ΙΣΡΑΗΛ – ΔΥΣΗ: Η Μαύρη Επέτειος

Το Ισραήλ, το προκεχωρημένο φυλάκιο του δυτικού πολιτισμού στη Μέση Ανατολή, από το «Μαύρο Σάββατο» της 7ης Οκτωβρίου 2023 δίνει μια μάχη όχι μόνο για τη ύπαρξή του, αλλά συνολικά για τον ελεύθερο και πολιτισμένο κόσμο, για τις κοινές αξίες και αρχές μας. Γιατί η τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς αποτέλεσε χτύπημα στις οικουμενικές αξίες της δημοκρατίας και της ελευθερίας, πλήγμα στις βαθύτερες αξίες και αρχές του ευρωπαϊκού Διαφωτισμού και του δυτικού πολιτισμού μας. Όπως ο συναγερμός εισερχομένων πυρών ηχεί στο Ισραήλ καθημερινά, στον δυτικό κόσμο ηχεί καθημερινά ο συναγερμός της απειλής εναντίον των δημοκρατικών αξιών και των κοινωνιών μας από τον ισλαμικό φονταμενταλισμό και την τζιχαντιστική τρομοκρατία.

Η Χαμάς και το κίνημα της Παλαιστινιακής αντίστασης δηλώνουν ότι στόχος τους είναι ένα Ισλαμικό Αραβικό κράτος από τον Ιορδάνη ποταμό μέχρι την Μεσόγειο θάλασσα χωρίς το Κράτος του Ισραήλ και χωρίς Ιουδαίους. Στο κόσμο υπάρχουν 50 Ισλαμικά κράτη με πληθυσμό πάνω από 2 δισεκατομμύρια. Στο κόσμο υπάρχει ένα και μοναδικό Ιουδαϊκο κράτος – Το Ιουδαϊκό Κράτος του Ισραήλ. Αυτός είναι ο απώτερος στόχος της Χαμάς και της Ισλαμικής Τρομοκρατίας: η Τελική Λύση (Endlösung) με την εξόντωση των απανταχού Εβραίων και την εξαφάνιση του κράτους του Ισραήλ, χρησιμοποιώντας τους αμάχους ως ασπίδα και ως στρατιωτικές βάσεις νοσοκομεία, σχολεία και παιδικούς σταθμούς.

Σε αυτή την πραγματικότητα δεν χωρούν «ναι μεν αλλά», επιλεκτική ευαισθησία και μονόπλευρος ανθρωπισμός. Το Ισραήλ διαθέτει θεμελιωμένα νομικά και ιστορικά δικαιώματα στην περιοχή. Γιατί ο δεσμός των Εβραίων με τη Γη του Ισραήλ είναι αδιαμφισβήτητος και συνεχής, καθώς διαρκεί περίπου 4000 χρόνια. Όταν έχεις ως Λαός εγκατασταθεί σε αυτή τη γη περίπου το 1500 π.χ. πριν 3500 χρόνια, δεν είσαι κατακτητής. Είναι γη σου. Είναι η γη του Ισραήλ.

Μετά την χερσαία επιχείρηση στη Γάζα και την εξουδετέρωση της Χαμάς θα απαιτηθεί οικοδόμηση της ειρήνης και μια συνολική ανοικοδόμηση των θεσμών της περιοχής, με όρους Ασφάλειας, Δημοκρατίας, Ελευθερίας και Ανοιχτής Κοινωνίας. Θα απαιτηθούν διαδικασίες οικονομικής ανόρθωσης και πολιτικής αποκατάστασης των μεταπολεμικών κοινωνιών, στη βάση ενός συνόλου βραχυπρόθεσμων, μεσοπρόθεσμων, αλλά και μακροπρόθεσμων μετασυγκρουσιακών δράσεων σε κοινωνικοοικονομικό, θεσμικό, πολιτικό και ανθρωπιστικό επίπεδο, καθώς και σε επίπεδο ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ιδιαίτερη έμφαση θα (πρέπει να) δοθεί στον τερματισμό της οικονομικής διαφθοράς που αφήνει πίσω της η Χαμάς, καθώς και η αναγκαία μεταρρύθμιση στη εκπαίδευση στη Γάζα προκειμένου να αντιμετωπιστεί το ριζωμένο μίσος των κατοίκων της περιοχής όχι μόνο για το Ισραήλ, αλλά για τους απανταχού Εβραίους.

Σε ό,τι αφορά το καθεστώς διοίκησης, και ενώ οι στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Γάζα συνεχίζονται, η συζήτηση για την επόμενη ημέρα, στη μετά Χαμάς εποχή, έχει ήδη ξεκινήσει, με τα πρώτα σενάρια να έχουν δει το φως της δημοσιότητας. Μέχρι, ωστόσο, να έρθει η ώρα για να συζητηθούν συγκεκριμένες λύσεις για την διοίκηση της Γάζας, και καθώς οι εξελίξεις είναι δυναμικές και διαμορφώνονται μέρα με τη μέρα, μπορούμε με ασφάλεια να καταλήξουμε σε τρία πρώτα δεδομένα: 1) η Χαμάς θα βρίσκεται έξω από την εξίσωση, 2) για ένα ικανό χρονικό διάστημα το Ισραήλ θα (πρέπει να) έχει την γενική ευθύνη για την ασφάλεια του εδάφους, διαφορετικά εγκυμονεί ο κίνδυνος επαναδημιουργίας τρομοκρατικών και εγκληματικών θυλάκων στην περιοχή, 3) έχουν ωριμάσει οι συνθήκες, ειδικά και υπό το βάρος των τελευταίων γεγονότων, για την ανάδειξη ενός νέου προσώπου που θα συνενώσει τους Παλαιστινίους στο δρόμο ανάδειξης μιας νέας αξιόπιστης και αποτελεσματικής Παλαιστινιακής Αρχής. Το βέβαιο πάντως είναι ότι η περιοχή δεν μπορεί και δεν πρέπει να μετατραπεί σε ένα δεύτερο Ιράκ ή σε έναν δεύτερο Λίβανο. Στο ίδιο πλαίσιο, για την επίλυση του Μεσανατολικού ο μόνος τρόπος για να προχωρήσουν κάποια στιγμή οι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις είναι η αποδοχή της αυτονόητης αλήθειας που δεν είναι άλλη από το δικαίωμα του Ισραήλ να ζήσει με ελευθερία και ασφάλεια στα πάτρια εδάφη του, με την ιστορική Πρωτεύουσά του, την Ιερουσαλήμ.

Νομίζαμε ότι είχαμε αφήσει πίσω τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τους θαλάμους αερίων για τους Εβραίους, το Άουσβιτς και το Νταχάου. Ωστόσο, όχι. Το απόλυτο κακό έχει επιστρέψει με παλιές συνταγές ολοκληρωτισμού. Για αυτό, στην οδυνηρή μνήμη του Ολοκαυτώματος και απέναντι στις δολοφονικές ιδεολογίες του 20ού αιώνα, μέχρι τους σύγχρονους εκφραστές τους, μια μακρά γενεαλογία του κακού, η «Προέλαση της Ελευθερίας» τελικά θα έχει τον τελευταίο λόγο. Οφείλουμε να διδασκόμαστε από την ιστορία. Να μην επιτρέψουμε να ξαναζήσουμε το ιστορικό λάθος του Μονάχου, ακριβώς για να μη ζήσει η ανθρωπότητα ξανά τέτοια θηριωδία.

Το «ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ» είναι ΤΩΡΑ!