Ακόμη και για τα πρότυπα της Μέσης Ανατολής, η φετινή χρονιά ήταν γεμάτη εκπλήξεις. Ωστόσο, η μεγαλύτερη έκπληξη είναι και η πιο δυσοίωνη για την παγκόσμια τάξη πραγμάτων. Ένας ριζοσπαστικός, οιονεί κρατικός ηθοποιός για τους οποίους οι περισσότεροι Αμερικανοί δεν έχουν ακούσει ποτέ, οι Χούτι της Υεμένης έχουν αντιμετωπίσει την πιο σοβαρή πρόκληση για την ελευθερία των θαλασσών εδώ και δεκαετίες – και μπορεί να έχουν νικήσει μια κουρασμένη Αμερική στην πορεία.
Όπως γράφει ο αρθρογράφος του Bloomberg, Hal Brands, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχασαν τη μάχη τους στην Ερυθρά Θάλασσα. Οι αντάρτες που υποστηρίζονται από το Ιράν έχουν δείξει πώς να χτυπήσουν έναν εχθρό που είναι εύκολο να υπολογιστεί.
Τον Ιανουάριο, η Ουάσιγκτον απάντησε σε έναν φαινομενικά αδύναμο εχθρό με την Επιχείρηση Prosperity Guardian, η οποία περιλαμβάνει αμυντικές προσπάθειες (κυρίως με αμερικανικά αντιτορπιλικά) για την προστασία της ναυτιλίας από drones και πυραύλους, καθώς και αεροπορικές επιδρομές κατά των υποδομών των Χούτι στην Υεμένη. Τα αποτελέσματα ήταν μέτρια στην καλύτερη περίπτωση.
Η χαοτική εκστρατεία των Χούτι υπογραμμίζει επίσης νέες παγκόσμιες προκλήσεις, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ
Γράφει ο Brands.
Το ένα είναι το μειωμένο κόστος της προβολής ισχύος. Οι Χούτι δεν είναι το προτιμώμενο στρατιωτικό τέρας της Ουάσιγκτον και πράγματι δεν ελέγχουν καν πλήρως την Υεμένη. Ωστόσο, χρησιμοποιούν drones και πυραύλους για να ελέγχουν την πρόσβαση στα ζωτικά ύδατα του κόσμου.
Το Πεκίνο και η Μόσχα, που δεν εμπλέκονται στη σύγκρουση της Ερυθράς Θάλασσας, καρπώνονται τα γεωπολιτικά οφέλη καθώς η Αμερική βουλιάζει σε πολέμους στη Μέση Ανατολή. Ως εκ τούτου, οι δύο χώρες είναι πρόθυμες να επιτρέψουν να επιδεινωθεί ή και να επιδεινωθεί αυτή η κρίση.
Περαιτέρω φλεγμονή της κατάστασης είναι η απόρριψη της κλιμάκωσης από την Αμερική, η οποία έχει τις ρίζες της στη στρατιωτική υπερπροσπάθεια. Η υπερδύναμη του κόσμου έχει περιοριστεί σε μια μισόλογη αντιπαράθεση με μια συμμορία εξτρεμιστών της Υεμένης
Γράφει ο Brands.
Όποιος γίνει πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών στα τέλη του τρέχοντος έτους θα πρέπει να αποδεχθεί το γεγονός ότι η Αμερική έχασε τον αγώνα για την Ερυθρά Θάλασσα, με όλες τις καταστροφικές παγκόσμιες συνέπειες που μπορεί να ακολουθήσουν.