Το Σχέδιο Βαβέλ για πραξικόπημα στις ΗΠΑ πριν τις προεδρικές εκλογές (5/11) – Ποια η 5η φάλαγγα των Ρεπουμπλικάνων

Η μοίρα όχι μόνο των ΗΠΑ αλλά ολόκληρης της ανθρωπότητας κρίνεται στις αμερικανικές προεδρικές, που έχουν προγραμματιστεί για τις 5 Νοεμβρίου 2024.
Ο κόσμος βρίσκεται στα πρόθυρα ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος, ενός ολοκληρωτικού τρίτου παγκόσμιου πολέμου μεταξύ της Ρωσίας και των χωρών του ΝΑΤΟ και το ποιος θα ηγηθεί του Λευκού Οίκου για την επόμενη 4ετία θα καθορίσει τελικά αν η ανθρωπότητα θα συνεχίσει να υπάρχει ή όχι, επισημαίνει σε ανάλυσή του ο Ρώσος φιλόσοφος και μέντορας του Vladimir Putin, Aleksandr Dugin.
Οι δύο υποψήφιοι ο Joe Biden και ο Donald Trump εκπροσωπούν δύο διαφορετικούς κόσμους.
Ο Joe Biden είναι ένα αδύναμο άτομο με εμφανή σημάδια γεροντικής άνοιας.
Αλλά, παραδόξως, αυτό δεν έχει σχεδόν καμία σημασία.
Ο Biden είναι απλώς μία βιτρίνα για τις πολιτικές ελίτ του Δημοκρατικού Κόμματος, που βρίσκονται σταθερά στην εξουσία στις ΗΠΑ, οι οποίες έχουν καταλήξει σε ισχυρή συναίνεση σχετικά με τον νυν πρόεδρο.
Πίσω από τον Biden κρύβεται μία ομάδα με ισχυρή συνοχή, που ενώνει όχι μόνο το μεγαλύτερο μέρος του αμερικανικού βαθέως κράτους, αλλά και τις φιλελεύθερες ελίτ στην Ευρώπη και σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ιδεολογικά, ο Biden αντιπροσωπεύει την παγκοσμιοποίηση, δηλαδή ένα σχέδιο ενοποίησης της ανθρωπότητας υπό την κυριαρχία των φιλελεύθερων τεχνοκρατικών ελίτ με την κατάργηση των κυρίαρχων εθνικών κρατών και την πλήρη πρόσμειξη λαών και θρησκειών.
Είναι δηλαδή ο νέος Πύργος της Βαβέλ, τονίζει ο Dugin.
Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί και πολλοί άλλοι Χριστιανοί βλέπουν αυτή την εξέλιξη ως τον «ερχομό του Αντίχριστου».

Η ηγετική της ομάδα της φιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης διοικεί τους Δημοκρατικούς

Η ηγετική ομάδα της παγκοσμιοποίησης (Yuval Harari, Klaus Schwab, Raymond Kurzweil, Maurice Strong) μιλά ανοιχτά για την ανάγκη αντικατάστασης της ανθρωπότητας με τεχνητή νοημοσύνη και cyborg, με κατάργηση φύλου και της εθνότητας.
Τίποτα δεν εξαρτάται προσωπικά από τον Biden στην υλοποίηση αυτού του έργου.
Δεν παίρνει αποφάσεις αλλά παίζει μόνο το ρόλο του εκπροσώπου των κεντρικών γραφείων της παγκοσμιοποίησης.
Πολιτικά ο Biden βασίζεται στο Δημοκρατικό Κόμμα, το οποίο, παρ’ όλη την ποικιλομορφία των θέσεων του και την παρουσία στους κόλπους του στελεχών, όπως ο Benrie Sanders ή ο Robert Kennedy, έχει καταλήξει σε εσωτερική συμφωνία σχετικά με το ποιο θα το εκπροσωπήσει.
Επιπλέον, η αδυναμία του Biden δεν τρομάζει κανέναν, αφού την πραγματική εξουσία ασκούν εντελώς διαφορετικά άτομα – νεότερα και πιο ορθολογικά.
Αλλά αυτό δεν είναι το κύριο: πίσω από τον Biden υπάρχει μια ιδεολογία που έχει γίνει ευρέως διαδεδομένη στον κόσμο σήμερα.
Η πλειοψηφία των εκπροσώπων των πολιτικών και οικονομικών ελίτ του κόσμου είναι φιλελεύθεροι στον ένα ή τον άλλο βαθμό.
Ο φιλελευθερισμός έχει εισχωρήσει βαθιά στην εκπαίδευση, την επιστήμη, τον πολιτισμό, την πληροφόρηση, την οικονομία, τις επιχειρήσεις, την πολιτική ακόμη και την τεχνολογία σε πλανητικό επίπεδο.
Ο Biden είναι απλώς το σημείο σύγκλισης των ακτίνων αυτού του παγκόσμιου ιστού.
Οι Δημοκρατικοί στις ΗΠΑ νοιάζονται όλο και λιγότερο για τους ίδιους τους Αμερικανούς και όλο και περισσότερο για τη διατήρηση της παγκόσμιας κυριαρχίας τους με κάθε κόστος -ακόμη και με το κόστος ενός παγκόσμιου πολέμου (με Ρωσία και Κίνα).
Κατά μία έννοια, είναι έτοιμοι να θυσιάσουν τις ίδιες τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αυτό τους καθιστά εξαιρετικά επικίνδυνους.

Οι εκπρόσωποι των αμερικανικών νεοσυντηρητικών κύκλων συμφωνούν επίσης με την παγκοσμιοποιητική ατζέντα εκείνων που βρίσκονται πίσω από τον Biden.
«Αυτοί είναι πρώην τροτσκιστές που μισούν τη Ρωσία και πιστεύουν ότι μια παγκόσμια επανάσταση είναι δυνατή μόνο μετά την πλήρη νίκη του καπιταλισμού, δηλαδή της παγκόσμιας Δύσης σε παγκόσμια κλίμακα.
Ως εκ τούτου, ανέβαλαν αυτόν τον στόχο μέχρι το τέλος του κύκλου της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, ελπίζοντας να επιστρέψουν στο θέμα της προλεταριακής επανάστασης αργότερα, μετά την παγκόσμια νίκη της φιλελεύθερης Δύσης» επισημαίνει ο Dugin.
Οι νεοσυντηρητικοί λειτουργούν ως γεράκια, επιμένουν σε έναν μονοπολικό κόσμο, υποστηρίζουν πλήρως το Ισραήλ και τη γενοκτονία στη Γάζα.
Υπάρχουν επίσης νεοσυντηρητικοί μεταξύ των Δημοκρατικών, αλλά οι περισσότεροι από αυτούς συγκεντρώνονται στους Ρεπουμπλικάνους, όπου αντιπροσωπεύουν τον αντίθετο πόλο από τον Trump.
Κατά μία έννοια, αυτή είναι η πέμπτη φάλαγγα των Δημοκρατικών και της ομάδας Biden στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα.
Και τέλος υπάρχει το αμερικανικό Βαθύ Κράτος, το Deep State.
Εδώ μιλάμε για τη μη κομματική ελίτ των κυβερνητικών αξιωματούχων, των ανώτερων γραφειοκρατών και των βασικών στελεχών του στρατού και των υπηρεσιών πληροφοριών, που ενσαρκώνουν τους φύλακες του αμερικανικού κράτους.
Παραδοσιακά, υπήρχαν δύο φορείς για το αμερικανικό βαθύ κράτος, που ενσωματώνονταν ακριβώς στην παραδοσιακή πολιτική των Δημοκρατικών και των Ρεπουμπλικάνων.
Ο ένας φορέας αφορά στην παγκόσμια κυριαρχία και τη διάδοση του φιλελευθερισμού σε πλανητική κλίμακα ( πολιτική των Δημοκρατικών) και ο άλλος για την ενίσχυση των Ηνωμένων Πολιτειών ως μεγάλης υπερδύναμης ( πολιτική των Ρεπουμπλικάνων ).
Είναι εύκολο να δει κανείς ότι αυτές δεν είναι αμοιβαία αποκλειόμενες γραμμές, αλλά και τα δύο διανύσματα κατευθύνονται προς τον ίδιο στόχο με διαφορετικές αποχρώσεις.
Επομένως, το αμερικανικό βαθύ κράτος είναι ο θεματοφύλακας της γενικής κατεύθυνσης, επιτρέποντας στην ισορροπία των μερών να επιλέγουν κάθε φορά έναν από τους φορείς ανάπτυξης, με τους οποίους το Deep State είναι θεμελιωδώς ικανοποιημένο.

Το Σχέδιο Βαβέλ

Ο Biden συγκεντρώνει έναν κρίσιμο αριθμό παραγόντων ισχύος – από την ιδεολογία μέχρι το Βαθύ Κράτος, και επίσης βασίζεται στην υποστήριξη μεγάλων χρηματοπιστωτικών εταιρειών, του παγκόσμιου Τύπου και στον έλεγχο των παγκόσμιων μονοπωλίων.
Η προσωπική του αδυναμία αναγκάζει τους παγκοσμιοποιητές πίσω του να επιβάλλουν αντιδημοκρατικές μεθόδους για να τον κρατήσουν στην εξουσία.
Σε μια από τις πρόσφατες ομιλίες του σε προεκλογική συγκέντρωση, ο Biden δήλωσε με κυνισμό ότι «ήρθε η ώρα να βάλουμε την ελευθερία πάνω από τη δημοκρατία».
Αυτό δεν ήταν απλώς άλλο ένα γλωσσικό ολίσθημα. Είναι το μεγάλο σχέδιο των ταγών της παγκοσμιοποίησης.
Εάν δεν είναι δυνατή η διατήρηση της εξουσίας με δημοκρατικές μεθόδους, οι όποιες μη δημοκρατικές διαδικασίες μπορούν να γίνουν πραγματικότητα με το σύνθημα της «ελευθερίας», δηλαδή, στην ουσία, την εγκαθίδρυση μιας δικτατορίας στο όνομα της παγκοσμιοποίησης.
Είναι το σχέδιο Βαβέλ. Το σχέδιο παρεμπόδισης του Donald Trump με κάθε τρόπο και με κάθε μέσο.
Το Σχέδιο Βαβέλ προβλέπει τη συνταγματική εκτροπή.
Ένας πόλεμος με τη Ρωσία θα παράσχει νομική βάση για αυτό και ο Biden μπορεί να επαναλάβει το πραξικόπημα Zelensky ο οποίος παρέμεινε στην εξουσία μετά την ακύρωση των προεδρικών εκλογών.
Ο Macron στη Γαλλία, που υπέστη συντριπτική ήττα από τη δεξιά στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ακόμη και ο Scholz, ο οποίος χάνει ραγδαία την υποστήριξη στη Γερμανία, μπορεί να επιλέξουν το ίδιο.
Οι ηγέτες της παγκοσμιοποίησης στη Δύση εξετάζουν ξεκάθαρα το σενάριο της εγκαθίδρυσης μιας άμεσης δικτατορίας και της κατάργησης της δημοκρατίας.
Για την ανθρωπότητα, μια νίκη Biden ή απλώς το γεγονός ότι παραμένει στην εξουσία με οποιαδήποτε ιδιότητα θα είναι καταστροφή.
Οι εγκέφαλοι της παγκοσμιοποίησης θα συνεχίσουν να χτίζουν μια Νέα Βαβυλώνα, προσκολλώμενοι στην παγκόσμια κυβέρνηση.

Biden σημαίνει Παγκόσμιος Πόλεμος

Biden σημαίνει πόλεμος, εναλλακτική του είναι ο Trump αλλά πίσω του συσπειρώνονται πολλές και διαφορετικές ομάδες.
Στην πρώτη θητεία Trump διαπιστώθηκε ότι το αμερικανικό κατεστημένο αρνήθηκε κατηγορηματικά να τον δεχτεί και δεν ησύχασε μέχρι που τον αντικατέστησε με τον Biden.
Ο Trump σε αντίθεση με τον Biden, είναι μια λαμπερή, πρωτότυπη, παρορμητική και ισχυρή προσωπικότητα.
Ατομικά, παρά την ηλικία του, είναι σε καλή φόρμα, παθιασμένος, ενεργητικός και ευδιάθετος, παρατηρεί ο Dugin.
Το Βαθύ Κράτος είναι κατά του Trump αλλά δεν μπορεί να αγνοήσει τη δημοτικότητά του μεταξύ του πληθυσμού και το γεγονός ότι η ενίσχυση των Ηνωμένων Πολιτειών ως κράτους, κατ’ αρχήν, δεν έρχεται σε αντίθεση με τα θεμελιώδη συμφέροντα των ίδιων των εκπροσώπων του Deep State.
Ο Trump αν ήθελε, θα μπορούσε να δημιουργήσει μια εντυπωσιακή ομάδα υποστήριξης για τον εαυτό του σε αυτό το περιβάλλον, αλλά η πολιτική του ιδιοσυγκρασία δεν είναι κατάλληλη για αυτό.
Προτιμά να ενεργεί αυθόρμητα και παρορμητικά, στηριζόμενος στις δικές του δυνάμεις.
Έτσι κερδίζει τον ψηφοφόρο, ο οποίος βλέπει σε αυτόν ένα πολιτισμικά οικείο αμερικανικό αρχέτυπο.
Εάν ο Trump ενάντια σε όλες τις αντιξοότητες, καταφέρει να κερδίσει τις προεδρικές εκλογές του 2024, οι σχέσεις με το Βαθύ Κράτος σίγουρα θα αλλάξουν.
Θα προσπαθήσει ξεκάθαρα να δημιουργήσει συστηματικές σχέσεις μαζί του.
«Ωστόσο νωρίτερα θα προσπαθήσει να εμποδίσει με κάθε κόστος την εκλογή Trump.
Εδώ μπορούν να χρησιμοποιηθούν όλες οι μέθοδοι: δολοφονία, φυλάκιση, οργάνωση ταραχών και διαδηλώσεων, μέχρι και πραξικόπημα ή εμφύλιο πόλεμο.
Ή στο τέλος της θητείας του, ο Biden να ξεκινήσει έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο.
Αυτό είναι επίσης πολύ πιθανό», εκτιμά ο Dugin.
Εφόσον οι ταγοί της Παγκοσμιοποίησης έχουν ισχυρή υποστήριξη από το Βαθύ Κράτος οποιοδήποτε από αυτά τα σενάρια θα μπορούσε να τεθεί σε εφαρμογή.

Με νίκη Trump θα συντριβεί ο μονοπολικός κόσμος

Ωστόσο, αν υποθέσουμε ότι ο δημοφιλής Trump κερδίσει και γίνει πρόεδρος, τότε αυτό, φυσικά, θα επηρεάσει σοβαρότερα όλη την παγκόσμια πολιτική. Καταρχάς, η δεύτερη θητεία ενός προέδρου των ΗΠΑ με τέτοια ιδεολογία θα δείξει ότι η πρώτη θητεία ήταν ένα πρότυπο, και όχι ένα «ατύχημα» (για τους οπαδούς της παγκοσμιοποίησης ).
Ο μονοπολικός κόσμος και το σχέδιο της παγκόσμιας κυβέρνησης θα απορριφθούν όχι μόνο από τους υποστηρικτές ενός πολυπολικού κόσμου – Ρωσία, Κίνα, ισλαμικές χώρες, αλλά και από τους ίδιους τους Αμερικανούς.
Αυτό θα προκαλέσει ισχυρό πλήγμα σε ολόκληρο το δίκτυο της φιλελεύθερης-παγκοσμιοποιημένης ελίτ.
Και πιθανότατα δεν θα συνέλθει ποτέ από ένα τέτοιο χτύπημα.
Αντικειμενικά, ο Trump θα μπορέσει να αποτελέσει το έναυσμα για μια πολυπολική παγκόσμια τάξη πραγμάτων, στην οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες θα κατέχουν σημαντικό, αλλά όχι κυρίαρχο ρόλο.
«Η Αμερική θα είναι ξανά μεγάλη», αλλά ως έθνος-κράτος, όχι ως παγκόσμιος ηγεμόνας.
Ταυτόχρονα, βέβαια, οι συγκρούσεις που υπάρχουν αυτόματα σήμερα και εξαπολύθηκαν από τους εγκέφαλους της παγκοσμιοποίησης δεν θα σταματήσουν από μόνες τους.
Οι απαιτήσεις του Trump από τη Ρωσία σχετικά με τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία θα είναι ρεαλιστικές, αλλά γενικά αρκετά σκληρές.
Η υποστήριξή του προς το Ισραήλ στη Γάζα δεν θα άνευ όρων σε σχέση με εκείνη του Biden.
Η κύρια διαφορά μεταξύ Trump και Biden είναι ότι ο πρώτος θα επικεντρωθεί στα ορθολογικά υπολογισμένα αμερικανικά εθνικά συμφέροντα (που αντιστοιχεί στον ρεαλισμό του στις διεθνείς σχέσεις) και θα κάνει με μια πραγματιστική αποτίμηση της ισορροπίας δυνάμεων και πόρων.
Ενώ η ιδεολογία των ηγετών της παγκοσμιοποίησης πίσω από τον Biden είναι, κατά μία έννοια, ολοκληρωτική και ασυμβίβαστη. Για τον Trump, μια πυρηνική αποκάλυψη είναι ένα απαράδεκτο τίμημα για οτιδήποτε.
Για τον Biden και τους κυβερνήτες της Νέας Βαβυλώνας όλα επιτρέπονται και όλα είναι στο τραπέζι. Και η συμπεριφορά τους, ακόμα και σε κρίσιμη κατάσταση, είναι απρόβλεπτη.
«O Trump είναι ένας πολύ σκληρός και τολμηρός παίκτης αλλά συγκρατημένος από ορθολογισμό και εκτιμήσεις συγκεκριμένων οφελών.
Ο Trump δύσκολα μπορεί να πειστεί, αλλά μπορεί να γίνει διαπραγμάτευση μαζί του.
Ο Biden και η ηγεσία που τον καθοδηγεί είναι τρελοί.
Οι αμερικανικές εκλογές τον Νοέμβριο του 2024 θα απαντήσουν στο ερώτημα εάν η ανθρωπότητα έχει ακόμη μία ευκαιρία ή όχι», καταλήγει ο Dugin.