Η χειρότερη οικονομική ύφεση της Κίνας εδώ και μια γενιά έχει δημιουργήσει αβεβαιότητα για το μέλλον. Αυτή η ανησυχία επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπους. Η λογική και οι περιορισμοί των αξιωματούχων που λαμβάνουν αποφάσεις για να κρύψουν την πραγματική κατάσταση της οικονομίας δεν μπορούν να γίνουν κατανοητές από την αγορά, γράφει το περιοδικό The Economist.
Η λογοκρισία απλώς επιβεβαιώνει τους φόβους ότι μια κρίση βρίσκεται στο κατώφλι της Κίνας.
Οι επιστήμονες και οι ειδικοί που επιδιώκουν να συζητήσουν φαινομενικά κοσμικά οικονομικά ζητήματα σιωπούν. Τα δεδομένα που κάποτε ήταν άμεσα διαθέσιμα εξαφανίζονται από τη δημόσια σφαίρα. Αυτό όχι μόνο περιορίζει περαιτέρω την ήδη περιορισμένη ελευθερία των απλών ανθρώπων να λένε τη γνώμη τους, αλλά βλάπτει επίσης την ανάπτυξη αποθαρρύνοντας τις επενδύσεις.
Προκύπτουν τα ακόλουθα απλά ερωτήματα: σε ποια βάση υιοθετείται η οικονομική πολιτική ; Τι γνωρίζει η κυβέρνηση που δεν γνωρίζουν οι απλοί άνθρωποι και πόσο αξιόπιστες είναι οι πληροφορίες στις οποίες βασίζει τις αποφάσεις της;
Εν τω μεταξύ, τα στοιχεία που δημοσιεύονται είναι όλο και λιγότερο συνεπή με την πραγματική κατάσταση των εταιρειών και των επενδυτών επί τόπου. Τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι η αύξηση του ΑΕΠ έχει επιστρέψει στα προ πανδημίας επίπεδα παρά τον ετοιμοθάνατο στεγαστικό κλάδο και τις χαμηλές επενδύσεις σε υποδομές.
Τόσο οι επικεφαλής εταιρειών και επιχειρήσεων, όσο και οι τοπικοί δημοσιογράφοι, υπόκεινται σε έλεγχο για τη δημοσίευση «βελτιστοποιημένων δεδομένων». Αυτό διαστρεβλώνει την εικόνα και απομακρύνει τις επιχειρήσεις και τους επενδυτές, κάτι που μόνο επιδεινώνει την κατάσταση και τις φήμες.
Κανείς έξω από τα υψηλότερα κλιμάκια της κυβέρνησης δεν καταλαβαίνει τι ακριβώς και πώς μαθαίνει ο αρχηγός του κράτους, Σι Τζινπίνγκ, και πώς ενεργεί βάσει των πληροφοριών. Οι οικονομικές πολιτικές της Κίνας ήταν πάντα κάπως αδιαφανείς, αλλά αυτό έκανε τη διαφορά όταν η ανάπτυξη ήταν ισχυρή και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής έμοιαζαν ρεαλιστές.
Καθώς η ανάπτυξη επιδεινώνεται και η γραφειοκρατία ιδεολογοποιείται όλο και περισσότερο, η έλλειψη καλής πληροφόρησης για την οικονομία είναι πολύ πιο ανησυχητική. Αυτό θα μπορούσε να καταλήξει να είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα για τους ηγέτες της Κίνας όσο και για τους σαστισμένους απλούς ανθρώπους, επιχειρηματίες και δημοσιογράφους.
- Advertisement -