Ρώσος σύμβουλος: ΗΠΑ και Γαλλία διχοτομούν τον Λίβανο για το σχέδιο Μεγάλο Ισραήλ ετοιμάζοντας ακρωτηριασμό και στην Τουρκία

“Η Μέση Ανατολή βρίσκεται αντιμέτωπη με μια άλλη επαναχάραξη των συνόρων της”, αναφέρει ο Ρώσος σύμβουλος , ιστορικός, πολιτικός επιστήμονας και ειδικός Στάνισλαβ Ταράσοφ, για αυτό που λαμβάνει χώρα σε Λίβανο, και Μέση Ανατολή γενικά.

Αυτή η διαδικασία ακουμπά φυσικά και την  Τουρκία, αφού το κράτος του Κουρδιστάν είναι το ζητούμενο από όλα αυτά, μαζί με ένα μικρό Λίβανο, Ιορδανία, για να μπορούν να ελέγχονται καλύτερα,  μακριά από την παρουσία ακραίων ισλαμιστών σε αυτές και άλλες χώρες της περιοχής

Ο Ρώσος ειδικός  αναφέρει ότι “οι ΗΠΑ και η Γαλλία ετοιμάζουν ένα σχέδιο για το Μεγάλο Ισραήλ.

Όταν ο Εμανουέλ Μακρόν, αφού ζήτησε εμπάργκο όπλων στο Ισραήλ και καταδίκασε τις μεθόδους του πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου ενάντια στο παλαιστινιακό κίνημα της Χαμάς (ο οποίος απάντησε στον Γάλλο ότι «οι δυτικοί ηγέτες θα έπρεπε να ντρέπονται για τον εαυτό τους»), άρχισε στην συνέχεια να καλεί τους επικεφαλής χωρών της Μέσης Ανατολής, για να ξεκινήσει κάποιο ένα  νέο δικό του παιχνίδι στην περιοχή.

Σε κάθε περίπτωση, έτσι ακριβώς το αντιλήφθηκε και ο Ιρανός πρόεδρος Μασούντ Πεζεσκιάν το κάλεσμα από το Παρίσι, συζητώντας την κατάσταση στη Γάζα και τον Λίβανο στο πλαίσιο των κινήσεων του Νετανιάχου.

Η Τεχεράνη θεώρησε ότι σε μια κατάσταση όπου η μεσολαβητική θέση της Ουάσιγκτον στην περιοχή αποδυναμωνόταν, για αυτό ο Μακρόν ετοιμαζόταν να δείξει κάποιου είδους οπορτουνισμό σε σχέση με την αμερικανική πολιτική στην περιοχή, αρπάζοντας την πρωτοβουλία από τις ΗΠΑ.

Ο Πεζεσκιάν υποστήριξε αυτή την ιδέα, κατανοώντας με τον δικό του τρόπο την έκκληση από τα Ηλύσια Πεδία «να υπάρξει παύση των εχθροπραξιών της Χεζμπολάχ, προκειμένου να δημιουργηθούν συνθήκες για τη μεταφορά της κατάστασης στο στάδιο μιας διπλωματικής διευθέτησης».

Ο Νετανιάχου κρατά όμηρο όλη την Αμερική

Ο Νετανιάχου πήρε γρήγορα τηλέφωνο με τον Μακρόν και προσπάθησε να κλείσει το θέμα.

Ως προς αυτό, ορισμένοι ειδικοί αναφέρουν ότι, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, υποτίθεται, μετά τη βρετανική απόφαση να αναστείλει ορισμένες άδειες για την προμήθεια όπλων στο Ισραήλ, και την απαίτηση από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο να εκδώσει εντάλματα σύλληψης για τον ίδιο  και τον Υπουργό Άμυνας του, άρχισε να φοβάται την «απομόνωση του Ισραήλ από στην Ευρώπη».

Αλλά στην πραγματικότητα αποδεικνύεται ότι αυτό δεν ισχύει επουδενί.

Η αυξημένη διπλωματική ανησυχία του Παρισιού για τη Μέση Ανατολή συσχετίζεται με παρόμοια δραστηριότητα εκ μέρους των Ηνωμένων Πολιτειών.

Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Α.Μπλίνκεν επικοινωνεί επίσης στενά με τους συναδέλφους του από τις χώρες της περιοχής.

Όπως ανακάλυψε ο δημοφιλής λιβανέζικος ειδησεογραφικός ιστότοπος Al-Akhbar, «Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Γαλλία ετοιμάζονται να πραγματοποιήσουν ένα «γεωπολιτικό πείραμα» στον Λίβανο, και να παρουσιάσουν τον φανταστικό τους χάρτη της Μέσης Ανατολής στο επερχόμενο συνέδριο», όπως έμαθε ο Νετανιάχου.

Πρώτα απ ‘όλα, προτείνεται να διεξαχθούν, το συντομότερο δυνατό, εκλογές για τον Πρόεδρο του Λιβάνου, «ο οποίος δεν είναι σύμμαχος της σιιτικής πολιτοφυλακής, και να πραγματοποιηθεί μια αναδιάρθρωση του συστήματος εξουσίας με την εκδίωξη της Χεζμπολάχ από την χώρα.

Αυτό το θέμα έχει ήδη συζητηθεί ενεργά από τον Μπλίνκεν  με τον πρωθυπουργό του Λιβάνου Νταζίμπ Μικάτι και τον Πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων Ναμπίχ Μπέρι.

Με τη σειρά του, ο αρχηγός του Πενταγώνου Λόιντ Όστιν κάλεσε τον Ισραηλινό ομόλογό του Γιόαβ Γκάλαντ «λόγω των νέων συνθηκών να διακόψει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στον Λίβανο προς μια διπλωματική διευθέτηση».

«Για την Ουάσιγκτον, αυτό είναι ακόμη πιο σημαντικό από την επίτευξη εκεχειρίας μεταξύ της Χεζμπολάχ και του Ισραήλ», δήλωσε ο ειδικός σε θέματα Μέσης Ανατολής Ντένις Ρος στην Washington Post.

«Και για τη Βηρυτό υπάρχει μόνο ένα βιώσιμο σενάριο».

Προκειμένου να εκδιωχθεί η Χεζμπολάχ από τα εσωτερικά προβλήματα του Λιβάνου, είναι απαραίτητο «να επανεισαχθούν οι Μαρωνίτες, μια αρχαία χριστιανική εθνοθρησκευτική ομάδα με ρίζες στις φοινικικές και ελληνιστικές κοινότητες του Λεβάντε, στη πολιτική, δίνοντάς τους την ευκαιρία να θέτουν τα θεμέλια ενός μικρού, διαχειρίσιμου κράτους στην περιοχή του Όρους Λιβάνου».

Αλλά οι Μαρωνίτες, πρέπει να εγκαταλείψουν τις ιδέες για ένα Μεγάλο Λίβανο, καθώς και τις προθέσεις για επέκταση των συνόρων «αυτού του κράτους», για να συμπεριλάβουν την κοιλάδα Bekaa, την Τρίπολη και τις νότιες παράκτιες περιοχές, ώστε να μην απορροφήσουν τον μουσουλμανικό πληθυσμό.»

Αυτό θα χτίσει γρήγορα γέφυρες με την Ευρώπη , και στο μέλλον, είναι δυνατό να συναφθεί μια συνομοσπονδία με το Ισραήλ.

Σύμφωνα και με το Newsweek, «μια τέτοια εξέλιξη θα καταργήσει το αποτυχημένο κράτος του Λιβάνου. Η Βηρυτό θα γίνει το κέντρο ενός ειρηνικού, μικρού Λιβάνου με μεγαλύτερη εθνική ομοιογένεια, χωρίς την ανάγκη να πολεμήσει το Ισραήλ,  αποκαθιστώντας τον ημιευρωπαϊκό πολιτισμό του».

Με αυτή την εξέλιξη των γεγονότων, το Politico ανέφερε ότι, «οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ εξαλείφουν κάθε λύση στο παλαιστινιακό πρόβλημα».

Η εφημερίδα υπονοεί επίσης ότι ο Μπλίνκεν έχει ήδη συζητήσει αυτό το σχέδιο με συναδέλφους του από τη Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και τη Γαλλία και ανέφερε ότι θα μπορούσε να προταθεί σε διεθνές συνέδριο για τον Λίβανο στο Παρίσι.

Αυτό το πλαίσιο εξηγεί σε μεγάλο βαθμό την απόφαση του Νετανιάχου «να μην χτυπήσει τις ιρανικές πυρηνικές και πετρελαϊκές εγκαταστάσεις».

Το νέο σχέδιο, βάζει τον Λίβανο στο επίκεντρο των γεγονότων, μπλοκάρει τις ενέργειες της Τεχεράνης, κρατώντας την κατάσταση σε αδιέξοδο.

Μιλάμε για την εφαρμογή του «Σχεδίου των Στρατηγών» για τον τερματισμό της αστικής κυριαρχίας της Χαμάς στη Γάζα και τη δημιουργία ειδικής στρατιωτικής ζώνης στον Λίβανο.

Το Γραφείο της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR) εκτιμά ότι η δημογραφική κατάσταση στην περιοχή Γάζας-Λιβάνου αλλάζει, και εκατοντάδες χιλιάδες εκτοπισμένοι μουσουλμάνοι ήδη μεταναστεύουν στη Συρία και την Ιορδανία.

Ο βασιλιάς της Ιορδανίας Αμπντουλάχ Β’ έχει ήδη προειδοποιήσει για «σοβαρές συνέπειες από τη διεύρυνση των κύκλων βίας και την εκτόπιση πληθυσμού, και την συνεχιζόμενη μάχη κατά των Παλαιστινίων στη Δυτική Όχθη, αλλά και τις παραβιάσεις των ισλαμικών και χριστιανικών ιερών τόπων στην Ιερουσαλήμ».

Μέχρι στιγμής, η Ιορδανία έχει υποστηρίξει την πρωτοβουλία για την εκλογή νέου προέδρου του Λιβάνου και την πρόταση που αποσκοπεί στην κήρυξη εκεχειρίας τριών εβδομάδων.

Κανείς όμως δεν γνωρίζει, αν «θα μπορέσει η Ιορδανία, μετά τον Λίβανο, να αποφύγει την ίδια μοίρα και να γίνει η ίδια  μια ακόμη αρένα περιφερειακών συγκρούσεων, χάνοντας σε πολιτικό, στρατιωτικό και στρατηγικό επίπεδο εάν εφαρμοστεί το σχέδιο  «νέος Λίβανος».

Πράγματι, έχουν δίκιο όλοι εκείνοι οι ειδικοί που ισχυρίζονται ότι «μια νέα παγκόσμια ιστορία έχει αρχίσει να δημιουργείται στη Μέση Ανατολή», καταλήγει ο ίδιος.

Ο χάρτης της νέας Μέσης Ανατολής το 2006 υλοποιείται βήμα-βήμα

Το 2006 κυκλοφόρησε ένας χάρτης με κατακερματισμένα κράτη της Μέση Ανατολή που συμπεριελάμβανε Ιράν και Τουρκία και προεκτείνονταν μέχρι και το Αφγανιστάν, με σημαντικές αλλαγές συνόρων.

Το πιο σημαντικό είναι ότι o χάρτης του 2006 είχε ημιεπίσημο χαρακτήρα. Δημοσιεύθηκε στο Armed Forces Journal, June 2006, σε κείμενο με τίτλο, “Blood Borders: How a better Middle East would look”, με συγγραφέα τον συνταγματάρχη Ralphr Peters, ο οποίος είχε πρόσφατα αφυπηρετήσει από την US National War Academy.

O χάρτης παρουσίαζε ένα μεγάλο Κουρδιστάν, αφαιρώντας εδάφη από τη Συρία, την Τουρκία και το Ιράν, τριχοτομούσε το Ιράκ, κατακερμάτιζε σε πολλαπλά κρατίδια την Σαουδική Αραβία και είχε σημαντικές αναπροσαρμογές μεταξύ Ιράν, Αφγανιστάν και Πακιστάν, ενώ δημιουργούσε και το κράτος του Μπαλουχιστάν από το Πακιστάν με σύνορα στον Ινδικό Ωκεανό.

Ο χάρτης του Peters υπήρξε αιτία διπλωματικού επεισοδίου μεταξύ Άγκυρας και Ουάσιγκτον διότι παρουσιάσθηκε στο Νατοϊκό κολέγιο της Ρώμης όταν πρωτοκυκλοφόρησε το 2006.

Παρόμοιο επεισόδιο υπήρξε και μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας όταν ο χάρτης χρησιμοποιήθηκε και σε διάλεξη του καθηγητή Γιάννη Μάζη που έγινε στο Ελληνικό Υπουργείο Άμυνας και στο οποίο παρευρέθηκαν Τούρκοι αξιωματικοί.