Αυτά είναι τα σημάδια που δείχνουν ότι οδεύουμε σε παγκόσμιο πόλεμο! Τα κράτη που είναι ένα βήμα από την παγκόσμια σύρραξη

Οι στρατιωτικοί αρχηγοί πιστεύουν ότι οι μάχες στην Ουκρανία θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε παγκόσμια σύρραξη, καθώς η Βόρεια Κορέα στέλνει στρατεύματα στη Ρωσία για εκπαίδευση.

Μια ευρύτερη σύγκρουση θεωρείτο αδιανόητη, αλλά η αποστολή της Πιονγκγιάνγκ με έως και τέσσερις ταξιαρχίες, που ανέρχονται σε 12.000 στρατιώτες, σηματοδοτεί μια ανησυχητική τάση, κατά μια ανώτερη δυτική κυβερνητική πηγή, την οποία επικαλούνται oi Τάιμς.

Η εν λόγω εξέλιξη υπογραμμίζει την εμφάνιση ενός μπλοκ εξουσίας που αντιτίθεται στη Δύση, ενός μπλοκ που είναι «πρόθυμο να ανταλλάξει ζωές και χρήματα για να σφυρηλατήσει έναν άξονα επιθετικότητας που διακινδυνεύει τα ίδια τα θεμέλια του διεθνούς συστήματος που βασίζεται σε κανόνες», είπε η πηγή, αναφερόμενη σε ένα «θανατηφόρο κουαρτέτο» του Ιράν, της Βόρειας Κορέας, της Ρωσίας και της Κίνας.

Η ίδια πηγή επεσήμανε μια παρόμοια εξέλιξη που είχε προκύψει από τη συνεργασία χωρών που είχαν αυταρχικούς ηγέτες πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως αναφέρει ο Οικονομικός Ταχυδρόμος

Εάν τα βορειοκορεατικά στρατεύματα κατευθυνθούν στο μέτωπο για να πολεμήσουν την Ουκρανία, μια τρίτη χώρα θα έχει εισβάλει στο ουκρανικό έδαφος για πρώτη φορά από την έναρξη του πολέμου – με το γεγονός να αποτελεί ορόσημο, λένε οι ειδικοί. «Είναι ένα είδος κλιμάκωσης και μας δείχνει μια πολύ σημαντική πτυχή: Οι διεθνείς συγκρούσεις πλησιάζουν πολύ γρήγορα», δήλωσε ο Μπόρις Πιστόριους, ο Γερμανός υπουργός Άμυνας, κατά τη διάρκεια επίσκεψης στο Λονδίνο αυτήν την εβδομάδα.

Η στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών του Κιέβου δείχνει ότι η πρώτη παρτίδα των 2.600 πεζικάριων θα μπορούσε να σταλεί για να πολεμήσει την αντεπίθεση της Ουκρανίας στο Κουρσκ το συντομότερο την επόμενη εβδομάδα. Μπορεί η Μόσχα να διαχωρίσει τους Βορειοκορεάτες σε αυτούς που πολεμούν στη Ρωσία για να εκδιώξουν Ουκρανούς και σε εκείνους που πολεμούν στην Ουκρανία. Όποια και αν είναι η περίπτωση, θα πολεμήσουν, και ενδεχομένως θα σκοτώσουν, Ουκρανούς.

Το ερώτημα για τη Νότια Κορέα και τη Δύση είναι τι ακριβώς παρέχει η Ρωσία στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας ως αντάλλαγμα.

Υπάρχουν ανησυχίες ότι η Μόσχα μπορεί να ανταμείψει την Πιονγκγιάνγκ με εξελιγμένες τεχνολογίες όπλων που θα μπορούσαν να ενισχύσουν τα πυρηνικά και πυραυλικά της προγράμματα με στόχο τη Νότια Κορέα. Ο Γιουν Σουκ-γέολ, πρόεδρος της Νότιας Κορέας, υποσχέθηκε ότι «δεν θα μείνει αδρανής» σχετικά με την εν λόγω εξέλιξη, την οποία περιέγραψε ως «πρόκληση που απειλεί την παγκόσμια ασφάλεια πέρα ​​από την κορεατική χερσόνησο και την Ευρώπη».

Εάν ο Κιμ Γιονγκ Ουν θέλει να τοποθετήσει βαλλιστικούς πυραύλους στη Ρωσία, θα έλεγε όχι ο Πρόεδρος Πούτιν; Η Νότια Κορέα εξετάζει το ενδεχόμενο αποστολής επιθετικών όπλων στην Ουκρανία, σπάζοντας μια μακροχρόνια πολιτική μη αποστολής θανατηφόρων όπλων σε χώρες που εμπλέκονται σε ενεργές συγκρούσεις.

Παρόλο που μια ουκρανική στρατιωτική πηγή υποβάθμισε την αποτελεσματικότητα των βορειοκορεατικών στρατευμάτων στο πεδίο της μάχης -δεν έχουν εμπειρία μάχης και γνώση του ουκρανικού εδάφους- οι νοτιοκορεατικές μυστικές υπηρεσίες επεσήμαναν πως οι συγκεκριμένες αναπτυσσόμενες μονάδες αποτελούν ειδικές δυνάμεις. Προφανώς ανήκουν στο Σώμα XI της Βόρειας Κορέας, μια αιχμή του δόρατος 18 ταξιαρχιών 200.000 ατόμων του βορειοκορεατικού στρατού που είναι καλά εξοπλισμένη, καλά εκπαιδευμένη, πνευματικά ατσαλωμένη και ειδική σε επιχειρήσεις διείσδυσης σε ξένο έδαφος.

Ο Πούτιν γνωρίζει ότι το ΝΑΤΟ είναι απίθανο να απαντήσει στέλνοντας δικά του στρατεύματα για να πολεμήσουν στην Ουκρανία. Η Βρετανία δεν κατάφερε να πείσει τον Πρόεδρο Μπάιντεν να επιτρέψει στην Ουκρανία να εκτοξεύσει πυραύλους Storm Shadow εντός της ρωσικής επικράτειας – καθώς φοβάται μια κλιμάκωση.

Με έναν νέο πρόεδρο στον Λευκό Οίκο το επόμενο έτος, τα αργά αλλά σταθερά κέρδη του Πούτιν στην περιοχή του Ντονμπάς θα μπορούσαν να ισοδυναμούν με μια ουσιαστική νίκη για τη Ρωσία. «Θα μπορούσε να πει κανείς [σε εκείνο το σημείο] ότι η Δύση απέτυχε, και άρα τι σημαίνει αυτό για την Κίνα ή το Ιράν;» είπε στρατιωτική πηγή.

Η Κίνα, έχοντας αντλήσει θάρρος από την αποτυχία της Δύσης να προστατεύσει την Ουκρανία και ούσα πρόθυμη να εκμεταλλευτεί την υπερέκταση του αμερικανικού στρατού, που εμπλέκεται στη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή, θα μπορούσε να αδράξει την ευκαιρία για να εισβάλει στην Ταϊβάν. Οι ΗΠΑ -και οι Βρετανοί σύμμαχοί τους- θα απαντούσαν.

«Η άποψή μου είναι ότι, σε αντίθεση με οποιοδήποτε στάδιο από την κρίση των πυραύλων της Κούβας πριν από έξι δεκαετίες, η υπόθεση της Ταϊβάν παρουσιάζει πιο πολύ από ποτέ μια πραγματική απειλή μιας άμεσης αντιπαράθεσης υπερδύναμης με υπερδύναμη, χωρίς αντιπροσώπους, καθώς και την απειλή ενός πυρηνικού πολέμου». προειδοποίησε ο Andrew Roberts, ιστορικός και συν-συγγραφέας του Conflict.

Με τις ΗΠΑ να στρέφουν την προσοχή τους στον Ινδο-Ειρηνικό, το Ισραήλ, το οποίο έχει λάβει στρατιωτική υποστήριξη αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων από τους Αμερικανούς, θα μπορούσε να βρεθεί πιο ευάλωτο σε επιθέσεις από το Ιράν και τους αντιπροσώπους του. Το Ιράν, το οποίο έχει ήδη προμηθεύσει τους Ρώσους με βαλλιστικούς πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη (πιθανώς με αντάλλαγμα μυστικές πληροφορίες και τεχνολογία που σχετίζονται με πυρηνικά όπλα), θα μπορούσε να αποφασίσει να συνεργαστεί περαιτέρω με τη Ρωσία.

Ερωτηθείσα για τον κίνδυνο ενός τρίτου παγκόσμιου πολέμου, μια αμερικανική στρατιωτική πηγή περιέγραψε το πώς ο αμερικανικός στρατός έπρεπε κάθε μέρα να «δίνει μεγάλη προσοχή στα ερεθίσματα και τα ατυχήματα που θα μπορούσαν να μας ωθήσουν σε έναν ευρύτερο πόλεμο».

Είπε ότι κάθε περιοχή παρουσίασε «τα δικά της διλήμματα και τους τομείς για λανθασμένους υπολογισμούς», αλλά «προχωρούμε με σκοπό να αποφύγουμε την κλιμάκωση με κύρια προτεραιότητα την αποφυγή της μιας τέτοια εξέλιξης».

Η διατήρηση ανοιχτών στρατιωτικών διαύλων επικοινωνίας με τους αντιπάλους ήταν ζωτικής σημασίας, πρόσθεσε, αναφερόμενη στις κλήσεις μεταξύ του Πενταγώνου, της Ρωσίας και της Κίνας.

Ο Matthew Savill, διευθυντής στρατιωτικών επιστημών στο Royal United Services Institute, είπε ότι πράγματι διακρίνει ένα μονοπάτι που οδηγεί σε έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, αλλά «είμαστε λίγο μακριά ακόμα». Δεν πιστεύει ότι ο εν λόγω άξονας δυνάμεων είχε ένα «μυστικό, κακό σχέδιο» για να αντιμετωπίσει πολεμικά τη Δύση, ωστόσο, πράγματι κινείται προς μια κατεύθυνση αποσταθεροποίησης της Δύσης.

«Αν συμπεριφέρεσαι σαν να είσαι ο αστυνομικός του πλανήτη, τότε τα προβλήματα συσσωρεύονται και συνδέονται μεταξύ τους. Τώρα [οι δυτικοί] οφείλουν να λάβουν σοβαρές αποφάσεις ιεράρχησης προτεραιοτήτων».