«Με τα τραγούδια υψώνεται της πολιτείας το κάστρο, κι από της λύρας τα όνειρα, τα έργα τα μεγάλα».
«Με τα τραγούδια υψώνεται της πολιτείας το κάστρο, κι από της λύρας τα όνειρα, τα έργα τα μεγάλα».
Πόσο δίκιο έχει ο ποιητής… Πολλές φορές ένας στίχος, ή ένα τραγούδι μπορεί να γίνει όπλο ανίκητο και να έχει τόση δύναμη που να γκρεμίσει κάστρα απάτητα.Ένα τέτοιο όπλο ήταν και το Πινδαρικό τραγούδι της Σοφίας Βέμπο, που μαζί με τους στίχους του Μίμη Τραϊφόρου, πολέμησαν δίπλα στον φαντάρο μας και μέσα από τα επικά μονοπάτια της φωνής της και της γραφίδας του, μας οδήγησαν στην αποθέωση του 1940 !
Με την έναρξη του πολέμου η Βέμπο ζητά από τον άσημο μέχρι τότε ποιητή και στιχουργό Μ. Τραϊφόρο, τον Νοέμβριο 1940, να της γράψει ένα πολεμικό τραγούδι.
Ο Τραϊφόρος μέσα στην έκσταση και παραζάλη των ημερών της γράφει το “Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά”, που έμελλε να γίνει ο δεύτερος Εθνικός μας Ύμνος.
Από τότε ερωτεύτηκαν και ζήσανε και δημιούργησαν και προσέφεραν μαζί πάρα πολλά. Στο τραγούδι, στο θέατρο αλλά κυρίως στην Ελλάδα.
Με αυτές τις παραστάσεις συντηρούμε την μνήμη τους και την μεταλαμπαδεύουμε στα νεότερα παιδιά της Ελλάδος.