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί μεταξύ των ενηλίκων, οι αμφιφυλόφιλοι άνθρωποι, αντιπροσωπεύουν ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού γύρω μας.
- Τ: Τρανσέξουλ ή Τρανς ή Διεμφυλικός ή Φυλομεταβατικά άτομα (Transexual ή Transgender): Ο όρος “τρανς” επινοήθηκε για πρώτη φορά τη δεκαετία του 1960 και αναφέρεται σε οποιονδήποτε άτομο του οποίου η ταυτότητα φύλου και/ή ο σεξουαλικός προσανατολισμός τους είναι διαφορετικά από το βιολογικό φύλο της γέννησής τους. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει τρανς γυναίκες (γυναίκες στις οποίες ορίστηκε αρσενικό βιολογικό φύλο κατά τη γέννηση), “τρανς” άνδρες (άντρες στους οποίους ορίστηκε ότι είναι βιολογικά γυναίκες κατά τη γέννηση) και μη δυαδικά άτομα (που μπορεί να έχουν οριστεί αρσενικά ή θηλυκά κατά τη γέννηση). Άρα το τρανσέξουαλ είναι το άτομο που δεν είναι ικανοποιημένο με το βιολογικό φύλο του και επιθυμεί να μεταβεί μόνιμα σε άλλο φύλο εξωτερικά ή εσωτερικά/λειτουργικά.
- Τα τραβεστί ή παρενδυτικά (= transvestite ή cross-dresser) και τα τρανσέξουαλ άτομα δεν ταυτίζονται. Οι τραβεστί (οι άνδρες που ντύνονται και συμπεριφέρονται σαν γυναίκες) δεν παρουσιάζουν συνήθως οποιαδήποτε βιολογική “δυσφορία” στον καθορισμό του φύλου τους. Οι τραβεστί άνδρες μπορεί να ντύνονται γυναικεία αλλά θέλουν να είναι άνδρες, οι τραβεστί γυναίκες θέλουν να είναι γυναίκες. Πολλοί τραβεστί επιλέγουν να υιοθετήσουν γυναικείες συνήθειες, ρούχα και εμφάνιση του αντίθετου φύλου, διατηρώντας, ωστόσο όλα τα βιολογικά φυσιολογικά χαρακτηριστικά του φύλου τους. Τα τραβεστί άτομα δεν είναι απαραίτητο να ταυτίζονται με το αντίθετο φύλο, ούτε υιοθετούν συμπεριφορές ή πρακτικές του αντίθετου φύλου και γενικά δεν επιθυμούν να αλλάξουν κάτι στο σώμα τους ιατρικά. Η πλειοψηφία των τραβεστί ατόμων είναι ετεροφυλόφιλα άτομα. Η λέξη τραβεστί κυριολεκτικά σημαίνει γαλλικά μεταμφιεσμένος, και μεταφορικά ο ψεύτικος, ο πλαστός, ο κίβδηλος, που μεταμφιέζεται (συνήθως για να αποκρύψει κάτι).
Αντίθετα, οι τρανσέξουαλ, πιστεύουν κυριολεκτικά ότι θα πρέπει να μετασχηματιστούν πραγματικά το αντίθετο φύλο από αυτό με το οποίο βιολογικά γεννήθηκαν. Ένας τρανσέξουαλ μπορεί να προχωρήσει σε χημικές ή ανατομικές μεταβολές (εγχειρήσεις) στο σώμα του/της, προκειμένου να γίνει το φύλο που επιθυμεί. Με συνταγογραφούμενη ορμονοθεραπεία, όπως τα οιστρογόνα και η τεστοστερόνη χρησιμοποιούνται συχνά από τους τρανσέξουαλ για να προκαλέσουν χημικές αλλαγές στο σώμα τους, όπως την ανάπτυξη μαλλιών, ανάπτυξη στήθους και τη μεταβολή της φωνητικής χροιάς. Μερικοί μπορεί να επιλέξουν να υποβληθούν σε χειρουργικές επεμβάσεις αλλαγής φύλου/ανάπλασης γεννητικών οργάνων ή προσθετική φύλου, έτσι ώστε να διαμορφώσει το σώμα τους να φαίνεται περισσότερο ως σώμα του αντίθετου φύλου. Επίσης, μπορεί να αλλάξουν τις αντωνυμίες του φύλου τους ή/και να αλλάξουν το όνομα τους από ανδρικό σε γυναικείο ή το αντίστροφο. Ένας τρανσέξουαλ άνδρας που αισθάνεται γυναίκα μπορεί να αρχίσει να ντύνεται και να συμπεριφέρεται γυναικεία. Το αντίστροφο πράττουν οι τρανς γυναίκες.
Με λίγα λόγια, τα τρανς άτομα αρνούνται πεισματικά και καθ’ ολοκληρία το βιολογικό φύλο με οποίο γεννήθηκαν. Ενώ όλες οι προηγούμενες ομάδες των ΛΟΑΤΚΙΑ+ συμπεριλαμβανομένων και των τραβεστί δεν αρνούνται το βιολογικό τους φύλο ούτε και θέλουν να το αλλάξουν. Αυτή η χαρακτηριστική γραμμή, αυτός διαχωρισμός μπορεί στο μέλλον να γίνει κυρίαρχος, μια οι εωσφορικοί νεοεποχίτες θέλουν τους ανθρώπους ανδρόγυνους και τελικά άφυλους, έκφυλους, χωρίς φύλο και με απονεκρωμένη την σεξουαλική επιθυμία, όπως θα είναι τα υπεράνθρωπης νοημοσύνης ρομπότ τα όποια αναμένεται να παίξουν σημαντικό ρόλο στα μελλοντικά δρώμενα.
Ο όρος τρανς (η διεμφυλική κατάσταση ως τρίτο φύλο) είναι εξαιρετικά ευρύς και σαν ομπρέλα μπορεί να συμπεριλάβει τους τραβεστί (cross-dresser), τους drag queen και τους drag king σε κάποια έκταση. Η τρανσέξουλικότητα ή διεμφυλικότητα είναι ανεξάρτητη από τον σεξουαλικό προσανατολισμό και από τα χαρακτηριστικά φύλου, συνεπώς ένα τρανς πρόσωπο μπορεί να είναι ετεροφυλόφιλο (στρέιτ), ομοφυλόφιλο (γκέι), αμφισεξουαλικό (μπάι), ασέξουαλ ή τίποτα ή όλα από αυτά
Τα τρανς άτομα δεν ταυτίζονται με τα ίντερσεξ άτομα τα οποία έχουν γεννηθεί με χαρακτηριστικά φύλου που «δεν αντιστοιχούν στις κλασικές νόρμες των ανδρικών ή των γυναικείων σωμάτων.» Ωστόσο, κάποια ίντερσεξ άτομα μπορεί να βιώνουν το φύλο τους μέσα από τρανς ταυτότητες φύλου και κάποια τρανς άτομα μπορεί να έτυχε να γεννηθούν με κάποια ποικιλομορφία των χαρακτηριστικών φύλου, δηλαδή να έχουν ίντερσεξ σωματικά χαρακτηριστικά Τα περισσότερα τρανς άτομα αντιμετωπίζουν σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα/ συναισθηματική αστάθεια και αντιμετωπίζονται με τρανσφοβία, από κοινωνικό περιβάλλον τους. Ένα στα δύο τρανς άτομα λόγω της συναισθηματικής αστάθειας αυτοκτονούν ή αποπειρώνται να αυτοκτονήσουν, παγκοσμίως
- Κ: Queer: (ή “Q” ή Questioning) είναι όλοι αυτοί που ο σεξουαλικός τους προσανατολισμός δεν είναι αποκλειστικά ετεροφυλόφιλος (cisgender). Επομένως, όλοι όσοι δεν είναι στρέιτ δηλαδή, φυσιολογικοί ετερόφυλοι, μπορεί να ονομαστούν “queer”. Όπως η λέξη “γκέι” έτσι η λέξη “queer” είναι ένας γενικός όρος-ομπρέλα που καλύπτει όλες τις σεξουαλικές φυλές της κοινότητας των ΛΟΑΤΚΙΑ+ και οι δύο αυτές λέξεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν αντικαθιστώντας όλη την κοινότητα ΛΟΑΤΚΙΑ+. Η λέξη queer αναφέρεται σε εκείνα τα άτομα που έχουν αβεβαιότητα ή σύγχυση ως προς το ποιος είναι ο σταθερός σεξουαλικός προσανατολισμός ή/και την ταυτότητα φύλου τους. Δηλαδή το άτομο queer μπορεί μια χρονική περίοδο να αισθάνονται ομοφυλόφιλο, μια άλλη περίοδο αμφιφυλόφιλο ή τραβεστί και τρανς κ.ο.κ. και δεν έχουν σταθερό σεξουαλικό προσανατολισμό. Η λέξη queer σημαίνει αγγλικά ανώμαλος, παράξενος ή αλλόκοτος και μπορεί να θεωρηθεί προσβλητική βρισιά ή υποτιμητική προσφώνηση.
- Ι: Ίντερσεξ: (Intersex) ή Διαφυλόφιλοι ή Ερμαφρόδιτοι είναι εκείνοι οι οποίοι έχουν διαφορές στο εσωτερικό και στο εξωτερικό αναπαραγωγικό τους σύστημα, με αποτέλεσμα να μην έχουν τα τυπικά χαρακτηριστικά του θηλυκού ή του αρσενικού. Τα ιντερσέξ άτομα γεννιούνται με αρσενικά και θηλυκά χρωμοσώματα και/ή χαρακτηριστικά φύλου. Είναι τα ιντερσέξ άτομα που ανήκουν στην κοινότητα των ΛΟΑΤΚΙΑ+. Πολλά Ίντερσεξ άτομα μπορεί να μην ανήκουν στην κοινότητα ΛΟΑΤΚΙΑ+, διότι αισθάνονται ότι αυτή η κοινότητα δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες ή τα συναισθήματά τους.
- Α: Ασεξουαλικοί ή Αφυλόφιλοι (Asexuals): είναι εκείνοι που δεν έχουν κανένα σεξουαλικό προσανατολισμό και δεν νιώθουν καμία ερωτική έλξη για κανέναν από τους προηγούμενους, απλά δεν αισθάνονται καθόλου σεξουαλική έλξη για κανένα. Είναι και αυτή είναι μία από τις πολλές σεξουαλικές φυλές που στεγάζονται κάτω από την ομπρέλα της κοινότητας των ΛΟΑΤΚΙΑ+. Υποστηρίζουν ότι δεν τους ενδιαφέρει το σεξ ή ότι δεν το θέλουν ή δεν το απολαμβάνουν ή ότι δεν θέλουν να κάνουν το σεξ. Η ασεξουαλικότητα, είναι η 4η μορφή σεξουαλικού προσανατολισμού, ανάμεσα στην ετεροφυλοφιλία, την ομοφυλοφιλία και την αμφιφυλοφιλία. Οι ασεξουαλικοί άνθρωποι μπορεί εξακολουθούν να αισθάνονται ρομαντική έλξη, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να βγαίνουν ραντεβού, να έχουν μακροχρόνιους συντρόφους ή να κάνουν σεξ μόνο υπό ορισμένες συνθήκες ή ακόμα και να παντρευτούν. Μία μελέτη, που πραγματοποιήθηκε το 2004, το 1% του πληθυσμού της Βρετανίας είναι ασεξουαλικά.
Επίσης, υπάρχουν και εκείνοι που ψάχνουν να βρουν το σεξουαλικό τους προσανατολισμό ή την ταυτότητα του φύλου τους. Το σύμβολο + υποδηλώνει αυτούς, όπως είναι οι πανσεξουαλικοί.
- Οι πανσεξουαλικοί είναι εκείνοι που προσελκύονται συναισθηματικά, ρομαντικά και σεξουαλικά και μπορεί να ερωτευτούν άτομα κάθε φύλου από όλα τα προηγούμενα. Στα πανσεξουαλικά άτομα, προσελκύονται όχι μόνο αυτά που ανήκουν στον δυαδικό φύλο άνδρα και γυναίκας, αλλά και οποιαδήποτε άλλη ταυτότητα φύλου αμφιφυλόφιλων ή ομοφυλοφιλικών γυναικών και ανδρών, τρανσεξουαλικών, ερμαφρόδιτων (διαφυλόφιλων) ανθρώπων. Αυτός ο σεξουαλικός προσανατολισμός των Πανσεξουαλικών ονομάζεται επίσης ανθρωποσεξουαλικότητα ή παντοσεξουαλικότητα. Τον μόνο περιορισμό τον οποίο σέβονται είναι η επιθυμία τους να κατευθύνεται μόνο με ενήλικα άτομα.
Σύμφωνα με την κοινότητα ΛΟΑΤΚΙΑ+ δεν υπάρχει αντικειμενικός ορισμός του “φυσιολογικού” καθώς ο καθένας ορίζει το “νορμάλ” σύμφωνα με τις δικές του προσλαμβάνουσες. «Δεν υπάρχει φυσιολογικό, σε επίπεδο ψυχολογικό, δεν “δεν γεννιόμαστε τίποτα”, μια και όλοι γεννιόμαστε πανσεξουαλικοί.» Αυτά ισχυρίζονται οι θεωρητικοί της κοινότητας των ΛΟΑΤΚΙΑ+ και με αυτά επιχειρήματα και την ανάλογη προπαγάνδα προσπαθούν να προσελκύσουν οπαδούς.
Τι Ποσοστό του πληθυσμού είναι ΛΟΑΤΚΙΑ+
Ο Άλφρεντ Κίνσεϊ στο ενημερωτικό δελτίο του Kinsey Reports των ΗΠΑ αναφέρει ότι «το 46% του ανδρικού πληθυσμού έχει συμμετάσχει τόσο σε ετεροφυλοφιλικές όσο και ομοφυλοφιλικές δραστηριότητες ή είχε βιώσει σωματικές αντιδράσεις προς άτομα και των δύο φύλων, στην ενήλικη ζωή του». Επιπρόσθετα, στην έρευνα The Janus Report on Sexual Behavior που δημοσιεύτηκε το 1993, επισημαίνεται ότι το 5% των ανδρών και το 3% των γυναικών θεωρούν τον εαυτό τους αμφιφυλόφιλο. Το 2007, σε ένα άρθρο της New York Times τόνιζε ότι «1,5 % των Αμερικανίδων και 1,7% των Αμερικανών αυτοχαρακτηρίζονται ως αμφιφυλόφιλες/οι ενώ επίσης, ότι 14,4% των νεαρών Αμερικανίδων θεωρούν τον εαυτό τους “όχι αυστηρώς ετεροφυλόφιλο”, με το ποσοστό για τους ομοφυλόφιλους ή αμφιφυλόφιλους άνδρες να αγγίζει το 5,6%.»
Οι περισσότεροι ομοφυλόφιλοι έχουν σεξουαλικές σχέσεις κατά κύριο λόγο με άτομα ίδιας ταυτότητας φύλου, αν και κάποιοι έχουν ταυτόχρονα σεξουαλικές σχέσεις και με το αντίθετο φύλο (αμφισεξουαλικές σχέσεις) και άλλοι δεν έχουν καθόλου καμία σχέση (αγαμία). Στοιχεία έρευνας έχουν δείξει ότι περίπου 40 έως 60% των γκέι αντρών και 45 έως 80% των λεσβιών βρίσκονται σε ρομαντική σχέση και όχι σε σεξουαλική.
Το Πολιτικό Κίνημα των Γκέι
Υπό τις συνθήκες αυτής της πανίσχυρης “αντιπολιτιστικής επανάστασης”, που βασίζεται σε ένα ισχυρό επιστημονικό και θρησκευτικό θεμέλιο, οι ριζοσπάστες σοδομιστές ξεκίνησαν έναν πολιτικό αγώνα για την αναγνώριση της ομοφυλοφιλίας ως κάποιου φυσιολογικού, εναλλακτικού τρόπου ζωής. Το 1969, ιδρύθηκε για αυτόν τον σκοπό στην Νέα Υόρκη των ΗΠΑ, το Απελευθερωτικό Μέτωπο Ομοφυλόφιλων (Gay Liberation Front —GLF) μια οργάνωση με ισχυρή χρηματοδότηση που εισήγαγε μια νέα ορολογία και εξαπέλυσε μια γιγαντιαία προπαγανδιστική εκστρατεία σε όλο τον πλανήτη. Η οργάνωση των γκέι GLF ήταν αυτή που ίδρυσε ένα πιο πλατύ κοινωνικό μέτωπο με παγκόσμια εμβέλεια, την πασίγνωστη κοινότητα των ΛΟΑΤΚΙΑ + (= LGBTQIA+) όλων των «Λεσβιών, Ομοφυλόφιλων, Αμφιφυλόφιλων, Τρανσέξουαλ, Κουίρ, Ίντερσεξ, και Ασεξουαλικών και άλλων ατόμων με διαφορετικές ταυτότητες φύλου και διαφορετικούς σεξουαλικούς προσανατολισμούς που θα προστεθούν στο μέλλον, για αυτό υπάρχει και το +».
Η Εξέγερση του Στόουνγουολ
Το 1969, ξέσπασε η λεγόμενη Εξέγερση του Στόουνγουολ, δηλαδή η Εξέγερση του Πέτρινου Τοίχους (Stonewall Riot), η οποία πυροδότησε μια σειρά από αυθόρμητες, βίαιες διαδηλώσεις από τα μέλη της σφιχτοδεμένης πλέον γκέι Κοινότητας ΛΟΑΤ. Η εξέγερση πυροδοτήθηκε εξαιτίας μιας επιδρομής της αστυνομίας, που πραγματοποιήθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες της 28 Ιουνίου 1969, στο Στόουνγουολ Ιν, που βρίσκεται στο Μανχάταν, στη Νέα Υόρκη. Αυτές οι διαδηλώσεις ήταν η αφορμή για να αναγνωριστούν τα ανθρώπινα δικαιώματα που ζητούσε το κίνημα των γκέι ΛΟΑΤ στις ΗΠΑ. Μετά από αυτό το περιστατικό, δημιουργήθηκαν πολλές οργανώσεις γκέι στις ΗΠΑ και στις άλλες δυτικές χώρες, οι οποίες, με μαχητικό τρόπο διεκδικούσαν να αναγνωριστεί το δικαίωμά τους στην σεξουαλική “ιδιαιτερότητα”. Χρησιμοποιώντας τις ετήσιες παρελάσεις “Gay Pride”, ως κύριο πολιτικό μέσο πίεσης, οι γκέι άρχισαν σιγά-σιγά να τίθενται κάτω καθεστώς προστατευόμενης κοινότητας και μπαίνουν κάτω από την ομπρέλα της προστασίας των “Ανθρώπινων Δικαιωμάτων”. Η σημαία του κινήματος ΛΟΑΤΚΙΑ+ σχεδιασμένη από τον Αμερικανό ακτιβιστή καλλιτέχνη Gilbert Baker, ανεμίζει στις παγκόσμιες ετήσιες παρελάσεις Gay pride τους και έχει σύμβολο το ουράνιο τόξο (rainbow) που είναι και το βασικό σύμβολο του Νεοεποχίτικου κινήματος. Στην πραγματικότητα, αναπαράγει ένα από τα σύμβολα της “νέας εποχής”, και συμβολίζει την γέφυρα μεταξύ της ατομικής ανθρώπινης ψυχής και του “Παγκόσμιου Υπερ-Νου”, δηλαδή του Εωσφόρου.104
Το σημαντικότερο πράγμα που πέτυχε η κοινότητα των ΛΟΑΤΚΙΑ+ είναι η ριζική αλλαγής της στάσης της κοινωνίας απέναντι στην ομοφυλοφιλία. Στην αμερικανική κοινωνιολογία και ψυχολογία, η ομοφυλοφιλία και οι άλλες σεξουαλικές παρεκκλίσεις δεν θεωρούνται πλέον παθολογικές ή αποκλίνουσες κοινωνικές συμπεριφορές και σιγά-σιγά άρχισαν να θεωρούνται ως μία από τις πολλές μορφές “σεξουαλικού προσανατολισμού”, παρόμοιες με την ετεροφυλοφιλία, την φυσιολογική σεξουαλική έλξη που υπάρχει ανάμεσα στα δύο φύλα, του άνδρα και της γυναίκας. Για να απαξιώσει και να εξουδετερώσει όσους επικρίνουν ή απλώς δεν αποδέχονταν την σεξουαλική διαστροφή της ομοφυλοφιλίας ή γενικότερα των ΛΟΑΤΚΙΑ+ ατόμων, ο Αμερικανός ψυχίατρος George Weinberg επινόησε το 1969 τον όρο “ομοφοβία”, η οποία έγινε γνωστή με το βιβλίο του “Κοινωνία και Υγιής Ομοφυλοφιλία” (Society and the Healthy Homosexual—1971) για να δηλώσει τους “παράλογους φόβους” των ανθρώπων απέναντι στο φαινόμενο της ομοφυλοφιλίας. Η λέξη είναι αντιδάνειο από την αγγλική Ηomophobia που ετυμολογείται από τις ελληνικές λέξεις ομός (όμοιος) + φοβία. Τελικά, όταν το έδαφος είχε προλειανθεί και προετοιμαστεί καλά, το 1973, η Αμερικανική Ψυχιατρική Ένωση (American Psychological Association = APA), σε αντίθεση με την επιστημονική ιατρική προσέγγιση, έπαψε να κατατάσσει την ομοφυλοφιλία στον κατάλογο των ψυχικών ασθενειών. Η ομοφυλοφιλία έπαψε πλέον να απασχολεί την ψυχιατρική επιστήμη και δεν συζητιόταν πλέον στα επιστημονικά συνέδρια και συμπόσια και η διάγνωση της ως ψυχικής ασθένειας θεωρήθηκε “μεροληπτική”.105
Η κοινότητα ΛΟΑΤΚΙΑ+ πέτυχε επίσης μια μεγάλη νίκη όταν με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, η Ρωσία αναγνώρισε τα “ανθρώπινα δικαιώματα” των ομοφυλόφιλων, έτσι όπως τα εννοούσαν οι δυτικοί και καθιερώθηκε ως το μόνο υπαρκτό σύστημα αξιών. Στις 17 Μαΐου 1990, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) αφαίρεσε την ομοφυλοφιλία από τη Διεθνή Ταξινόμηση των ψυχικών Ασθενειών, συμφωνώντας με την Αμερικανική Ψυχιατρική Ένωση (APA) και ύστερα από τεράστια πολιτική πίεση. Η ημέρα αυτή γιορτάζεται πλέον από την κοινότητα ΛΟΑΤΚΙΑ+ ως “Διεθνής Ημέρα κατά της Ομοφοβίας”. Στις 19 Ιανουαρίου 2006 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με συντριπτική πλειοψηφία αναγνώρισε το συμβολισμό της ημέρας αυτής (17 Μαΐου) και με ψήφισμά του κάλεσε τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αναλάβουν δράσεις για την εξάλειψη των διακρίσεων λόγω ομοερωτικού προσανατολισμού.
Σήμερα η “Παρέλαση των Γκέι” (Gay Pride), μετονομάστηκε Παρέλαση Υπερηφάνειας ή Υπερηφάνεια (Pride Parade ή Pride) μια εκδήλωση με παρελάσεις, άρματα και πάρτι που διαδηλώνουν δημόσια την υπερηφάνεια που αισθάνονται γκέι για τη σεξουαλική τους ταυτότητα, ενώ γιορτάζεται η διαφορετικότητα και η κουλτούρα τους. Κύριος στόχος είναι η εξουδετέρωση των αρνητικών στερεοτύπων της κοινωνίας.
Τέτοιες παρελάσεις γίνονται διεθνώς στις μεγαλύτερες πόλεις του κόσμου όπως στη Νέα Υόρκη, Σαν Φρανσίσκο, Βερολίνο, Λονδίνο, Παρίσι, Άμστερνταμ, Ρώμη, Βαρκελώνη, Σίδνεϋ κλπ. Στην Ελλάδα οι αντίστοιχες παρελάσεις γίνονται στην Αθήνα (2005), στην Θεσσαλονίκη (2012) την Πάτρα (2016) και στην Κρήτη (2015), υπό την αιγίδα των αντίστοιχων δήμων. Η εξάπλωση αυτής της εκδήλωσης σε σχεδόν όλες τις μεγάλες πόλεις είναι ραγδαία και η μαζική συμμετοχή χρόνο με τον χρόνο είναι αυξανόμενη. Χορηγοί της παρέλασης είναι πολλοί ανάμεσα στις η γνωστή “Χριστιανική ΧΑΝΘ”, το Lidl κλπ.
Τα Σόδομα και τα Γόμορρα
[Ο Λωτ και οι δύο θυγατέρες του φεύγουν για να σωθούν από τα Σόδομα, οι κάτοικοί της οποίας καθώς και όλη η γύρω περιοχή και η βλάστησή καταστρέφονται πίσω τους. Σε όλη την περιοχή που βρίσκεται γύρω από τη Νεκρά Θάλασσα ανέβαινε από τη γη καπνός, σαν να έβγαινε από καμίνι. Πιο πίσω διακρίνεται η γυναίκα του Λωτ που μετατράπηκε σε στήλη άλατος, επειδή γύρισε το κεφάλι της και κοίταξε προς τα πίσω για να δει το συνέβαινε (που σημαίνει ότι η καρδιά της ήταν προσκολλημένη εκεί), αν και είχε προειδοποιηθεί από τον άγγελο να μην το κάνει. Οι κάτοικοι των Σοδόμων και των Γομόρρων είχαν κυριευθεί από το πάθος της ομοφυλοφιλίας. Το πάθος αυτό είναι τόσο βδελυκτό στα μάτια του Θεού, ώστε οι πόλεις, αφανίστηκαν από προσώπου γης με θειάφι και φωτιά. «Και έβρεξε ο Κύριος επί τα Σόδομα και Γόμορρα θείον και πυρ … εκ του ουρανού· και κατέστρεψε τις πόλεις αυτές και πάντα τα περίχωρα και πάντας τους κατοίκους των πόλεων και τα φυτά της γης.» (βλ. Γένεση 19: 24-25)]
Με αυτόν τον τρόπο, η διαστροφή του σοδομισμού νομιμοποιήθηκε και άρχισε να θεωρείται ως μια από τις παραλλαγές της φυσιολογικής σεξουαλικής συμπεριφοράς, δηλαδή ως ένας από τους εναλλακτικούς τρόπους ζωής. Έτσι ο δρόμος προς τις πύλες της κόλασης άνοιξε και οι σεξουαλικές διαστροφές άρχισαν όχι μόνο να γίνονται ανεκτές, να διαδίδονται, να καθιερώνονται στην κοινωνική συνείδηση του Δυτικού κόσμου με απίστευτη ταχύτητα, αλλά ακόμη και να θεσμοθετούνται. Η κοινότητα ΛΟΑΤΚΙΑ+ έχει θέσει ως κύριο καθήκον την νομιμοποίηση και την θεσμοθέτηση της ομοφυλοφιλίας και όλων των άλλων συνεπακόλουθων δικαιωμάτων τους σε όλα τα έθνη-κράτη του κόσμου, κάτι που άρχισε να συμβαίνει στη δεκαετία του 1990. Παράλληλα άρχισε η διαδικασία αποποινικοποίησης του σοδομισμού, ο οποίος πλέον διώκεται μόνο σε ορισμένες χώρες της Αφρικής και της Ασίας. Στη Ρωσία, το σχετικό ποινικό άρθρο καταργήθηκε το 1993, όταν η χώρα ετοιμαζόταν να ενταχθεί στο Συμβούλιο της Ευρώπης.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 —αρχές της δεκαετίας του 1990, μέσα στην κοινότητα των ΛΟΑΤΚΙΑ+, εμφανίστηκαν δύο ρεύματα. Το ένα ενώνει τους γκέι και τις λεσβίες που αναγνωρίζουν το αρσενικό και το γυναικείο φύλο, αλλά επιδιώκουν την κοινωνική ανοχή για τον μη φυσιολογικό σεξουαλικό προσανατολισμό τους, ενώ το άλλο ρεύμα αρνείται κατηγορηματικά την ίδια την αρχή της διαφοροποίησης των φύλων και της ετεροφυλοφιλίας ως τέτοιας. Και αν η πρώτη τάση είναι η λεγόμενη “ομοφυλοφιλία της πιάτσας ή δρόμου”, τότε η δεύτερη τάση κυριαρχεί στους πανεπιστημιακούς κύκλους. Αυτή η δεύτερη τάση στο κίνημα των ομοφυλοφίλων αποτελεί την πιο επικίνδυνη τάση που τείνει να γίνει κυρίαρχη μια και αναπτύσσει μια μακροπρόθεσμη στρατηγική που σκοπό έχει την καταστροφή της φυσικής τάξης των πραγμάτων μέσω της κατάργησης της ύπαρξης των διαφορών που υπάρχουν μεταξύ των δύο φύλων. Αυτή επικίνδυνη τάση που όλο και δυναμώνει στην κοινότητα των ΛΟΑΤΚΙΑ+ έχει αποκρυφιστικό χαρακτήρα και αποτελεί την εμπροσθοφυλακή των εωσφοριστών της Νέας Εποχής.
Οι Λεσβίες στην πρωτοπορία του Φεμινιστικού Κινήματος — Το Κίνημα των Queer
Αυτή δεύτερη τάση των ομοφυλοφίλων ενισχύθηκε πολύ από την ενεργοποίησης της γυναικείας ομοφυλοφιλίας, του λεσβιασμού, η οποία, εντασσόμενη στο φεμινιστικό κίνημα, κυριάρχησε μέσα σε αυτό και έγινε η ιδεολογική της ραχοκοκαλιά. Έτσι, το φεμινιστικό κίνημα σήμερα έχει καταληφθεί και καθοδηγείται από τις σκληροπυρηνικές λεσβίες. Ήταν οι μαχητικές λεσβίες φεμινίστριες που πρωτοστάτησαν στην δημιουργία του λεγόμενου κινήματος των queer. Οι queer είναι αυτοί που δεν αποδέχονται τις παραδοσιακές έννοιες των δύο φύλων, του άνδρα και της γυναίκας, που δεν θέλουν να προσδιορίζονται ως ΛΟΑΤΚΙ+ ή γκέι και πολλές φορές αυτοπροσδιορίζονται ως queer, παρουσιάζοντας μια δική τους νέα ερμηνεία στην έννοια του “φύλου”. [Στα αγγλικά λέξη queer σημαίνει «παράξενος, αλλόκοτος, εκκεντρικός, ύποπτου ή αμφίβολου χαρακτήρα», προερχόμενη πιθανότατα από την γερμανική λέξη quer, που σημαίνει ύπουλος ή διεστραμμένος. Σήμερα μεταφράζεται στα ελληνικά ως διεμφυλικός και παλιά ως έκφυλος. Ο όρος queer αναφέρεται σε εκείνα τα άτομα τα οποία έλκονται από άτομα όλων των φύλων είτε είναι άνδρες είτε γυναίκες ή είτε ότιδήποτε άλλο. Η Teresa de Lauretis, μια λεσβία καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, ήταν η πρώτη που χρησιμοποίησε τον όρο “queer ταυτότητα”, όρος ο οποίος αργότερα άρχισε να χρησιμοποιείται ευρέως. Στη συνέχεια ο όρος “queer ταυτότητα” άρχισε να χρησιμοποιείται για να περιγράψει όχι μόνο τους σοδομιστές, αλλά και άλλες “ταυτότητες φύλου” που δεν εντάσσονταν στο πλαίσιο της παραδοσιακής ταξινόμησης των φύλων.106 Η εισαγωγή της έννοιας του “queer” στο κίνημα των ΛΟΑΤΚΙΑ+ σηματοδότησε την εμφάνιση της θεωρίας του φύλου, η οποία άρχισε ήδη να προπαγανδίζει ότι υπάρχουν πολλοί και διαφορετικοί τύποι “ταυτότητας φύλου”.
Το “Βιολογικό Φύλο” και το “Κοινωνικό Φύλο” (Gender Φύλο)
Η πραγματική θεμελιώτρια της queer θεωρίας ήταν η Αμερικανίδα φεμινίστρια, καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνιας Judith Butler (Gender Concerns, 1990), η οποία έφερε επανάσταση στην έννοια του “φύλου” επικρίνοντας την ίδια την έννοια της “ταυτότητας φύλου”. Ο πυρήνας του επιχειρήματος της Μπάτλερ στο βιβλίο της Σκοτούρες του Φύλου (Gender Trouble) είναι ότι η οι κατηγορίες του βιολογικού φύλου, του κοινωνικού φύλου (gender) και της σεξουαλικότητας – είναι τρία διαφορετικά πράγματα. Για παράδειγμα, το ανδρικό φύλο και η ετεροφυλοφιλική επιθυμία του – κατασκευάζεται πολιτισμικά στην οικογένεια και στο σχολείο μέσω της διαρκής επανάληψης διαμορφωτικών πρακτικών που η επανάληψή τους, παγιώνουν το φύλο του (gender). Το ίδιο πολιτιστικά κατασκευασμένο είναι και το γυναικείο φύλο κοκ.
Διαχωρίζοντας τελικά τις έννοιες του “βιολογικού φύλου” και του “κοινωνικού φύλου” (gender φύλο), υποστήριξε η Judith Butler ότι το δεύτερο είναι εντελώς ανεξάρτητο από το πρώτο και ότι όλα καθορίζονται αποκλειστικά από την ελεύθερη επιλογή του κάθε ανθρώπου, ανάλογα με το φύλο που το άτομο αποδίδει στον εαυτό του, ανάλογα με τον σεξουαλικό προσανατολισμό του. Η ουσία αυτού του νέου ορισμού είναι ότι ένα άτομο μπορεί να εκφραστεί σεξουαλικά με “πολλαπλά queers”. Δηλαδή, π.χ. μπορεί να είναι άνδρας, αμφιφυλόφιλος και ομοφυλόφιλος ταυτόχρονα. Έτσι, η θεωρία των “πολλαπλών queers” διακηρύσσει την εξαφάνιση των διακρίσεων μεταξύ ανδρικού και του γυναικείου φύλου και των υποκατηγοριών που συνδέονται με αυτά. Επομένως, (αφού πήρε αυτή την θεωρία των “πολλαπλών queers” και την έκανε σημαία του) η κοινότητα ΛΟΑΤΚΙΑ+ υποστηρίζει τώρα πλέον, μια “πολυσεξουαλικότητα”, “πολλαπλών queers”, που περιλαμβάνει ομοφυλόφιλους, ερμαφρόδιτους (ανδρόγυνους), αμφιφυλόφιλους, drag queens (= τραβεστί ένας άνδρας που ντύνεται και συμπεριφέρεται ως γυναίκα) και ετεροφυλόφιλους, με την δυνατότητα να μετακινούνται απρόσκοπτα από το ένα είδος φύλου στο άλλο. Όπως διδάσκει η Μπάτλερ, τα ανθρώπινα όντα δεν καθορίζονται από το φύλο που τους έδωσε η φύση, αλλά είναι δομημένα ή μορφοποιημένα από την κοινωνική συμπεριφορά τους, από σεξουαλικό προσανατολισμό τους, οποίος μπορεί να αλλάζει ανά χρονικά διαστήματα: «Η σεξουαλική συμπεριφορά δεν είναι ενσωματωμένη στον βαθύτερο εαυτό μας. Γεννιέται από την κοινωνική εμπειρία, από τις σχέσεις μας με τους άλλους, υπό την επίδραση πολύπλοκων ψυχικών μηχανισμών.»107
Το Ουδέτερο Φύλο
Η νέα έννοια του φύλου, ο καρπός της “queer θεωρίας”, υποστηρίζει την πλήρη συγχώνευση (και ουσιαστικά την κατάργηση) των φύλων και έναν ουδέτερο ορισμό του φύλου, που αντιστοιχεί στο ουδέτερο γένος “το ή αυτό” (αγγλικά “it”). Με αυτήν την κοινωνιολογική προσέγγιση, η οποία ανακηρύσσει όλες τις εκδηλώσεις των βιολογικών διαφορών μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας ως απλούς μύθους, η ετεροφυλοφιλία γίνεται απλώς μία από τις πιθανές μορφές σεξουαλικής συμπεριφοράς. Το φύλο πρέπει να καθορίζεται από τις προσωπικές επιλογές ενός ατόμου — ακόμη και τις πρόσκαιρες— από τον σεξουαλικό προσανατολισμό του ατόμου, ο οποίος μπορεί να αλλάξει ανάλογα με την στιγμιαία έλξη ή επιθυμία (στα αγγλικά ονομάζεται “performance” = “απόδοση”). Αυτό άρχισαν να αποκαλούν “ταυτότητα φύλου”.
Όλες αυτές οι θεωρίες αποτέλεσαν τη βάση του Νεοεποχικού σχεδίου για την εξαπόλυση μιας συνολικής “παγκόσμιας σεξουαλικής επανάστασης” που αποσκοπούσε στην “αποξένωση” του κάθε ανθρώπου από το βιολογικό φύλο του που του έδωσε η ίδια η φύση και που μέχρι τώρα ήταν ή άνδρας ή γυναίκα.
Η Κατάργηση της Σεξουαλικότητας— Η Κατάργηση όλων των Φύλων — Τα Ουδέτερα έκφυλα Όντα
Ωστόσο, οι υποστηρικτές του αυτής της θεωρία δεν πέρασε πολύς καιρός και άρχισαν να διαχωρίζονται —ως συνήθως— σε δύο αντίπαλες ομάδες, ανάλογα με τον τρόπο της εφαρμογής του. Η μία ομάδα υποστηρίζει την έμμεση, κρυφή καταστροφή της πολιτιστικής και κοινωνικής τάξης, ενώ η άλλη ομάδα έχει επιλέξει τη μαξιμαλιστική επιλογή που αρνείται τη φυσιολογική φύση της ίδιας της σεξουαλικότητας και υποστηρίζει την πλήρη σεξουαλική αναρχία, τον πανσεξουαλισμό ο οποίος θα επιφέρει με την σειρά την ολοκληρωτική κατάργηση της σεξουαλικότητας των ανθρώπων. Για παράδειγμα, η Ισπανίδα queer φιλόσοφος Beatriz Preciado επιμένει στην ανάγκη να υιοθετηθούν σήμερα “στρατηγικές πολιτικές” οι οποίες «θα καταργήσουν κάθε ταυτότητα φύλου, την αλλαγή των τεχνολογιών του σώματος, την αλλαγή της ανατομικής ιατρικής που παράγει σώματα “φυσιολογικά” και “μη φυσιολογικά”» και ούτω καθεξής. Τα ανθρώπινα σώματα να μην ταξινομούνται σε “κανονικά” και σε σώματα “με αποκλίσεις”, κλπ., κλπ. Μια άλλη Γαλλίδα συγγραφέας, η Monique Wittig (1935 – 2003) εκπρόσωπος της ριζοσπαστικής πτέρυγας του λεσβιακού κινήματος και συγγραφέας της μοντέρνας θεωρίας των στρέιτ (straight = σημαίνει “σεξουαλικά σωστή”), ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχει ούτε άντρας ούτε γυναίκα και ζητά την γενική κατάργηση όλων των φύλων. Αποκαλεί αυτές τις κατηγορίες “γλωσσικές επινοήσεις” με τις οποίες έχει χτιστεί ολόκληρη η ετεροφυλόφιλη πατριαρχική κοινωνία και ζητά να επινοηθεί μια νέα γλώσσα και μια νέα γραμματική και ένα νέο συντακτικό, η οποία θα αντικαταστήσει όλους αυτούς τους όρους που σχετίζονται με το φύλο (μητέρα, πατέρας, σύζυγος, θείος, ανιψιός κλπ. ) με νέους, “ουδέτερους” χαρακτηρισμούς ως προς το φύλο (π.χ. Γονέας Α, Γονέας Β κλπ. ) Ένας άλλος queer φιλόσοφος, ο Γάλλος θεωρητικός της αποδόμησης, Ζακ Ντεριντά (Jacques Derrida, 1930 – 2004), συνόψισε τους προβληματισμούς του ως εξής: «Γιατί να μην επινοήσουμε κάτι άλλο, ένα άλλο σώμα; Μια άλλη ιστορία; Μια άλλη ερμηνεία ;» Από ότι αντιλαμβάνεστε αγαπητοί αναγνώστες η κατάσταση με της νεοεποχικές θεωρίες έχει πλέον ξεφύγει ! Θέλουν την πλήρη κατάργηση όχι μόνο των δύο βιολογικών φύλων του άνδρα και της γυναίκας, αλλά την κατάργηση και όλων των φύλων, που οι ίδιοι οι ομοφυλόφιλοι κατασκεύασαν ώστε στο τέλος οι άνθρωποι να είναι άνευ φύλου, δηλαδή ουδέτερα όντα. Μαζί με αυτά θα απορριφθεί και η γραμματική, το συντακτικό, όλων των βιβλίων του παρελθόντος σαν ρατσιστικά κατασκευάσματα μιας απεχθούς πατριαρχικής κοινωνίας που πρέπει να πεταχθεί στην πυρά.
Τελικά σαν αποτέλεσμα, αυτό το καλά οργανωμένο queer κίνημα καθιέρωσε τις έννοιες “φύλο” και “ταυτότητα φύλου” όχι μόνο στην κοινωνιολογία αλλά και στην νομοθεσία, μετατρέποντας την ορολογία “σεξουαλικός προσανατολισμός” σε θεμελιώδη στοιχείο του δυτικού συστήματος αξιών. Έτσι, σύμφωνα με τις νεοεποχικές θεωρίες που αποσκοπούν στην γενική αποδόμηση, το ξεχαρβάλωμα του Χριστιανικού πολιτισμού, και των θεσμών που αυτός δημιούργησε. Έτσι, σήμερα έχει καθιερωθεί παντού η νεοεποχίτικη ορολογία περί ο σεξουαλικού/ερωτικού προσανατολισμού. Με βάση αυτή την θεώρηση του σεξουαλικού προσανατολισμού οι άνθρωποι θα πρέπει να ταξινομηθούν σε διάφορες κατηγορίες ανάλογα με τους από οποίους έλκεται σωματικά κάθε άνθρωπος και του αρέσει να κάνει μαζί του σεξ. Έτσι, οι άνθρωποι έχουμε χονδρικά τις εξής κατηγορίες:
- Οι ετεροφυλόφιλοι, είναι αυτοί που έλκονται σεξουαλικά από άτομα του αντίθετου φύλου.
- Οι ομοφυλόφιλοι, είναι αυτοί που έλκονται σεξουαλικά από άτομα του ίδιου φύλου.
- Οι αμφιφυλόφιλοι (Αμφί ή Bi ή τρανσέξουαλ), είναι αυτοί που έλκονται σεξουαλικά και από άνδρες και από γυναίκες.
- Οι πανσεξουαλικοί, άνθρωποι που έλκονται σεξουαλικά από όλα τα φύλα, από όλους.
- Οι ασεξουαλικοί, είναι αυτοί που δεν έλκονται σεξουαλικά από κανέναν ή δεν έχουν σεξουαλικό προσανατολισμό και είναι σεξουαλικά απροσανατόλιστοι.
Νεοεποχίτικη Ρευστοποίηση του Φύλου
Η σεξουαλική ταυτότητα κάθε ανθρώπου μπορεί να αλλάξει με την πάροδο του χρόνου. Με άλλα λόγια, αυτές οι κατηγορίες μπορεί να είναι ρευστές. Τον ένα μήνα άνδρας, τον άλλο χρόνο γκέι, τον άλλο αμφί, τον τέταρτο παν και τον πέμπτο ασέξουαλ. Το ίδιο και οι γυναίκες. Φυσικά, δεν σε κάνει γκέι ή αμφιφυλόφιλο αν η μία βραδιά έκανες σεξ με έναν σύντροφο του ίδιου φύλου. Πιθανότατα, ήταν μια στιγμή σεξουαλικής ρευστότητας. Η ιστορία είναι γεμάτη από παραδείγματα σεξουαλικής ρευστότητας ως προς το φύλο και τον σεξουαλικό προσανατολισμό. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι άλλαζαν μερικές φορές το φύλο τους για να διευκολύνουν το πέρασμα στη μετά θάνατον ζωή. Στους δρόμους της Πομπηίας οι τουρίστες περπατώντας μπορούν δουν πολλές απεικονίσεις μη “ετεροκανονικών” σεξουαλικών πράξεων και προσανατολισμών που διατηρούνται σκαλισμένοι πάνω στους πέτρινους τοίχους που έχουν διατηρηθεί μέχρι σήμερα. Κανένας νεοεποχικός σεξολόγος δεν έχει με βεβαιότητα δηλώσει το πόσοι είναι οι αποκλίσεις και σεξουαλικοί προσανατολισμοί. Επειδή όμως οι “Αποχρώσεις του Γκρι είναι 50”, και οι σεξουαλικοί προσανατολισμοί κάπου εκεί κοντά, αφού μάλιστα μπορεί να αλλάζουν κατεύθυνση κατά την φορά του εκάστοτε ανέμου που πνέει έχει επινοηθεί η κλίμακα του Κίνσεϋ (1948) η οποία μπορεί να αξιολογήσει τον σεξουαλικό προσανατολισμό εκάστου ατόμου ανάλογα με το σεξουαλικό ιστορικό του. Έτσι, σε αυτή την κλίμακα (0–6) ο αποκλειστικά ετεροφυλόφιλος βαθμολογείται με 0 και ο αποκλειστικά ομοφυλόφιλος με 6. Ενώ, ο ασεξουαλικός με X.
Η Πανσεξουαλική Αναρχία
Με λίγα λόγια, την θεωρητική σκυτάλη της μίας βαρεμένης φεμινίστριας την πήρε η άλλη φανατική λεσβία για την προωθήσει παραπέρα και την μία θολή ψυχολογία την διαδέχθηκε η επόμενη ακόμη πιο παλαβή θεωρία, όλοι μαζί προώθησαν τα πράγματα στην σημερινή παγκόσμια σύγχυση και την πανσεξουαλική αναρχία. Ακόμη και αν όλοι αυτοί οι θεωρητικοί, ψυχολόγοι και φιλόσοφοι πιθανόν να μην γνώριζαν την θρησκευτική σημασία των πολύπλοκων θεωριών τους που οι ίδιοι επινόησαν, στην πραγματικότητα όμως όλοι μαζί προώθησαν δυναμικά το ημιτελές “Μεγάλο Έργο” των Γνωστικών της αρχαιότητας, των αποκρυφιστών και αλχημιστών του Μεσαίωνα καθώς και των σύγχρονων Θεοσοφιστών, Ροδόσταυρων, Ερμητιστών, Καμπαλιστών και Μασόνων κ.ά, και του Νεοεποχικού σχεδίου της γενικής αποδόμησης του Χριστιανικού πολιτισμού, έτσι ώστε να εγκαθιδρύσουν την Νέα Παγκόσμια Εωσφορική Τάξη και την μετάλλαξη του ανθρώπου σε μετάνθρωπο. Όπως οι Transexual απαρνούνται σήμερα το βιολογικό φύλο τους που τους δόθηκε από την φύση, έτσι οι Transhumans στα λίγα επόμενα χρόνια θα απαρνηθούν την ανθρώπινη υπόσταση τους που τους δόθηκε από τον ίδιο τον Δημιουργό τους.
Το θέμα είναι ότι, αν και ο όρος “σεξουαλικός προσανατολισμός” θεωρείται ο φερετζές της ομοφυλοφιλίας, δεν προσδιορίζεται σε κανένα διεθνές ή εθνικό νομικό έγγραφο, πόσοι και ποιοι είναι αυτοί οι “σεξουαλικοί προσανατολισμοί”. Με άλλα λόγια, οποιαδήποτε σεξουαλική πράξη, ακόμη και αυτές που θεωρούνται σήμερα εγκληματικές, αν/αλλά διαπράττεται με εκούσια συναίνεση του ετέρου σεξουαλικού συντρόφου, μπορεί δικαιωματικά να γίνουν κοινωνικά αποδεκτές και νόμιμες. Αυτό ισχύει για την πολυγαμία, την πολυανδρία, την πολυγυνία (το χαρέμι), τη σεξουαλική πολυσυντροφικότητα (παρτούζα — ομαδικό σεξουαλικό όργιο), την αμφιφυλοφιλία, την αιμομιξία και, τέλος, την παιδεραστία και την κτηνοβασία [άραγε οι νεοεποχικοί φιλόζωοι θα διαμαρτύρονταν για την επαπειλούμενη σεξουαλική κακοποίηση των ζώων παρά την θέληση τους ;]. Όμως από ότι φαίνεται δεν θα περάσει πολύς καιρός που ακόμη και αυτές οι διαστροφές θα γίνουν στην αρχή ανεκτές, μετά θα νομιμοποιηθούν και στο τέλος όχι μόνο θα θεσμοθετηθούν και θα καθιερωθούν, αλλά και θα διώκονται οι αντιλέγοντες, οι αντιστεκόμενοι ή οι μη συμμετέχοντες σε αυτές τις ανομίες.
Τεράστιο ρόλο σε αυτή την μαζική αποδοχή και εξάπλωση των πολυάριθμων, πολύχρωμων, Βαβυλωνιακών, σεξουαλικών διαστροφών πρόκειται να παίξει η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των μαθητών από την νηπιακή ηλικία που έχει εισαχθεί στο εκπαιδευτικό σύστημα παγκοσμίως. Εκεί θα διδάσκονται εξ απαλών ονύχων η διαστροφή. Αυτό είναι Σχέδιο.
Όλα εξαρτώνται πλέον από τον βαθμό της “προόδου και εξέλιξης” των ανώτερων κοινωνικών στρωμάτων, της οικονομικο-πολιτικής ελίτ, που είτε είναι οι ίδιοι μέλη της Παγκόσμιας Μαφίας της Θρησκείας των Σοδόμων, είτε βρίσκονται υπό τον ασφυκτικό κλοιό και έλεγχο της.
Ο πρώην Γ. Γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν Προβάλλει ως Πρότυπο τον Τραβεστί Κοντσίτα
Ο πρώην Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν (Ban Ki-moon), ο ΝοτιοΚορεάτης διπλωμάτης που υπηρέτησε από το 2007 ως το 2016 αυτό το πόστο, έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την προστασία των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων -γκέι, αφού φιλοξένησε, τον Αυστριακό διάσημο τραγουδιστή Tom Neuwirth, (τον νικητή της Eurovision του 2014, ο οποίος εμφανιζόταν ως drag περσόνα), ο οποίος είναι πασίγνωστος με το ψευδώνυμο Κοντσίτα Βουρστ (Conchita Wurst), στην έδρα του ΟΗΕ στη Βιέννη, τον Νοέμβριο του 2014, κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης που είχε σαν θέμα τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙΑ+. Ο Μπαν Κι Μουν χαρακτήρισε τον Κοντσίτα Βουρστ, ως το “σύμβολο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων”. Ο διάσημος πλέον τραγουδιστής Κοντσίτα που ψηφίστηκε χατιρικά και σκόπιμα βγήκε νικητής στον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision 2014. Ο Κοντσίτα έχει ισχυριστεί ότι δεν είναι τρανς γυναίκα αλλά άνδρας. Είναι γκέι και έχει περιγράψει τον εαυτό του ως drag queen (ντραγκ κουίν), δηλαδή άνδρας μεταμφιεσμένος σε γυναίκα καθ’ υπερβολή (με μακιγιάζ, περούκες, ψεύτικες βλεφαρίδες κλπ.)
[• Drag queen (ντραγκ κουίν), ονομάζεται το άτομο, συνήθως άνδρας, που μεταμφιέζεται ως μια υπερβολική εκδοχή του αντίθετου φύλου. Η μεταμφίεση γίνεται με τη χρήση μακιγιάζ, φορεμάτων, περουκών, ψεύτικων βλεφαρίδων κ.λ.π.. Ο όρος ντραγκ κουίν δε πρέπει να συγχέεται με τον σεξουαλικό προσανατολισμό ή με την ταυτότητα φύλου, μιας και μια ντραγκ κουίν μπορεί να είναι οποιοσδήποτε το επιθυμεί. Στην περίπτωση που μια γυναίκα παρουσιάζεται φορώντας ανδρικά ρούχα, τότε ονομάζεται • drag king (ντραγκ κινγκ). Η διαδικασία μεταμφίεσης κάποιου άνδρα σε ντραγκ κουίν είναι χρονοβόρα και με μεγάλο κόστος, μια και απαιτούνται πολλά υλικά (μακιγιάζ, περούκες, κοστούμια, φορέματα) για να επιτευχθεί με επιτυχία η ψευδαίσθηση που επιθυμεί.]
Το Χόλυγουντ & Μουσική Βιομηχανία προβάλει τους Τραβεστί
Εδώ και πολλά χρόνια η βιομηχανία του Χόλυγουντ και των μουσικών συγκροτημάτων, σε ανύποπτο χρόνο προπαγάνδιζαν τα πρότυπα και τις σοδομιστικές ιδεές των ντραγκ κουίν και των γκέι έτσι ώστε τα υποσυνείδητα μηνύματα των σοδομιστών να φυτευτούν στο μυαλό δισεκατομμυρίων ανθρώπων όλου του πλανήτη. Η προπαγάνδα γινόταν με την μορφή της κωμωδίας. Το ίδιο και μερικά τραγούδια της ροκ, ένα από τα οποία είναι ο ανεπίσημος ύμνων των ΛΟΑΤΚΙΑ+. Περιττό να πούμε ότι οι ταινίες και τα τραγούδια αυτά έτυχαν μεγάλης αποδοχής, διθυραμβικών κριτικών και βραβεύτηκαν με πολλά Όσκαρ κλπ. Οι μασονικές στοές όσο μπορούσαν τις προέβαλαν παντού διότι το τελικό πρότυπο που προορίζει ο “θεός” τους για το ανθρώπινο είδος είναι να γίνει ένα άφυλο, έκφυλο ντραγκ κουίν, ένας ερμαφρόδιτο ον, ένα αρσενικοθήλυκο ουδετέρου γένους “Universal Ανδρόγυνο”.
Μερικές από αυτές τις ταινίες που —εδώ και πολλά χρόνια προέβαλαν μέσω του Χόλυγουντ, που αποτελεί προπαγανδιστικό όργανο των “πεφωτισμένων”— περιγράφουν την ζωή ενός ατόμου ντραγκ κουίν είναι: • 1. — Η ταινία Τούτσι (Tootsie) με πρωταγωνιστή τον ηθοποιό Ντάστιν Χόφμαν (κωμωδία, 1982). • 2. — Το Κλουβί με τις Τρελές (La Cage aux Folles) με πρωταγωνιστές τους Ούγκο Τονιάτσι και Μισέλ Σερό (κωμωδία, 1978). • 3. — Το Τρίο της Χαράς! Αμερικανική κωμωδία με θέμα τρεις ντραγκ κουίν (1995). • 4. — Η Κυρία Ντάουτφαϊερ (Mrs. Doubtfire) με θέμα έναν μπαμπά μεταμφιεσμένο σε νταντά (κωμωδία, 1993) • 5. — Η Βίκτωρ/Βικτώρια (Victor/Victoria) (κωμωδία, 1982).
Η μουσική βιομηχανία επίσης εξυμνούν τους ντραγκ κουίν: • 1. —Το τραγούδι Lola (1974), του βρετανικού συγκρότηματος The Kinks. • 2. —Το τραγούδι Dude (Looks Like a Lady, 1987), με θέμα ο “μάγκας έμοιαζε με κυρία” του αμερικάνικου συγκρότηματος Aerosmith. • 3. —Το τραγούδι Born This Way (2011) της σατανίστριας τραγουδίστριας Lady Gaga. Εξυμνεί την ομοφυλοφιλία, τον φεμινισμός και τον … Ιούδα. Ενδεικτικοί είναι οι στίχοι: «Δεν έχει σημασία αν είμαι γκέι, στρέιτ ή αμφί ή λεσβία ή αν κάνω τρανσέξουαλ ζωή, είμαι στο σωστό δρόμο μωρό μου». • 4. — Το τραγούδι I’m Coming Out, της Αμερικανίδας τραγουδίστριας Νταϊάνα Ρος (1980). Αυτό το τραγούδι έχει θεωρηθεί ως ο ύμνος της κοινότητας των ΛΟΑΤΚΙΑ+. Η φράση «coming out» χρησιμοποιείται για να περιγράψει την αυτοαποκάλυψη του σεξουαλικού προσανατολισμού ή της ταυτότητας φύλου και χρησιμοποιούνταν στην υποκουλτούρα των γκέι από πολλά χρόνια πριν. Έχει επίσης το νόημα ως “βγαίνοντας από το ντουλάπι” ή βγαίνοντας από το κρυφτούλι που παίζω με τον εαυτό μου. Το τραγούδι ερμηνεύεται κατά τέτοιο τρόπο ως μια γιορτή της λεσβιακής, γκέι, αμφιφυλόφιλης ή τρανς ταυτότητας και ως μια ενθάρρυνση της αυτοαποκάλυψης, του αληθινού σεξουαλικού προσανατολισμού που έχει κάποιος.
Ντραγκ κουίν είναι οι διάσημοι καλλιτέχνες, όπως: • 1. — ο Κοντσίτα Βουρστ —ο τραγουδιστής που εκπροσώπησε την Αυστρία στον Διαγωνισμό Τραγουδιού Eurovision το 2014. • 2. — ο Ρου Πoλ (RuPaul) — ο τραγουδιστής, ηθοποιός και παρουσιαστής. • 3. — ο Divine (Harris Glenn Milstead, 1945 – 1988 ) — o Αμερικανός ηθοποιός, τραγουδιστής, που συνήθως ερμήνευε συνήθως γυναικείους ρόλους.
Οι ΛΟΑΤΚΙΑ+ μια Πανίσχυρη Αποκρυφιστική Ιδεολογική και Πολιτική Δύναμη
Η κοινότητα των σοδομιστών έχει γίνει πλέον σήμερα μια ισχυρή ιδεολογική και πολιτική δύναμη, που με την όλο και αυξανόμενη επιθετικότητά της, εγκαθιδρύει τον έλεγχό και την επικυριαρχία της σε βασικούς τομείς της παγκόσμιας πολιτιστικής και κοινωνικής ζωής. Η αναρρίχηση της στα ανώτατα επίπεδα της παγκόσμιας πολιτικής έγινε ανεπαίσθητα και για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν την έπαιρνε κανείς στα σοβαρά, καθώς θεωρούνταν μια από τις αμελητέες “σεξουαλικές μειονότητες”. Αλλά όταν εμφανίστηκε στην παγκόσμια πολιτική σκηνή, αποδείχθηκε ότι στις δομές της παγκόσμιας πολιτικής εξουσίας, αυτή η “σεξουαλική μειονότητα” ήταν εδώ και καιρό μια “σεξουαλική πλειοψηφία”, που υπαγόρευε αλαζονικά τους δικούς της νόμους, κανόνες και ντιρεκτίβες σε παγκόσμια κλίμακα. Ενεργώντας κάτω από το πρόσχημα της καταπολέμησης των διακρίσεων και της ομοφοβίας (που ερμηνεύεται κατά το δοκούν και με αυθαίρετο τρόπο), τα άτομα που συναπαρτίζουν το κίνημα των ΛΟΑΤΚΙΑ+ διεκδικούν τα δικαιώματά τους, μετατρεπόμενοι σταδιακά σε μια προνομιούχα κάστα που κανείς δεν μπορεί να τους αγγίξει, μια “ιερή” πρωτοποριακή επιθετική ομάδα της Νέας Εποχής.
Η Αντι-εκκλησία των Σοδόμων και των Γομόρρων
Στην πραγματικότητα, δίνοντας στα δικαιώματά τους έναν “ιερό” χαρακτήρα, η μαφία των σοδομιστών άρχισε να αποκτά τα χαρακτηριστικά μιας προνομιούχας νεοποχικής θρησκευτικής κοινότητας. Η κοινότητα των ΛΟΑΤΚΙΑ+ προβάλλοντας την “ομοφυλοφιλία του πεζοδρομίου” και καλυπτόμενη κάτω από τον μανδύα της επιστημονικής ρητορικής των νέων θεωριών περί φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού, ο αποκρυφιστικός Νεοεποχίτικος πυρήνας των σοδομιστών δεν αποκαλύπτει ακόμη ανοιχτά τους απώτερους τελικούς ανίερους στόχους του κινήματος τους. Σύμφωνα με τη πανούργα λογική τους, δραστηριοποιούνται επιθετικά μεταλλάζοντας συνεχώς τις έννοιες, την ορολογία και τα νοήματα, προκειμένου να προσελκύσουν στα δίχτυα τους όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους, οι οποίοι είναι ήδη ανεκτικοί και δεν μπορούν να διακρίνουν την αλήθεια από το ψέμα. Αλλά όσο πιο ανεκτική γίνεται η κοινωνία απέναντι τους, τόσο πιο αδιάλλακτοι, αλαζονικοί και μισαλλόδοξοι γίνονται οι σοδομιστές.
Η βεβήλωση της μεγαλύτερης Ορθόδοξης Σερβικής Εκκλησίας του Αγίου Σάββα της Σερβίας στο Βελιγράδι με την Εωσφορική σημαία του Ουρανίου Τόξου. 17 Σεπτεμβρίου 2022 [Belgrad Pride — Euro Pride —2022]
Ενεργώντας ως λυκάνθρωποι, και χρησιμοποιώντας παραπλανητικά την τάχα διεκδίκηση των “ανθρωπίνων δικαιωμάτων” τους και απαιτώντας την ανεκτικότητα της κοινωνίας απέναντι τους υπονομεύουν εκ των έσω την ίδια την οικογένεια, τους θεσμούς και την κοινωνία ώστε να τα γκρεμίσουν όλα και πάνω στα ερείπια τους να ανοικοδομήσουν την Αντι-εκκλησία των Σοδόμων και των Γομόρρων, δηλαδή την σατανική Αντι-εκκλησία του Αντιχρίστου.
Υπό το πρόσχημα των “ανθρωπίνων δικαιωμάτων”, ρευστοποιούν αυτήν την ίδια την ταυτότητα του ανθρώπου, δημιουργώντας στη θέση του ένα δυστυχισμένο αξιοθρήνητο πλάσμα χωρίς φύλο, τον άφυλο (ασεξουαλικό) Αντι-άνθρωπο και αύριο τον ψηφιακό Μετάνθρωπο. Σκηνοθετώντας την καρικατούρα των ομοφυλοφιλικών “γάμων” τους που γίνονται αμέσως πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, γκρεμίζουν και καταργούν τον πραγματικό θεσμό του γάμου, ο οποίος μπορεί να είναι μόνο μια ένωση αγάπης μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας, τον οποίο τον αρνούνται, τον περιφρονούν και τον κατεδαφίζουν.
Όχι πατρίδα – Όχι οικογένεια – Να πεθάνει η Ελλάδα – Να ζήσουν οι ΛΟΑΤΚΙΑ+
Με τη δημιουργία της καρικατούρας των ομοφυλοφιλικών “οικογενειών” τους καταργούν την πραγματική οικογένεια, στην οποία τα παιδιά είναι καρπός της αγάπης μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας, στερώντας από τα παιδιά την μητρική στοργή και την οικογενειακή θαλπωρή, τις προγονικές ρίζες τους, του φύλου και της φυλής τους. Με το πρόσχημα της “ομοφυλοφιλικής αγάπης” καταστρέφουν την αληθινή αγάπη, γιατί αντί να οικοδομήσουν την οικογένεια ως μία “μικρή εκκλησία”, που είναι η ένωση μιας ομάδας ανθρώπων που αγαπούν ο ένας τον άλλον, ενωμένων με την πίστη στον Θεό, δημιουργούν μια “μικρή αντι-εκκλησία”, που αντιπροσωπεύει την ένωση σεξουαλικά διεστραμμένων μη φυσιολογικών ανθρώπων, που έχουν απαρνηθεί και προδώσει το φύλο, την ανθρώπινη υπόσταση τους και τον ίδιο τον Δημιουργό τους, και που τώρα ενώνονται κάτω από το θανατηφόρο αμάρτημα του σοδομισμού για να υπηρετήσουν τον Εωσφόρο/Σατανά.
Βόρειος Παρατηρητής