Καλεί τον πρόεδρο της ΑΔΑΕ Χρήστο Ράμμο να γνωστοποιήσει την εισαγγελική διάταξη και τον πλήρη φάκελο με το υλικό που είχε συλλεγεί.
Υποστηρίζει επίσης πως η πλήρης απαγόρευση ενημέρωσης βάσει νόμου του 2021 “δεν δικαιολογείται στο πλαίσιο της λειτουργίας του κράτους δικαίου” και είναι “ανίσχυρη”.
Με μία απόφαση “βόμβα” το ΣτΕ έκανε εν μέρει δεκτή την αίτηση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ Νίκου Ανδρουλάκη, με την οποία ζητούσε να ακυρωθεί η πράξη του προέδρου της ΑΔΑΕ, Χρήστου Ράμμου, όπου απορριπτόταν η χορήγηση του υλικού που είχε συλλεγεί μετά την άρση του απορρήτου των επικοινωνιών του πρώην ευρωβουλευτή.
Μάλιστα, είναι αξιοσημείωτο πως σύμφωνα με την απόφαση η πλήρης απαγόρευση ενημέρωσης όπως προβλέφθηκε με το νόμο του 2021 «αποτελεί υπέρμετρο περιορισμό του απαραβίαστου της επικοινωνίας, που δεν δικαιολογείται στο πλαίσιο της λειτουργίας του κράτους δικαίου» και συνεπώς όπως σημειώνεται «είναι ανίσχυρη».
Συγκεκριμένα η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (πρόεδρος η Ευαγγελία Νίκα και εισηγήτρια η σύμβουλος Επικρατείας Μαρλένα Τριπολιτσιώτη) με την απόφασή της ακυρώνει την απορριπτική πράξη και καλεί τον πρόεδρο της ΑΔΑΕ να γνωστοποιήσει στον κ. Ανδρουλάκη την εισαγγελική διάταξη και τον πλήρη φάκελο με το υλικό που είχε συλλεγεί, μετά την επιβολή σε βάρος του προέδρου του ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ του μέτρου άρσης του απορρήτου των επικοινωνιών του.
“Βόμβα” ΣτΕ για Ανδρουλάκη: Το σκεπτικό της απόφασης
Σύμφωνα με την απόφαση της Ολομέλειας κρίθηκε πως «η ρύθμιση του άρθρου 87 του ν. 4790/2021, με το οποίο θεσπίσθηκε στην περίπτωση επιβολής του μέτρου άρσης του απορρήτου των επικοινωνιών για λόγους εθνικής ασφάλειας η πλήρης απαγόρευση της δυνατότητας ενημέρωσης του θιγόμενου, μετά τη λήξη του μέτρου, ακόμη και όταν δεν υφίσταται διακινδύνευση των σκοπών εθνικής ασφάλειας που οδήγησαν στην επιβολή του, αποτελεί υπέρμετρο περιορισμό του απαραβίαστου της επικοινωνίας, που δεν δικαιολογείται στο πλαίσιο της λειτουργίας του κράτους δικαίου, και, συνεπώς, αντίκειται στα άρθρα 19 παρ. 1 του Συντάγματος, 5 παρ. 1 και 15 παρ. 1 της οδηγίας 2002/58, 7, 8 και 11 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και 8 της ΕΣΔΑ και είναι ανίσχυρη».
Επομένως, αναφέρει το Ανώτατο Δικαστήριο «η προσβαλλόμενη πράξη, κατά το μέρος που ερείδεται στην ανωτέρω ανίσχυρη διάταξη, είναι μη νόμιμη, και για το λόγο αυτό, που βασίμως προβάλλεται, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή, η πράξη αυτή να ακυρωθεί εν μέρει και η υπόθεση να αναπεμφθεί στην Α.Δ.Α.Ε. για νέα, νόμιμη κρίση, σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 9 του άρθρου 5 του ν. 2225/1994, όπως ίσχυε πριν από την τροποποίησή της με την κριθείσα ως ανίσχυρη διάταξη του άρθρου 87 του ν. 4790/2021, διότι, όπως έγινε δεκτό, ο νεώτερος ν. 5002/2022 δεν είναι εφαρμοστέος σε εκκρεμή αιτήματα γνωστοποίησης στον θιγόμενο μέτρου άρσης του απορρήτου των επικοινωνιών του ληφθέντος υπό προηγούμενο νομοθετικό καθεστώς· τούτο δε διότι με τον νεώτερο αυτό νόμο εισήχθη ένα νέο νομοθετικό καθεστώς που καταλαμβάνει όλη τη διαδικασία επιβολής της άρσης του απορρήτου των επικοινωνιών, από την υποβολή του σχετικού αιτήματος και την έγκριση του επίμαχου μέτρου έως την γνωστοποίηση της άρσης του.
Το καθεστώς αυτό αποτελεί ένα σύστημα με εσωτερική συνοχή, οι ουσιαστικές και διαδικαστικές προϋποθέσεις του οποίου προσιδιάζουν στις αιτήσεις άρσης του απορρήτου που υποβάλλονται δυνάμει του διατάξεών του, προκειμένου να διεκπεραιωθούν κατά τις ειδικές ρυθμίσεις του και τις εγγυήσεις που το ίδιο θεσπίζει.
Τούτο επιρρωνύεται από την απουσία μεταβατικών διατάξεων, ισχύει δε κατά μείζονα λόγο προκειμένου για πολιτικά πρόσωπα, όπως ο αιτών, για τα οποία προβλέπεται ειδική δημόσια αρχή για την κίνηση της διαδικασίας υποβολής του αιτήματος άρσης του απορρήτου και ειδικό όργανο για την χορήγηση της πρώτης από τις δύο συνολικά απαιτούμενες άδειες έγκρισής του».
Το αίτημα που απορρίφθηκε
Αντίθετα, το ΣτΕ αποφάνθηκε ότι «η προσβαλλόμενη πράξη, κατά το μέρος που απέρριψε το αίτημα του αιτούντος να ενημερωθούν ο Πρόεδρος της Βουλής και οι αρχηγοί των κοινοβουλευτικών κομμάτων για το περιεχόμενο της εισαγγελικής διάταξης περί άρσης του απορρήτου των επικοινωνιών του, αιτιολογείται νομίμως, ο δε περί του αντιθέτου λόγος ακυρώσεως είναι απορριπτέος ως αβάσιμος».
πηγή: https://www.dikastiko.gr/