ΚΟΣΜΟΣ / Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2025, 22:00 / Συν 1
Την εποχή του «Ψυχρού Πολέμου» και δεδομένου του τότε κλίματος, το Ιταλικό κράτος είχε κατασκευάσει ένα πυρηνικό καταφύγιο για να προστατεύσει τους υψηλότερους θεσμικούς αξιωματούχους.
Μετά τη πτώση των Ανατολικών καθεστώτων και τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης ο χώρος εγκαταλείφθηκε.
Σήμερα που οι ψυχροπολεμικές συνθήκες έχουν επιστρέψει, ο αρχηγός του κράτους δεν έχει στέγη.
Όπως δημοσιεύσει η Corriere Della Sera, η ελπίδα που δημιουργήθηκε μέσω της (δύσκολης) ειρηνευτικής διαδικασίας στη Γάζα, σύντομα θα επεκταθεί στην ουκρανική σύγκρουση.
Αλλά προς το παρόν, οι συνθήκες για να σταματήσει ο «ξεχασμένος» τις τελευταίες εβδομάδες πόλεμος είναι σχεδόν μηδαμινές.
Την παραμονή των συμφωνιών για τη Γάζα, η Ρωσία έχει εντείνει τους βομβαρδισμούς του Κιέβου.
Επομένως, το επίπεδο συναγερμού στην Ιταλία παραμένει υψηλό.
Όπως λέει ο υπουργός Άμυνας της χώρας, Guido Crosetto: «ένας υπουργός Άμυνας πρέπει πάντα να αναλαμβάνει το χειρότερο».
Έτσι, κατά την ενημέρωση του εθνικού σχεδίου ασφαλείας, ανακαλύφθηκε πως σε περίπτωση εξωτερικής επίθεσης, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος είναι επίσης επικεφαλής των Ενόπλων Δυνάμεων, θα έχει μεν επαρκή μέτρα ασφαλείας, αλλά όχι καταφύγιο.
Ο μόνος υψηλόβαθμος αξιωματούχος που έχει πρόσβαση σε καταφύγιο είναι θεσμικά ο Πρωθυπουργός , ο οποίος σε περίπτωση σύρραξης, έχει προγραμματιστεί να μεταφερθεί στο Forte Braschi, το «οχυρωμένο στρατόπεδο» στη Ρώμη που διαχειρίζονται οι μυστικές υπηρεσίες.
Δεδομένων των ακραίων συνθηκών ενός πολέμου, ο στόχος είναι η προστασία της ιεραρχίας, και μεταξύ των θέσεων που πρέπει να προστατευτούν είναι ο Υπουργός Εσωτερικών και ο Υπουργός Άμυνας, με προτεραιότητα.
Στο Υπουργείο Εσωτερικών και στην οδό XX Settembre, έχουν δημιουργηθεί θωρακισμένα καταλύματα για την ασφάλεια, αλλά -όπως τονίζει μια αξιόπιστη πηγή- «αυτά τα δωμάτια δεν θα μπορούσαν να αντέξουν μια αεροπορική επιδρομή».
Το σύστημα προστασίας των υψηλότερων επιπέδων της κυβέρνησης είναι προϊόν μιας μακράς περιόδου ειρήνης, κατά την οποία ορισμένα μέτρα δεν είναι πια επαρκή.
Το παλιό καταφύγιο Monte Soratte, ένας λαβύρινθος από σήραγγες εξήντα χιλιομέτρων βόρεια της πρωτεύουσας, ανήκε σε ένα παρελθόν που δεν θα επέστρεφε ποτέ. Δημιουργήθηκε το 1937 και τριάντα χρόνια αργότερα μετατράπηκε σε πυρηνικό καταφύγιο υπό την αιγίδα του ΝΑΤΟ.
Μέχρι που η περιοχή παροπλίστηκε και παραδόθηκε σε έναν σύλλογο για να κάνει… ξεναγήσεις.
Είναι αλήθεια ότι εξακολουθεί να υπάρχει μια ενεργή τοποθεσία: ονομάζεται “DC 75” και βρίσκεται στο Montelibretti, πενήντα χιλιόμετρα ανατολικά της Ρώμης. Βρίσκεται στην περιοχή όπου βρίσκεται η Σχολή Επιχειρησιακής Εκπαίδευσης της Πυροσβεστικής. Η αντισεισμική κατασκευή του από οπλισμένο σκυρόδεμα εκτείνεται σε πολλαπλά υπόγεια επίπεδα και είναι ανθεκτική σε εκρηκτικούς μηχανισμούς υψηλής εκρηκτικότητας.
Το «DC 75» σημαίνει Πολιτική Άμυνα και περιλαμβάνει την αίθουσα επιχειρήσεων του Υπουργείου Εσωτερικών, με προσωπικό, εξοπλισμό πληροφορικής και τηλεφωνίας που θα ενεργοποιούνταν σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης για απομακρυσμένη διαχείριση από το Υπουργείο Εσωτερικών .
Θα ήταν μια ιδανική τοποθεσία για την προστασία των κρατικών αξιωματούχων, εκτός από το ότι είναι πολύ απομακρυσμένη για να είναι προσβάσιμη σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης: τα ελικόπτερα δεν θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε περίπτωση αεροπορικής επίθεσης.
Λένε ότι όταν ο Κροσέτο ανέλυσε τον φάκελο και τις πιθανές λύσεις, αναθεμάτισε: «Είναι απίστευτο το γεγονός ότι το Υπουργείο Άμυνας, για να κατασκευάσει ένα καταφύγιο, πρέπει να ακολουθεί τους ίδιους κανόνες με έναν επιχειρηματία που θέλει να κατασκευάσει μια βιομηχανική αποθήκη».
Και το γεγονός ότι η κυβέρνηση μπορεί να «λειτουργήσει κατ’ εξαίρεση» για λόγους «εθνικής ασφάλειας» είναι μισή αλήθεια: «Γιατί τότε το μόνο που χρειάζεται είναι μια αστική επιτροπή για να μπλοκάρει το έργο». Αυτό συνέβη με ένα σχολείο καραμπινιέρων, το οποίο ο Λορέντζο Γκουερίνι είχε σχεδιάσει στην Τοσκάνη κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Μάριο Ντράγκι. Φανταστείτε ένα καταφύγιο.
Πηγή: zougla.gr
