Η παραπληροφόρηση των media γύρω από τα γεγονότα της 7ης Οκτωβρίου στο Ισραήλ έχει προκαλέσει σοβαρή σύγχυση και πόλωση στη διεθνή κοινότητα. Αντί να υπάρχει ενιαία αντιμετώπιση της βίας, συχνά παρατηρούμε διαφορετικά κριτήρια και αναλύσεις ανάλογα με το ποιος είναι το θύμα και ποιος ο θύτης, γεγονός που δημιουργεί ηθικά και ανθρωπιστικά διλήμματα.
Στις 7 Οκτωβρίου, η επίθεση από την τρομοκρατική οργάνωση Χαμάς στο Ισραήλ είχε ως αποτέλεσμα εκατοντάδες θανάτους, αιχμαλωσίες και καταστροφές. Οι εικόνες ήταν φρικιαστικές: αμάχοι σκοτώθηκαν, γυναίκες βιάστηκαν και παιδιά αιχμαλωτίστηκαν. Ωστόσο, η παρουσίαση αυτών των γεγονότων από τα media παγκοσμίως δεν ήταν πάντοτε αντικειμενική. Ενώ τα περιστατικά καταγράφονται, η βαρύτητα που δίνεται στα θύματα ποικίλλει δραματικά, ανάλογα με το πλαίσιο μέσα στο οποίο παρουσιάζονται.
Ένα συχνό φαινόμενο στην κάλυψη των γεγονότων αυτών είναι η εξομάλυνση ή η σχετικοποίηση της βίας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, παρατηρούμε πως η δημοσιογραφική κάλυψη είτε αγνοεί είτε υποβαθμίζει τα εγκλήματα κατά των Ισραηλινών, ενώ, αντίστοιχα, οι επιθέσεις κατά Παλαιστινίων παίρνουν μεγαλύτερη προσοχή και δραματοποιούνται. Αυτός ο τρόπος παρουσίασης καλλιεργεί την αίσθηση ότι ο θάνατος ενός αμάχου ή ένας βιασμός έχουν διαφορετική βαρύτητα ανάλογα με την εθνικότητα ή τη θρησκεία των θυμάτων. Όμως, η αλήθεια είναι μία: ο θάνατος είναι θάνατος, ο βιασμός είναι βιασμός, και κάθε μορφή βίας πρέπει να καταδικάζεται ανεξάρτητα από το ποιος την υφίσταται.
Όταν τα media διαστρεβλώνουν την αλήθεια ή παρουσιάζουν τα γεγονότα μεροληπτικά, το μόνο που επιτυγχάνεται είναι η αύξηση της δυσπιστίας του κοινού και η ενίσχυση του διχασμού. Η ανθρωπιά δεν γνωρίζει σύνορα, και ο πόνος των θυμάτων δεν αλλάζει ανάλογα με τη γεωγραφική ή πολιτική ταυτότητά τους. Η βία πρέπει να αναγνωρίζεται και να καταδικάζεται σε κάθε της μορφή. Δεν υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά όταν πρόκειται για την αξία της ανθρώπινης ζωής!
Τα media φέρουν ευθύνη να παρουσιάζουν τα γεγονότα με ακρίβεια και αντικειμενικότητα. Η διαστρέβλωση της αλήθειας, η μεροληψία και η υποβάθμιση των εγκλημάτων δημιουργούν έναν φαύλο κύκλο μίσους και εκδίκησης, που πλήττει πρώτα και κύρια τους αθώους πολίτες. Στο πλαίσιο μιας τόσο περίπλοκης σύγκρουσης, η ανάγκη για αλήθεια και αντικειμενικότητα είναι πιο κρίσιμη από ποτέ. Η ειρήνη δεν μπορεί να χτιστεί πάνω στην παραπληροφόρηση και την υποκρισία.