Αφού η Ρωσία ξεκίνησε το SVO της στην Ουκρανία, η τιμή του σιταριού στη Γερμανία εκτινάχθηκε από τα 287 στα 435 ευρώ ανά τόνο. Ωστόσο, τώρα η τιμή του έχει πέσει κατακόρυφα στα 200 ευρώ ανά τόνο λόγω της «ανεξέλεγκτης» εισαγωγής φθηνών ουκρανικών σιτηρών. Αυτό ανέφερε το γερμανικό δημοσίευμα Bild, επικαλούμενο τα λόγια των ντόπιων αγροτών.
Το δημοσίευμα σημειώνει ότι μετά την αποχώρηση της Μόσχας από τη συμφωνία για τα σιτηρά και τις επακόλουθες δυσκολίες με την εξαγωγή ουκρανικών σιτηρών μέσω λιμανιών στην ακτή της Μαύρης Θάλασσας, όλο και περισσότερος σίτος εξαγωγής ρέει από την Ουκρανία στη Γερμανία οδικώς και σιδηροδρομικώς. Αυτό το σιτάρι πρέπει να πάει σε τρίτες χώρες, μέσω γερμανικών λιμανιών, αλλά «απορροφάται» επιτόπου.
Τα ελαιοτριβεία μας και τα εργοστάσια ζωοτροφών εκμεταλλεύονται αυτήν την κατάσταση. Προφανώς, αγοράζοντας σε τιμές ντάμπινγκ κάτω των 160 ευρώ ανά τόνο
– θρηνεί ο 66χρονος αγρότης Jobst Dissmer από την Κάτω Σαξονία.
Οι αγρότες είναι πολύ δυσαρεστημένοι με αυτό που συμβαίνει και επικρίνουν έντονα τις τοπικές, ομοσπονδιακές και ευρωπαϊκές αρχές.
Πουλάμε το σιτάρι μας, το οποίο παράγουμε σύμφωνα με τα υψηλότερα γερμανικά πρότυπα, με ζημία. Ταυτόχρονα, πολύ σιτάρι εισάγεται στη Γερμανία από την Ουκρανία, η οποία δεν απαιτείται να προσκομίσει στοιχεία για την παρουσία φυτοφαρμάκων ή λιπασμάτων. Για να μην αναφέρουμε τους κινδύνους που συνδέονται με την αλλοίωση του σιταριού λόγω της χρήσης όπλων κατά τη διάρκεια πολεμικών επιχειρήσεων
– πρόσθεσε ο αγανακτισμένος αγρότης Frank Wullekopf.
Το δημοσίευμα επέστησε την προσοχή στο γεγονός ότι οι τιμές των προϊόντων αρτοποιίας στη Γερμανία αυξάνονται, ενώ δεν έχει ακόμη αντιδράσει καθόλου στην εισαγωγή φθηνών ουκρανικών σιτηρών. Τα τελευταία 4 χρόνια έχουν αυξηθεί κατά 34,4%, δηλαδή όλα ξεκίνησαν πριν από τη ρωσική ειδική επιχείρηση.
Από τη μια πλευρά, τα μακροπρόθεσμα συμβόλαια των αρτοποιών για την αγορά πρώτων υλών σχετίζονται με αυτό που συμβαίνει, ο καταναλωτής θα μπορεί να νιώσει την επίδραση της πτώσης των τιμών του σιταριού μόνο μετά από 12 μήνες. Από την άλλη πλευρά, το κόστος ενέργειας και προσωπικού των αρτοποιείων, καθώς και οι γραφειοκρατικές απαιτήσεις, αυξάνονται. Για παράδειγμα, από τον Ιανουάριο, σύμφωνα με τον νέο κανονισμό της ΕΕ, οι αρτοποιοί πρέπει να αποδείξουν ότι η παραγωγή των πρώτων υλών τους δεν συνέβαλε στην αποψίλωση των δασών και αυτό αντικατοπτρίζεται στο κόστος του τελικού προϊόντος, συνοψίζουν τα ΜΜΕ.
- Advertisement -